Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
ឆ្ងាយ	cŋaay	1. to be far (away), distant, remote 2. separated	24/20

Link to overview page
Link to dictionary

Getting someone’s attention — Dialogue 1

ជួបតាមផ្លូវ (នៅឆ្ងាយពីគ្នា ត្រូវស្រែកហៅឈ្មោះ)
បូរ៉ា៖ អេ ធារី!
ធារី៖ អូ បូរ៉ា!
បូរ៉ា៖ កំពុងទៅណាហ្នឹង?

Discouraging someone from pursuing a course of action — Cultural note

ដោយសារនៅប្រទេសកម្ពុជាមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ញឹកញាប់និងករណីចោរកម្មច្រើន ឪពុកម្ដាយភាគច្រើនមិនចង់ឲ្យកូនរបស់ខ្លួនធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយឬធ្វើដំណើរនៅពេលយប់នោះទេ។ ទោះជាបើកបរដោយប្រុងប្រយ័ត្នក៏ដោយ ក៏អាចទទួលរងគ្រោះថ្នាក់ដោយសារអ្នកមិនគោរពច្បាប់ចរាចរណ៍ ឬអ្នកដែលពិសាគ្រឿងស្រវឹងជាអ្នកបង្ក។

Apologizing — Cultural note

ប្រពៃណីខ្មែរតម្រូវឲ្យលើកដៃសំពះផងដែរ នៅពេលនិយាយពាក្យ “សុំទោស” គឺដូចគ្នានឹងពេល “ជម្រាបសួរ” “ជម្រាបលា” និង “អរគុណ” ដែរ។ ប៉ុន្តែ ជាក់ស្ដែង មានតែពេលនិយាយសុំទោសទៅកាន់មនុស្សមានអាយុច្រើនជាងឆ្ងាយ និងមិនសូវជិតស្និទ្ធប៉ុណ្ណោះទេ ដែលគេលើកដៃសំពះ។ ចំពោះមនុស្សស្របាលគ្នា ឬមនុស្សជិតស្និទ្ធ ជាទូទៅមិនមានការលើកដៃសំពះទេ។

Asking for help 2 — Cultural note

ខ្មែរជាជនជាតិដែលឲ្យតម្លៃនិងចូលចិត្តជួយគ្នានៅពេលមានអាសន្នអន្ធក្រ។ ឧទាហរណ៍ដូចជា ជួយប្រាប់ផ្លូវនៅពេលវង្វេងផ្លូវ ជួយរុញឡាននៅពេលជាប់ផុងក្នុងភក់ ជួយឲ្យកន្លែងគេងសម្រាប់អ្នកធ្វើដំណើរឆ្ងាយ ជាដើម។ ប៉ុន្តែ ទីក្រុងនិងជនបទអាចខុសគ្នាបន្តិច។ នៅទីក្រុង មនុស្សមិនសូវជួយគ្នាច្រើនប៉ុន្មានទេ ព្រោះខ្លាចនាំទុក្ខដល់ខ្លួនដោយសារមានមនុស្សមិនល្អច្រើន។

Discouraging someone from pursuing a course of action — Dialogue 2

ទៅញ៉ាំការនៅផ្លូវឆ្ងាយ
កូនស្រី៖ ម៉ែ ថ្ងៃសៅរ៍ហ្នឹង ខ្ញុំត្រូវទៅញ៉ាំការពួកម៉ាកនៅពោធិ៍សាត់។
ម្ដាយ៖ ងាប់ ហើយទៅឆ្ងាយម៉េះ? ខែភ្លៀងទៀត។ មិនបាច់ទៅអេ៎ ផ្ញើតែចំណងដៃតាមគេទៅបានហើយ។
កូនស្រី៖ មានទៅស្អីម៉ែ។ ទៅជាមួយគេជាមួយឯងតាស។
ម្ដាយ៖ ជាមួយគេជាមួយឯងក៏ដោយ។ កុំទៅ ម៉ែអត់ឲ្យទៅអេ៎ណា។
កូនស្រី៖ គ្មានអ្នកណាគេដូចម៉ែឯងអីចឹងអេ៎ បារម្ភខុសទំនង។

Asking for directions 1 — Additional dialogue

សោភា៖ ពូ ខ្ញុំសុំសួរតិច។ ទៅផ្សារអ៊ីអន តាមផ្លូវណាវិញទៅពូ?
អ្នកតាមផ្លូវ៖ ជិះតាមនេះក៏បាន ជិះតាមនោះក៏បាន។ ជិះតាមនេះទៅលឿនជាង។
សោភា៖ មួយណាស្រួលរកជាងពូ?
អ្នកតាមផ្លូវ៖ ជិះតាមនោះស្រួលរកជាង ប៉ុន្តែរៀងឆ្ងាយតិច។
សោភា៖ ចាស អត់អីអេ៎ពូ។ អីចឹង ខ្ញុំត្រូវជិះទៅត្រង់មែន ពូ?
អ្នកតាមផ្លូវ៖ បាទ ជិះទៅមុខត្រង់រហូតដល់ផ្លូវទាល់ហើយបត់ឆ្វេង ហើយជិះរហូតទៀតទៅ ឃើញហើយ។

Motorcycle Taxi (Sakanan) — 00 Introduction

សួស្ដី នៅក្នុងរូបភាពនេះគឺយើងនឹងនិយាយអំពីការជិះម៉ូតូឌុប។ អញ្ចឹងជាទូទៅមធ្យោបាយធ្វើដំណើរគឺមានច្រើន នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើង ដោយសារតែប្រទេសកម្ពុជាគឺជាប្រទេសមួយ ដែលកំពុងតែអភិវឌ្ឍ អញ្ចឹងមធ្យោបាយធ្វើដំណើរ គឺពេលខ្លះប្រជាជន គឺអត់មានមធ្យោបាយធ្វើដំណើរផ្ទាល់ខ្លួននោះទេ ដូចថា[...]គាត់ចង់ទៅណាមកណា អញ្ចឹងគាត់ជិះឡាន ឬក៏ជិះតាក់ស៊ី ជិះឡានក្រុង ឬក៏ជិះម៉ូតូឌុបជាដើម។ អញ្ចឹងមធ្យោបាយធ្វើដំណើរមានដូចជាឡាន មានដូចជាឡានក្រុង មានដូចជាម៉ូតូ មានដូចជាកង់ មានដូចជារថភ្លើង និងមានដូចជាម៉ូតូឌុប។ អញ្ចឹងពេលខ្លះ ប្រសិនបើគាត់ត្រូវទៅណាដែលជិតល្មម មិនសូវឆ្ងាយពេក ហើយគាត់អត់មានឡាន ឬក៏អត់មានម៉ូតូផ្ទាល់ខ្លួន គាត់អាចជិះម៉ូតូឌុបទៅបាន អញ្ចឹងម៉ូតូឌុប គឺនៅតាមផ្លូវ គឺមានច្រើន យើងអាចឃើញម៉ូតូឌុបច្រើននៅតាមផ្លូវនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។

Asking for directions 2 — Dialogue 1

អ្នកមិនស្គាល់គ្នា
សុខា៖ អូន សុំសួរតិចបានអេ៎? មានដឹងថានៅក្នុងអគារហ្នឹងជាន់ទីម៉ានមានទូអេធីអឹម?
អ្នកដំណើរ៖ ខ្ញុំអត់ដឹងផងបង។ បងអាចទៅសួរនៅកន្លែងផ្ដល់ព័ត៌មាននៅជាន់ទី ១ បានបង។
សុខា៖ អូ តែបងដើរនៅជាន់ទី ១ មិញ ដូចអត់ឃើញ ...
អ្នកដំណើរ៖ មានច្រកចូលច្រើន ខ្ញុំភ្លេចថានៅច្រកចូលមួយណាហើយនៀក ប៉ុន្តែចាំថានៅក្បែរហ្នុងមានហាងនាឡិកាមួយ ហើយគេដាក់ផ្លាកសញ្ញាសួរធំពណ៌បៃតងអា៎បង។
សុខា៖ អូ អត់អីទេ ចាំបងចុះទៅរកខ្លួនឯង។ អរគុណច្រើនហើយណា អូន។ រកជណ្ដើរយន្តចុះសិន វង្វេងអស់ហើយ ...
អ្នកដំណើរ៖ ជណ្ដើរយន្តដូចឃើញនៅនោះមួយបង។ ខ្ញុំអត់ច្បាស់ដែរ បងសាកដើរទៅមើលៗ។ បើមិននេះ ខាងនេះក៏បានដែរបង តែរៀងឆ្ងាយតិច។

Rice (Sakanan) — 05

ចូលមកដល់រូបភាពទី ៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ៥ យើងឃើញជាសំណាបមួយគុម្ពធំ អញ្ចឹង ក្រោយពេលដែលយើងសាប ឬក៏យើងព្រួសគ្រាប់ស្រូវចូលទៅក្នុងស្រែរួចរាល់ហើយ រយៈពេល ១ សប្តាហ៍ ឬក៏ ២ សប្តាហ៍ក្រោយមក គ្រាប់ស្រូវនោះនឹងដុះទៅជាដើមស្រូវ អញ្ចឹងដើមស្រូវ នៅពេលដែលវានៅខ្ចី យើងហៅថា ដើមស្រូវខ្ចី គឺយើងហៅថាសំណាប អញ្ចឹងសំណាប នៅពេលដែលវាដុះបានបន្តិច ប្រហែលជាលូតវែងបន្តិចក្រោយមក គឺកសិករនឹងចាប់ផ្ដើមដកសំណាបនោះយកមកចងជាបាច់ៗ ដែលជាក់ស្ដែងយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពទី ៥ នេះ គឺកសិករដកដើមស្រូវតូចៗ ឬក៏យើងហៅថាសំណាបនោះរួចរាល់ហើយ ហើយគាត់ក៏ចងជាបាច់ៗ ដើម្បីយកទៅស្ទូង អញ្ចឹងគាត់ចងជាបាច់ៗ ប៉ុន្តែគាត់អត់យកទៅណាឆ្ងាយចេញពីស្រែរបស់គាត់ទេ គឺគាត់ចងហើយ គាត់ដាក់នៅក្នុងស្រែរបស់គាត់ដដែល ដើម្បីរង់ចាំរយៈពេលស្ទូង អញ្ចឹងដើម្បីកុំឲ្យសំណាបរបស់គាត់រាយប៉ាយ ឬក៏រាយប៉ាយនៅក្នុងស្រែរបស់គាត់ គាត់ត្រូវចងសំណាបនោះជាបាច់ៗ ដើម្បីឲ្យមានសណ្ដាប់ធ្នាប់និងរបៀបរៀបរយ មុននឹងយកទៅធ្វើការស្ទូងស្រូវ។

Post Office (Sakanan) — 03

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ៣ យើងឃើញបន្ទាប់ពីនារីម្នាក់នោះ គាត់ទៅបានបន្តិច ឬក៏ទៅបានមួយសន្ទុះក្រោយមក អញ្ចឹងគាត់ត្រលប់មកវិញ នារីម្នាក់នោះ គាត់ក៏ត្រលប់មកវិញ ដោយកាន់នូវសំបុត្រមួយច្បាប់ផងដែរ អញ្ចឹងដោយសារតែនារីម្នាក់នោះ គាត់ចង់ផ្ញើសំបុត្រទៅឲ្យមិត្តភក្តិរបស់គាត់ ឬក៏ឲ្យទៅក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ដែរ។ ដូច្នេះគាត់ក៏បានយកសំបុត្រនោះមកឲ្យក្មេងប្រុសដែលមានវ័យ ១៩ ឆ្នាំនោះ យកទៅផ្ញើជាមួយគ្នាតែម្ដង ព្រោះក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់នឹងយកសៀវភៅរបស់គាត់ទៅផ្ញើនៅការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ដើម្បីឲ្យនរណាម្នាក់ ដូច្នេះនៅពេលដែលគាត់ទៅហើយ នារីម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានផ្ញើសំបុត្រមួយទៅដែរតាមបុរសម្នាក់នោះ ដើម្បីយកទៅផ្ញើឲ្យនរណាម្នាក់ ឬក៏ទៅក្រុមគ្រួសារគាត់ អាចជាមិត្តភក្តិរបស់គាត់ដែលនៅឆ្ងាយពីគាត់ អញ្ចឹងគាត់ចង់ផ្ញើសំបុត្រសួរសុខទុក្ខ សំបុត្រនេះអាចជាសំបុត្រសួរសុខទុក្ខគ្នា ឬក៏អាចសំបុត្រសួរលេងគ្នា បានន័យថាជជែកលេង ដោយសារតែគាត់នឹកមិត្តភក្តិរបស់គាត់ អញ្ចឹងគាត់សរសេរសំបុត្រទៅលេងមិត្តភក្តិរបស់គាត់ អញ្ចឹងគាត់ផ្ញើសំបុត្រនេះទៅឲ្យក្មេងប្រុស ដែលមានវ័យ ១៩ ឆ្នាំ ដើម្បីយកទៅផ្ញើនៅការិយាល័យប្រៃសណីយ៍។

Breaking A Bowl (Sakanan) — 16

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៦ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៦ បន្ទាប់ពីគាត់សម្អាតផ្ទះបាយរបស់គាត់ និងគាត់យកចានថ្មីមកហើយ បុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានបន្តការចិតបន្លែរបស់គាត់បន្តទៀត អញ្ចឹងយើងឃើញគាត់នៅឈរនៅខាងមុខតុរបស់គាត់ ឈរនៅក្បែរតុ ហើយដៃរបស់គាត់ទាំងពីរ ក៏ចាប់ផ្ដើមកាន់កាំបិត និងកាន់បន្លែដើម្បីចិតបន្លែបន្តទៀត ប៉ុន្តែលើកនេះគាត់មានការប្រុងប្រយ័ត្នជាងមុន ដោយគាត់អត់ដាក់ចានគោមថ្មីរបស់គាត់នៅក្បែរដៃរបស់គាត់ទេ ព្រោះគាត់ខ្លាចនៅពេលដែលគាត់ចិតបន្លែ ដៃរបស់គាត់ធ្វើឲ្យចានគោម ប៉ះចានគោម ធ្វើឲ្យចានគោមធ្លាក់បែកម្ដងទៀត។ អញ្ចឹងគាត់បានដាក់ចានគោមរបស់គាត់នៅឆ្ងាយពីដៃរបស់គាត់ ដោយគាត់ដាក់នៅក្បែរបន្លែរបស់គាត់វិញ ហើយគាត់បន្តការចិតបន្លែរបស់គាត់ ដោយគាត់ហាន់ការ៉ុតជាចំណិតតូចៗ ដោយដៃម្ខាងគាត់កាន់កាំបិត ដៃម្ខាងគាត់កាន់ដើមមើមការ៉ុត អញ្ចឹងគាត់ហាន់ការ៉ុតជាចំណិតតូចៗសម្រាប់ធ្វើម្ហូប ដែលនៅក្បែរដៃរបស់គាត់ម្ខាងទៀត គឺយើងឃើញមានបន្លែជាច្រើននៅលើតុ ដូចជាប៉េងប៉ោះ ដូចជាការ៉ុត ដូចជាខ្ទឹមបារាំង និងដូចជាម្ទេសប្លោកជាដើម។ អញ្ចឹងគាត់កំពុងតែធ្វើម្ហូបនៅក្នុងផ្ទះបាយរបស់គាត់ សម្រាប់អាហារថ្ងៃនេះ សម្រាប់ជាអាហារពេលថ្ងៃត្រង់ ឬក៏សម្រាប់ជាអាហារពេលល្ងាច ដោយគាត់ចិតបន្លែដែលមានការប្រុងប្រយ័ត្នជាងមុន ព្រោះគាត់ខ្លាចធ្វើឲ្យបែកចានគោមម្ដងទៀត ដោយសារតែពេលមុន ដោយសារតែគាត់ធ្វេសប្រហែស ដូច្នេះធ្វើឲ្យគាត់ ធ្វើឲ្យបែកចានគោមរបស់គាត់។ អញ្ចឹងនៅពេលដែលគាត់ធ្វើឲ្យបែកចានគោម គាត់ត្រូវតែបោសសម្អាតចានគោម ឬក៏អំបែងចានគោមចេញពីផ្ទះបាយឲ្យស្អាត ដូច្នេះលើកនេះ គាត់មានការប្រុងប្រយ័ត្នជាងមុន ដោយគាត់ចិតបន្លែដោយមានការប្រុងប្រយ័ត្ន និងមិនធ្វើឲ្យបែកចានគោមម្ដងទៀតនោះទេ។

Noodle Soup (Sakanan) — 05

បន្ទាប់មកទៀតនៅក្នុងរូបភាពទី ៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ៥ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីពួកគេដើរមកដល់កន្លែងលក់មីហើយ ឬក៏កន្លែងលក់គុយទាវហើយ ពួកគេក៏បានដើររកតុមួយដើម្បីអង្គុយ។ អញ្ចឹងជាទូទៅកន្លែងលក់មី ទោះជាបើជាគេលក់ដោយសាររទេះក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែគេតែងតែមានកន្លែងអង្គុយត្រឹមត្រូវឲ្យអតិថិជនរបស់គេ ព្រោះថាប្រសិនបើអត់មានតុ ឬក៏អត់មានកៅអីអង្គុយនោះទេ អតិថិជនរបស់គេនឹងពិបាកញ៉ាំខ្លាំងណាស់។ ដោយគេមិនអាចឈរញ៉ាំបាននោះទេ។ អញ្ចឹងពេលខ្លះអ្នកទិញគឺពេលខ្លះគាត់ទិញខ្ចប់ ដោយការខ្ចប់។ ការខ្ចប់បានន័យថាឲ្យអ្នកលក់គាត់ធ្វើមីទឹកស៊ុប ឬក៏គុយទាវទឹកស៊ុបឲ្យគាត់ហើយ គាត់យកទៅផ្ទះដើម្បីញ៉ាំ ដោយគាត់ច្រកចូលទៅក្នុងថង់មួយ ឬក៏ចូលទៅក្នុងចានជ័រមួយ ដើម្បីឲ្យគាត់យួរទៅផ្ទះដើម្បីញ៉ាំ ប៉ុន្តែអ្នកខ្លះទៀតគាត់អត់ចង់យួរទេ ដោយសារផ្ទះគាត់នៅឆ្ងាយ អញ្ចឹងគាត់ចង់អង្គុយញ៉ាំនៅនឹងកន្លែង បានន័យថាអង្គុយញ៉ាំនៅកន្លែងក្បែរគុយទាវទឹកស៊ុបនោះ ដូច្នេះអ្នកលក់ត្រូវតែមានតុ និងមានកៅអី សម្រាប់អ្នកទិញ ដើម្បីអង្គុយញ៉ាំ។ ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ៥ នេះ យើងឃើញថា អ្នកលក់គុយទាវទឹកស៊ុបនោះ ទោះបីជាគាត់លក់តាមរទេះក៏ដោយ អញ្ចឹងទោះបីជាគាត់លក់តាមរទេះ ក៏គាត់មានកៅអី និងមានតុសម្រាប់អតិថិជនរបស់គាត់អង្គុយផងដែរ។ ដែលយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺក្មេងប្រុសទាំងពីរ គាត់បានដើរមករកតុមួយ អញ្ចឹងតុនោះគឺមានកៅអីចំនួនពីរផងដែរ ហើយមានគ្រឿងទេសជាច្រើនដែលនៅលើតុ។ អញ្ចឹងតុដែលគាត់ដើរមករកហ្នឹង គឺអត់ខ្ពស់ទេ គឺជាកូនតុតូចមួយហើយនិងទាប អញ្ចឹងបានន័យថាល្មមសម្រាប់ការអង្គុយរបស់អតិថិជន ក្នុងការញ៉ាំ គឺងាយស្រួលញ៉ាំ គាត់អត់ប្រើតុខ្ពស់ទេ គាត់ប្រើតុទាប ជាមួយនឹងកៅអីចំនួនពីរ ដែលត្រូវនឹងសម្រាប់ពួកគេពីរនាក់ដែលមកញ៉ាំគុយទាវនោះតែម្ដង។

Noodle Soup (Sakanan) — 03

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ៣ បន្ទាប់ពីពួកគេបបួលគ្នាហើយ មិត្តភក្តិរបស់គេក៏យល់ព្រម ដោយសារតែមិត្តភក្តិរបស់គេក៏កំពុងតែឃ្លានដូចគ្នា។ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីការងារ ឬក៏ការធ្វើការហត់នឿយ ឬក៏បន្ទាប់ពីការសិក្សា អញ្ចឹងយើងតែងតែឃ្លាន ដោយសារតែយើងអស់កម្លាំង អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងអស់កម្លាំង គឺយើងតែងតែឃ្លាន ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងឃ្លាន យើងតែងតែរកអាហារសម្រន់ ដើម្បីញ៉ាំមុនពេលអាហារពេលល្ងាចមកដល់។ អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងដូចជានៅក្នុងរូបភាពទី ៣ នេះ គឺក្មេងប្រុសទាំងពីរអ្នកក៏បានបបួលគ្នា ហើយយល់ព្រមទៅញ៉ាំគុយទាវទឹកស៊ុប ឬក៏មីទឹកស៊ុបទាំងអស់គ្នា ដោយយើងឃើញក្មេងប្រុសទី ១ គាត់ដើរខាងមុខ។ ដែលក្មេងប្រុសទី ១ ហ្នឹង គាត់ស្លៀកពាក់អាវពណ៌សដៃខ្លី ហើយគាត់ស្លៀកខោជើងវែងពណ៌ខ្មៅ ចំណែកឯក្មេងប្រុសទី ២ គឺគាត់ពាក់អាវដៃវែង ពាក់អាវដៃខ្លីពណ៌ស ហើយស្លៀកខោជើងវែងពណ៌សដែរ។ អញ្ចឹងក្មេងប្រុសទី ១ គឺមានសក់រាប ដោយឡែកក្មេងប្រុសទី ២ គឺមានសក់បះ។ អញ្ចឹងពួកគេដើរទៅរកកន្លែងដែលលក់មីទឹកស៊ុប ឬក៏ហាងលក់មីទឹកស៊ុបទាំងអស់គ្នា។ ដោយក្មេងប្រុសទី ១ អ្នកដើរខាងមុខ រីឯក្មេងប្រុសទី ២ ជាអ្នកដើរខាងក្រោយ ហើយក្មេងប្រុសទី ១ គាត់ដើរបណ្ដើរ ងាកក្រោយបណ្ដើរ ដើម្បីនិយាយជាមួយនឹងក្មេងប្រុសទី ២ ដែលជាមិត្តភក្តិរបស់គាត់។ អញ្ចឹងពួកគេទាំងពីរអ្នកកំពុងតែដើរ ហើយក្មេងប្រុសទី ១ ហ្នឹង គាត់ងាកមកប្រាប់ក្មេងប្រុសទី ២ ថា គេស្គាល់កន្លែងញ៉ាំទឹកស៊ុបមួយកន្លែង។ ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺក្មេងប្រុសទី ១ គាត់បានដើរបណ្ដើរ ងាកក្រោយបណ្ដើរ និងងាកដៃស្ដាំរបស់គាត់គឺចង្អុលទៅមុខ។ អញ្ចឹងគាត់ចង់បញ្ជាក់ប្រាប់មិត្តភក្តិរបស់គាត់ថា ហាងលក់គុយទាវ ឬក៏ហាងលក់មីទឹកស៊ុបហ្នឹង គឺនៅខាងមុខ មិនឆ្ងាយនោះទេ ដោយដើរតែបន្តិចទៅដល់ហើយ។ អញ្ចឹងពួកគេទាំងពីរអ្នក ដើរបណ្ដើរ និយាយគ្នាបណ្ដើរ ដោយនិយាយគ្នាពីហាងទឹកស៊ុបបណ្ដើរ ឬក៏និយាយគ្នាអំពីការលេងកីឡា ឬក៏និយាយគ្នាអំពីការសិក្សាជាដើម។ អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងទៅញ៉ាំអាហារមានគ្នាច្រើន គឺតែងតែសប្បាយរីករាយ ដោយសារតែយើងអាចជជែកគ្នាលេងបាន។

Coffee And Soft Drink (Sakanan) — 01

អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងយើងមកមើលរូបភាពទី ១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១ យើងឃើញមានបុរសម្នាក់ កំពុងតែដើរជាមួយនឹងក្មេងស្រីម្នាក់ទៀត ដែលក្មេងស្រីម្នាក់នោះ យើងឃើញគាត់មានអាយុប្រហែលជា ៥ ឆ្នាំ អញ្ចឹងគាត់ជាក្មេងស្រីតូច ដែលក្មេងស្រីម្នាក់នោះ គាត់ពាក់អាវសដៃវែង ខោជើងវែងពណ៌ខ្មៅ អញ្ចឹងគាត់ដើរ ហើយគាត់ចងសក់ទីទុយ ដោយនៅក្បែរក្មេងស្រីម្នាក់ហ្នឹង គឺគាត់ មានបុរសម្នាក់ទៀត អញ្ចឹងក្មេងស្រីហ្នឹង គាត់ចងសក់ទីទុយ បានន័យថាចងសក់ឆ្វេងមួយ ស្ដាំមួយ បះឡើងទៅលើ ដែលសក់បែបនេះ គឺគេប្រើប្រាស់សម្រាប់ក្មេងៗ បានន័យថាក្មេងស្រីគឺចូលចិត្តធ្វើសក់បែបនេះណាស់ ព្រោះធ្វើសក់បែបនេះ មើលទៅគឺគួរឲ្យស្រឡាញ់។ អញ្ចឹងក្មេងស្រីនោះគឺមានសក់ចងសក់ទីទុយ។ ហើយនៅក្បែរក្មេងស្រីម្នាក់ហ្នឹងគឺមានបុរសម្នាក់ ដែលគាត់អាយុប្រហែលជា ៣០ ឆ្នាំ អញ្ចឹងបុរសនោះអាចជាឪពុករបស់ក្មេងស្រីម្នាក់នោះ។ ដោយបុរសម្នាក់ហ្នឹង គាត់ពាក់អាវពណ៌លឿងដៃខ្លី ហើយស្លៀកខោជើងវែងពណ៌ស អញ្ចឹងពួកគាត់ទាំងពីរកំពុងតែដើរនៅតាមផ្លូវ ដែលយើងឃើញខាងក្រោយខ្នងរបស់ពួកគាត់ទាំងពីរ គឺជាស្រមោលនៃទីក្រុង។ អញ្ចឹងបានន័យថាពួកគាត់អាចជាមនុស្សដែលរស់នៅក្នុងទីក្រុង ដែលជាមនុស្សរស់នៅក្នុងទីក្រុង ហើយពួកគាត់កំពុងតែដើរនៅតាមផ្លូវ ដើម្បីដើរកម្សាន្តនៅថ្ងៃសម្រាក ឬក៏នៅថ្ងៃអាទិត្យ ព្រោះថាក្មេងស្រីនេះគឺជាកូនក្មេង ដូច្នេះប្រសិនបើថ្ងៃធម្មតាគឺគាត់ត្រូវទៅរៀន អញ្ចឹងនៅពេលដែលសម្រាក គឺឪពុកគាត់នាំគាត់មកដើរលេង។ អញ្ចឹងគាត់កំពុងតែដើរជាមួយនឹងឪពុកគាត់ ដោយបុរសម្នាក់នោះ គាត់ដើរដឹកដៃក្មេងស្រីនោះយ៉ាងជាប់ បានន័យថាគាត់ដើរកាន់ដៃកូនស្រីគាត់យ៉ាងជាប់ ខ្លាចវង្វេង។ អញ្ចឹងពេលយើងដើរលេងជាមួយក្មេង យើងត្រូវកាន់ដៃក្មេងឲ្យជាប់ ព្រោះប្រសិនបើយើងកាន់អត់ជាប់ទេ យើងអាចនឹងវង្វេងគ្នា អញ្ចឹងធ្វើឲ្យយើងបាត់មនុស្សបាន។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ១ បានន័យថាគាត់ដើរជុំវិញទីក្រុង ឬក៏គាត់ដើរក្បែរៗទីក្រុង ឬក៏ចេញឆ្ងាយពីទីក្រុងបន្តិច ដើរលេងនៅថ្ងៃអាទិត្យ ជាមួយនឹងកូនស្រីរបស់គាត់។ ដោយគាត់ បុរសម្នាក់ហ្នឹង គាត់ដើរកាន់ដៃកូនស្រីរបស់គាត់យ៉ាងជាប់។

Hospital (Sakanan) — 03

បន្ទាប់មករូបភាពទី ៣ រូបភាពទី ៣ យើងឃើញថា បុរសម្នាក់នោះ គាត់ ទោះបីជាគាត់ព្យាយាមទប់ចង្កូតរបស់គាត់កុំឲ្យរអិលយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែដោយសារតែគាត់ជិះលឿនពេក ដោយសារតែគាត់បើកបរក្នុងល្បឿនលឿនពេក ដូច្នេះនៅពេលដែលគាត់កិនផ្លូវរអិល ជិះកាត់ផ្លូវរអិល ឬក៏ជិះកាត់ទឹក អញ្ចឹងវាធ្វើឲ្យគាត់ទប់ចង្កូតអត់ជាប់ ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពទី ៣ យើងឃើញថា ម៉ូតូរបស់គាត់ក៏បានដួល អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងជិះយឺតៗ ឬក៏ជិះល្មមៗ គឺនៅពេលដែលយើងជិះកាត់ផ្លូវរអិល ឬក៏ជិះកាត់ក្រឡុក ឬក៏ជិះកាត់ទឹកដក់ គឺយើងអាចទប់ចង្កូតបាន បានន័យថាយើងអាចទប់លំនឹងម៉ូតូរបស់យើងមិនឲ្យរេ ឬក៏មិនឲ្យរអិលដួលបាន ឬក៏យើងអាចដាក់ជើងទប់ជាប់បាន បានន័យថាយើងគ្រាន់តែដាក់ជើងដាក់ចុះមកដី គឺវាអាចទប់លំនឹងម៉ូតូរបស់យើងកុំឲ្យដួលបាន ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងជិះលឿនពេក ប្រសិនបើយើងជិះលឿនពេក នៅពេលដែលម៉ូតូរអិល គឺយើងអត់អាចទប់ជាប់នោះទេ បានន័យថាម៉ូតូរបស់យើងនឹងអាចដួលបាន ព្រោះនៅពេលដែលយើងជិះលឿនគឺល្បឿនម៉ូតូនឹងធ្វើឲ្យម៉ូតូរអិលខ្លាំង ដូច្នេះយើងអត់អាចទប់ជាប់នោះទេ ដោយជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ៣ នេះ បុរសម្នាក់នោះ គាត់អត់អាចទប់ល្បឿនម៉ូតូរបស់គាត់ជាប់ អញ្ចឹងនៅពេលដែលគាត់ជិះកាត់ផ្លូវរអិល ពេលដែលគាត់ជិះកាត់ផ្លូវរអិលធ្វើឲ្យម៉ូតូគាត់ដួល អញ្ចឹងយើងឃើញគាត់ខ្ទាតចេញពីម៉ូតូ ដោយសារតែគាត់ជិះលឿន ដូច្នេះនៅពេលដែលម៉ូតូដួលធ្វើឲ្យគាត់ខ្ទាតចេញពីម៉ូតូ ហើយដួលបោកទៅនឹងថ្នល់ អញ្ចឹងដោយសារតែគាត់ពាក់មួកការពារសុវត្ថិភាព ដូច្នេះក្បាលរបស់គាត់ប្រហែលជាអត់មានបញ្ហានោះទេ ក៏ប៉ុន្តែខ្លួនរបស់គាត់ប្រហែលជាមានបញ្ហា ដោយសារតែយើងឃើញនៅទីនេះ គឺគាត់កំពុងតែខ្ទាតចេញពីម៉ូតូដែលគាត់កំពុងតែជិះ ដោយសារតែគាត់រអិលដួល ដោយសារតែម៉ូតូរបស់គាត់កិនទៅលើផ្លូវរអិល ហើយម៉ូតូរបស់គាត់បានដួល និងដោយសារតែគាត់ជិះក្នុងល្បឿនលឿនផង ដូច្នេះនៅពេលដែលម៉ូតូគាត់ដួល ធ្វើឲ្យគាត់ខ្ទាតចេញពីម៉ូតូយ៉ាងឆ្ងាយ ហើយម៉ូតូរបស់គាត់អូសលើផ្លូវយ៉ាងឆ្ងាយផងដែរ។

Post Office (Sakanan) — 07

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៧ នៅក្នុងរូបភាពទី ៧ យើងឃើញ បុរសម្នាក់នោះ ដោយសារតែគាត់កាន់លេខរៀងទី ៦២ អញ្ចឹងនៅពេលដែលដល់លេខរៀងទី ៦២ បុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏ដើរចូលទៅបញ្ជរ B អញ្ចឹងយើងឃើញនៅក្បែរបញ្ជរនោះគឺមានផ្ទាំងលេខរៀង ដែលយើងឃើញលេខ ៦២ របស់បុរសដែលពាក់អាវខៀវហ្នឹង គឺនៅបញ្ជរអក្សរ B ដូច្នេះបុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានកាន់សៀវភៅរបស់គាត់ ដើម្បីទៅបញ្ជរអក្សរ B ដែលយើងឃើញអក្សរ A និងអក្សរ B គឺនៅជាប់គ្នា បានន័យថាបញ្ជរអក្សរ A និងបញ្ជរអក្សរ B គឺនៅជាមួយគ្នាតែម្ដង គឺនៅជាប់គ្នា ដូច្នេះយើងឃើញមានបុរសម្នាក់ គាត់កំពុងតែឈរនៅបញ្ជរអក្សរ A ដើម្បីផ្ញើរបស់របរ ឬក៏ដើម្បីទទួលរបស់របរដែលគេផ្ញើមក។ អញ្ចឹងដោយសារតែការិយាល័យប្រៃសណីយ៍គឺមានអតិថិជនច្រើន ដូច្នេះយើងឃើញមានបុរសម្នាក់ ដែលពាក់អាវស ខោស គាត់កំពុងតែឈរនៅខាងមុខបញ្ជរអក្សរ A ដើម្បីរង់ចាំទទួលសេវាកម្ម គាត់អាចមកទីនេះដើម្បីទទួលយករបស់ ឬក៏ទទួលយកបញ្ញើពីមិត្តភក្តិរបស់គាត់ ឬក៏ពីក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ដែលផ្ញើមក ឬក៏គាត់អាចយករបស់របរទៅផ្ញើទៅក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ ឬក៏មិត្តភក្តិរបស់គាត់ ដែលនៅខាងក្រៅ ឬក៏ដែលនៅឆ្ងាយពីគាត់ ដូច្នេះដោយសារតែលេខរៀងរបស់គាត់គឺត្រូវមកបញ្ជរអក្សរ A ដូច្នេះគាត់ក៏មក ដើរមក តម្រង់មកអក្សរ A ប៉ុន្តែដោយសារតែក្មេងប្រុសដែលមានវ័យ ១៩ ឆ្នាំម្នាក់នេះ លេខរៀងទី ៦២ ហើយលេខរៀងទី ៦២ គឺគេបង្ហាញឲ្យមកបញ្ជរអក្សរ B ដូច្នេះគាត់ក៏បានកាន់សៀវភៅនិងសំបុត្ររបស់គាត់ដើរមកកាន់បញ្ជរអក្សរ B ដោយយើងឃើញនៅក្នុងបញ្ជរអក្សរ B យើងឃើញមានបុរសម្នាក់ ដែលជាបុគ្គលិកបម្រើការនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍នោះ គឺគាត់កំពុងតែអង្គុយដើម្បីរង់ចាំអតិថិជន។ អញ្ចឹងគាត់អង្គុយនៅក្នុងនោះដោយស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ឯកសណ្ឋាន អញ្ចឹងគាត់ស្លៀកឯកសណ្ឋានជាអ្នកធ្វើការនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ដើម្បីទទួលបញ្ញើពីអតិថិជន ហើយយើងឃើញនៅក្បែរគាត់គឺមានតុដាក់សម្ភារៈជាច្រើន បានន័យថាគាត់មានឯកសារជាច្រើននៅក្នុងបញ្ជររបស់គាត់ ដែលគាត់ទទួលបញ្ញើ ដូច្នេះគាត់កំពុងតែអង្គុយដើម្បីផ្ដល់សេវាកម្មទៅឲ្យអតិថិជនរបស់គាត់ ដែលចង់ផ្ញើរបស់របរ ឬក៏ចង់មកទទួលរបស់របរដែលគេបានផ្ញើ។

Noodle Soup (Sakanan) — 04

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៤ រូបភាពទី ៤ ក្រោយពីពួកគេដើរបណ្ដើរ និយាយគ្នាបណ្ដើរ និងដើរមួយសន្ទុះក្រោយមក យើងឃើញថាពួកគេក៏បានដើរមកដល់កន្លែងលក់មីទឹកស៊ុបមួយកន្លែង ឬក៏កន្លែងលក់គុយទាវទឹកស៊ុបមួយកន្លែង។ ក៏ប៉ុន្តែយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺពួកគេទាំងពីរនាក់ អត់ទាន់បានចូលទៅរកកន្លែងលក់មីទឹកស៊ុបនោះទេ គឺពួកគេឈរនៅខាងមុខហាងនោះសិន ឬក៏ឈរនៅខាងមុខរទេះលក់មីនោះសិន។ ដោយសារតែរទេះលក់មីនោះ គឺជាកន្លែងដែលលក់នៅតាមចិញ្ចើមថ្នល់ អញ្ចឹងគាត់មិនមែនជាបើកហាងធំ ឬក៏តូបធំនោះទេ គឺគាត់លក់ដោយរទេះ ហើយរទេះរបស់គាត់ គឺនៅចិញ្ចើមថ្នល់។ អញ្ចឹងការលក់នៅចិញ្ចើមថ្នល់ បានន័យថាគាត់លក់នៅក្បែរផ្លូវ ដែលគាត់មិនមែនលក់នៅលើផ្លូវនោះទេ ក៏ប៉ុន្តែគាត់លក់នៅក្បែរៗផ្លូវ ដែលយើងហៅថាចិញ្ចើមថ្នល់។ អញ្ចឹងយើងឃើញនៅខាងក្រោយគាត់ គឺជាស្រមោលនៃទីក្រុងមួយ អញ្ចឹងបានន័យថា គាត់ជាអ្នកដែលរស់នៅទីក្រុងដែរ ក៏ប៉ុន្តែ គាត់ ក្មេងប្រុសទាំងពីរនាក់ គាត់បានចេញពីទីក្រុង ឬក៏ដើរឆ្ងាយពីទីក្រុងបន្តិច ដើម្បីមករកកន្លែងលក់មី។ អញ្ចឹងការលក់មីនេះ គឺជាការលក់មីតាមចិញ្ចើមផ្លូវ ក៏ប៉ុន្តែយើងឃើញថា ទោះបីជាចិញ្ចើមផ្លូវ ក៏ប៉ុន្តែពេលខ្លះ គឺមីនោះគឺមានរសជាតិឆ្ងាញ់ ដោយមិនចាញ់ហាងធំៗនោះទេ ហើយម្យ៉ាងវិញទៀត មីទឹកស៊ុប ឬក៏គុយទាវទឹកស៊ុបដែលលក់នៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវ គឺមានតម្លៃថោកជាងនៅក្នុងហាង ក៏ប៉ុន្តែរសជាតិមិនចាញ់គ្នាទេ។ ដែលយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពទី ៤ នេះ យើងឃើញមានស្ត្រីម្នាក់ ដែលគាត់កំពុងតែឈរនៅក្នុងរទេះលក់មី ឬក៏លក់គុយទាវរបស់គាត់ ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរទេះនោះគឺមានដំបូលមួយ នៅលើរទេះគឺមានដំបូលមួយ ហើយនៅខាងក្នុងនោះគឺមានចានគោមជាច្រើន ដែលចានគោមគឺជាចានសម្រាប់ដាក់មីទឹកស៊ុប ដោយសារតែចានគោមអាចដាក់ទឹកស៊ុបបាន ដូច្នេះគេប្រើចានគោមដើម្បីដាក់មីទឹកស៊ុប ឬក៏គុយទាវទឹកស៊ុប។ ហើយនៅក្បែរចាននោះយើងឃើញមានឆ្នាំងគុយទាវ ឬក៏ឆ្នាំងមីទឹកស៊ុប ដើម្បី សម្រាប់ធ្វើគុយទាវ ឬក៏ធ្វើមីទឹកស៊ុបឲ្យអតិថិជន។ ដែលយើងឃើញស្ត្រីអ្នកលក់នោះ គាត់បួងសក់ឡើងលើ ហើយគាត់មានពាក់អៀមមួយផងដែរ ដើម្បីការពារកុំឲ្យប្រឡាក់ខោអាវរបស់គាត់។ អញ្ចឹងយើងឃើញរទេះលក់មីនោះ គឺជាការលក់មីនៅតាមចិញ្ចើមថ្នល់ ហើយក្មេងប្រុសទាំងពីរ គាត់ដើរមកដើម្បីញ៉ាំមីទឹកស៊ុប ឬក៏ញ៉ាំគុយទាវទឹកស៊ុបទាំងអស់គ្នា។

Hospital (Sakanan) — 02

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ២ រូបភាពទី ២ យើងឃើញបុរសដែលគាត់ជិះម៉ូតូលឿនអម្បាញ់មិញ គឺគាត់ជិះម៉ូតូ ប្រហែលជាគាត់មានណាត់ទៅជាមួយនឹងមិត្តភក្តិរបស់គាត់ទៅឆ្ងាយ ហើយប្រហែលជាគាត់ទៅយឺតម៉ោង ដូច្នេះគាត់ជិះយ៉ាងលឿន អញ្ចឹងនៅពេលដែលគាត់ជិះម៉ូតូលឿន ដោយសារតែផ្លូវមានទឹក ប្រហែលជានៅក្នុងថ្ងៃនេះ គឺទើបតែមេឃរាំងភ្លៀងហើយ អញ្ចឹងអាចនឹងមេឃទើបតែរាំងភ្លៀង ដូច្នេះធ្វើឲ្យមានទឹកដក់នៅតាមផ្លូវ អញ្ចឹងនៅពេលដែលទឹកដក់នៅតាមផ្លូវ គឺវាងាយស្រួលនឹងបង្កគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងណាស់ ដោយសារតែពេលខ្លះ នៅពេលដែលមានទឹកដក់ យើងអត់អាចមើលឃើញក្រឡុក ឬក៏យើងអត់អាចដឹងថាមានក្រឡុកធំ ឬក៏តូចនៅតាមផ្លូវនោះទេ ដោយសារតែមានទឹកយើងមើលអត់ឃើញ ដូច្នេះវានឹងអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់បាន ប្រសិនបើយើងជិះទៅប៉ះក្រឡុកឬក៏រអិលនៅលើផ្លូវទឹកនោះ ព្រោះប្រសិនបើអត់មានក្រឡុក ឬក៏អត់មានក្រឡុកទេ ពេលផ្លូវដក់ទឹកគឺអាចធ្វើឲ្យផ្លូវរអិល ដូច្នេះវាពិបាកនៅក្នុងការធ្វើដំណើរ ប្រសិនបើយើងជិះមិនប្រុងប្រយ័ត្ន គឺវាអាចធ្វើឲ្យកង់ឡាន ឬក៏កង់ម៉ូតូរបស់យើងហ្នឹង ងាយស្រួលនឹងរអិលចេញពីផ្លូវ ហើយប្រសិនបើយើងជិះឡាន គឺអាចធ្វើឲ្យយើងរេចង្កូតឡានទៅឆ្វេងឬក៏ទៅស្ដាំ អាចប៉ះពាល់ដល់អ្នកដទៃ ហើយប្រសិនបើយើងជិះម៉ូតូ វាអាចធ្វើឲ្យយើងរអិលម៉ូតូដួលបាន អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ២ នេះ គឺបុរសម្នាក់នោះ គាត់បានជិះម៉ូតូកិនផ្លូវដែលមានទឹកដក់ ដូច្នេះយើងឃើញថាគាត់រអិលម៉ូតូរបស់គាត់ កង់ខាងមុខរបស់គាត់បានកិនលើទឹក អញ្ចឹងម៉ូតូមានកង់ពីរ គឺកង់ខាងមុខមួយ និងកង់ខាងក្រោយមួយ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពហ្នឹង យើងឃើញបុរសម្នាក់នោះ គាត់ កង់ខាងមុខរបស់គាត់ កង់ម៉ូតូខាងមុខរបស់គាត់ គឺកិនផ្លូវដែលមានទឹកដក់ ដូច្នេះធ្វើឲ្យវារអិល ដោយសារតែគាត់ជិះលឿនផង អញ្ចឹងដោយសារតែគាត់បើកបរនៅក្នុងល្បឿនលឿន នៅក្នុងល្បឿនលឿន ដូច្នេះវាធ្វើឲ្យគាត់នៅពេលដែលគាត់ប៉ះផ្លូវរអិលគឺវាពិបាកនឹងទប់ចង្កូត អញ្ចឹងយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺគាត់កំពុងតែព្យាយាមទប់ចង្កូតរបស់គាត់ដែលរអិល ព្រោះគាត់កិននៅលើទឹក ដូច្នេះវារអិលចង្កូតធ្វើឲ្យរេចង្កូត អញ្ចឹងប្រសិនបើគាត់ទប់ចង្កូតអត់នឹងទេ គឺវាអាចធ្វើឲ្យគាត់មានគ្រោះថ្នាក់បាន គឺវាអាចធ្វើឲ្យគាត់ដួលបាន អញ្ចឹងបុរសម្នាក់នេះ នៅក្នុងរូបភាពទី ២ គឺគាត់កំពុងតែព្យាយាមទប់ចង្កូតម៉ូតូរបស់គាត់កុំឲ្យដួល ឬក៏កុំឲ្យរអិលនៅពេលដែលគាត់ជិះនៅលើផ្លូវដែលមានទឹកដក់ ដោយសារតែថ្ងៃនេះ ប្រហែលជាមានភ្លៀងធ្លាក់ ឬក៏ប្រហែលជាទើបតែរាំងភ្លៀង ដូច្នេះធ្វើឲ្យមានទឹកដក់នៅតាមផ្លូវ ដែលជាហេតុងាយបង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍។

Cold Season (Sakanan) — 13

ចូលដល់រូបភាពទី ១៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ យើងឃើញថា វាគឺជាពេលថ្ងៃត្រង់ ព្រោះថាអម្បាញ់មិញយើងឃើញថា ឃើញម៉ោងវា ១២ កន្លះ ឬក៏ ១២ សែសិប។ អញ្ចឹង ១២ សែសិប គឺលើស ១០ នាទី យើង ១២ កន្លះ គឺ ១២ សាមសិបនាទី។ អញ្ចឹងប្រសិនបើម៉ោង ១២ សាមសិបនាទី គឺយើងហៅ ១២ កន្លះ ក៏ប៉ុន្តែអម្បាញ់មិញ គឺម៉ោង ១២ និងសែសិបនាទី បាទ។ អញ្ចឹងម៉ោង ១២ និងសែសិបនាទី គឺជាពេលវេលាមួយដែលកូនសិស្សចេញពីរៀន។ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាមានសាលាខ្លះគឺកូនសិស្សនឹងរៀនព្រឹកផង ល្ងាចផង បាទ។ ប៉ុន្តែនៅសាលាខ្លះគឺគេរៀនតែមួយព្រឹកនោះទេ។ ដូច្នេះនៅសាលារៀន គេចូលរៀនម៉ោង ៧ ព្រឹក និងចេញម៉ោង ១១។ ក៏ប៉ុន្តែសម្រាប់តែសាលាដែលគេបង្រៀនពីរវេន បាទ គឺព្រឹក ល្ងាច គឺគេចូលម៉ោង ៧ ចេញម៉ោង ១១ និងចូលម៉ោង ១ ចេញម៉ោង ៥។ ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងអាចនិយាយថា សិស្សគឺដល់ពេលសម្រាកញ៉ាំបាយនៅពេលថ្ងៃត្រង់។ អញ្ចឹង ពួកគាត់ចេញពីសាលារៀន។ យើងឃើញនៅក្នុងនេះ យើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺមានសាលារៀនមួយ បាទ មានអគារសាលារៀនមួយ ដែលនៅក្នុងនោះ គឺយើងឃើញមានពីរជាន់ អគារនោះគឺពីរជាន់ បាទ ហើយមានប្រាំមួយបន្ទប់។ អញ្ចឹង មានថ្នាក់រៀនចំនួនប្រាំមួយបន្ទប់។ ហើយនៅលើអគារនោះ យើងឃើញមានព្រះអាទិត្យចំនួនមួយ អញ្ចឹងបានន័យថា ព្រះអាទិត្យរះនៅកម្ពស់ថ្ងៃត្រង់ បាទ អញ្ចឹងគឺជាពេលវេលាថ្ងៃត្រង់។ ហើយយើងឃើញមានសិស្សជាច្រើន គាត់បានដើរចេញពីអគារសាលានោះ។ អញ្ចឹងបានន័យថាដល់ម៉ោងដែលគាត់សម្រាក ដូច្នេះគាត់ត្រូវដើរចេញពីអគារទៅផ្ទះ ឬក៏ទៅកន្លែងញ៉ាំបាយ។ បាទ សិស្សខ្លះដែលមានផ្ទះជិតគឺគាត់ទៅផ្ទះរបស់គាត់ ចំណែកឯសិស្សដែលមានផ្ទះឆ្ងាយ គឺគាត់ទៅកន្លែងញ៉ាំបាយ ឬក៏គេហៅថាអាហារដ្ឋាន។ អញ្ចឹងជាទូទៅសាលានីមួយៗតែងតែមានអាហារដ្ឋានរបស់គេ សម្រាប់ឲ្យសិស្សានុសិស្សចូលញ៉ាំអាហារ។ យើងឃើញនៅពីមុខអគារនេះ គឺមានដងទង់ជាតិមួយ បាទ អញ្ចឹងបង្គោលខ្ពស់មួយនោះ គេហៅថាដងទង់ជាតិ ដែលយើងឃើញមានទង់ជាតិចងនៅដងបង្គោលនោះ កំពុងតែបក់រវិចៗ។ អញ្ចឹងទង់ជាតិគឺដាក់នៅគ្រប់សាលាតែម្ដង។ ហើយជាទូទៅមុនពេលចូលរៀន គឺសិស្សទាំងអស់ត្រូវតែគោរពទង់ជាតិ គឺយើងត្រូវបង្ហូតទង់ជាតិឡើងដោយច្រៀងចម្រៀងជាតិ ដូចជានៅក្នុងសាលានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺពេលព្រឹកម៉ោង ៧ នៅពេលដែលសិស្សចូលដល់សាលាអស់ គឺសិស្សទាំងអស់ ត្រូវមកតម្រង់ជួរគ្នានៅក្បែរទង់ជាតិ ដើម្បីច្រៀងភ្លេង ច្រៀងបទភ្លេងជាតិ ហើយបង្ហូតទង់ជាតិឡើងលើនៅពេលព្រឹក។ អញ្ចឹងបទភ្លេងជាតិរបស់ប្រទេសកម្ពុជា គឺមានចំណងជើងថាបទនគររាជ។ អញ្ចឹងគឺយើងតែងតែច្រៀង ដើម្បីបង្ហូតទង់ជាតិឡើងលើនៅពេលព្រឹក។ ហើយបន្ទាប់មក នៅពេលដែលសិស្សចេញពីរៀននៅពេលល្ងាច គឺយើងត្រូវបង្ហូតទង់ជាតិចុះវិញ ដោយច្រៀងបទនគររាជដដែល។ អញ្ចឹងនៅគ្រប់សាលាទាំងអស់ គឺត្រូវបង្ហូតទង់ជាតិពីរដង ទីមួយគឺនៅពេលព្រឹកម៉ោង ៧ និងទីពីរនៅពេលល្ងាចម៉ោង ៥ ឬក៏នៅពេលរសៀល។

Post Office (Sakanan) — 08

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៨ រូបភាពទី ៨ គឺការផ្ញើរបស់របរនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ គឺយើងបែងចែកចេញជាពីរ គឺការផ្ញើរបស់របរជាសំបុត្រ ការផ្ញើសំបុត្រផ្សេង និងការផ្ញើរបស់របរជាអីវ៉ាន់ផ្សេង ដោយសារតែសំបុត្រគឺយើងត្រូវយកសំបុត្រនោះទៅបិទតែមសិន អញ្ចឹងយើងបិទតែមប្រៃសណីយ៍សិន ជាមុនសិន មុននឹងយើងអាចយកទៅផ្ញើបាន ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពទី ៨ គឺយើងឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់ហ្នឹង គាត់ក៏បានយកសំបុត្ររបស់នារីម្នាក់ ដែលផ្ញើតាមគាត់មកប្រៃសណីយ៍ហ្នឹង យកទៅបិទតែម អញ្ចឹងជាទូទៅតែមប្រៃសណីយ៍ គឺយើងមានតែមជាច្រើនប្រភេទទៅតាមតម្លៃ និងទៅតាមអ្វីដែលយើងចង់ផ្ញើ ដោយតែមខ្លះមានតម្លៃ ១០០ រៀល តែមខ្លះមានតម្លៃ ៥០០ រៀល តែមខ្លះមានតម្លៃ ១០០០ រៀល អញ្ចឹងទៅតាមប្រភេទតែមនិងទៅតាមគោលដៅដែលគេត្រូវផ្ញើ។ ដូច្នេះប្រសិនបើគេផ្ញើជិត គឺយើងអាចបិទតែម ១០០ រៀល ឬក៏ ៥០០ រៀល ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងត្រូវផ្ញើទៅឆ្ងាយ សំបុត្រនេះត្រូវផ្ញើទៅប្រទេសឆ្ងាយ ឬក៏ផ្ញើទៅកន្លែងឆ្ងាយ គឺគេអាចបិទតែម ១០០០ រៀល ឬក៏គេអាចបិទតែមទាំងអស់តែម្ដង គឺពេលខ្លះ គឺគេបិទតែមប្រៃសណីយ៍ទាំងអស់តែម្ដង គឺបិទទាំងតែម ១០០ រៀល បិទទាំងតែម ៥០០ រៀល ក៏ដូចជាបិទទាំងតែម ១០០០ រៀលជាមួយនឹងគ្នាតែម្ដង បានន័យថាគេបិទតែមចំនួនបី ក៏ប៉ុន្តែនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងឃើញគាត់បិទតែមចំនួនមួយតែប៉ុណ្ណោះ អញ្ចឹងគាត់យកតែមមកបិទទៅលើស្រោមសំបុត្ររបស់គាត់ ក៏ប៉ុន្តែគាត់អត់បិទឲ្យចំតួអក្សរនោះទេ ដោយសារតែលើសំបុត្រនេះយើងឃើញមានអក្សរ ដើម្បីសរសេរឈ្មោះអ្នកទទួលសំបុត្រនោះ ក៏ដូចជាអាសយដ្ឋានរបស់អ្នកទទួលសំបុត្រ អញ្ចឹងដើម្បីផ្ញើសំបុត្រ យើងត្រូវសរសេរឈ្មោះនិងអាសយដ្ឋានរបស់អ្នកទទួលឲ្យបានច្បាស់លាស់ ដើម្បីងាយស្រួលឲ្យគេយកសំបុត្រនោះទៅឲ្យអ្នកដែលត្រូវទទួល ព្រោះប្រសិនបើយើងអត់សរសេរឈ្មោះគាត់ទេ អញ្ចឹងយើងអត់ ប្រសិនបើយើងអត់បញ្ជាក់ពីអាសយដ្ឋាននិងឈ្មោះរបស់គាត់ទេ អ្នករត់សំបុត្រ យើងហៅថាអ្នករត់សំបុត្រ ពិបាកនៅក្នុងការរកអ្នកដែលទទួលសំបុត្រខ្លាំងណាស់ ដោយសារតែអត់មានឈ្មោះនិងអត់មានអាសយដ្ឋានត្រឹមត្រូវ ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពនេះ គាត់កំពុងតែបិទតែមមិនឲ្យចំតួអក្សរ ឬក៏មិនឲ្យចំឈ្មោះអ្នកទទួលនោះទេ ដើម្បីកុំឲ្យបាំង។ បន្ទាប់មកទៀតយើងឃើញគាត់បានវ៉ៃត្រា បោះត្រាទៅលើតែមនោះ អញ្ចឹងក្នុងការបោះត្រាក៏គេមានរបៀបបោះត្រារបស់គេដែរ ដោយយើងឃើញការបោះត្រា គឺយើងត្រូវបោះពាក់កណ្ដាលនៅលើតែម ហើយពាក់កណ្ដាលទៀតគឺត្រូវហៀរមកលើសំបុត្រ ដើម្បីបញ្ជាក់ថាតែមមួយនោះគឺប្រើប្រាស់រួចរាល់ហើយ អញ្ចឹងយើងអត់អាចយកតែមនោះទៅប្រើប្រាស់ម្ដងទៀតបានទេ អញ្ចឹងជាទូទៅតែមប្រៃសណីយ៍ គឺយើងប្រើប្រាស់តែម្ដងតែប៉ុណ្ណោះ ដោយយើងបិទហើយ យើងបោះត្រាពីលើ ដែលត្រាជាទូទៅ ត្រាដែលបោះលើតែមប្រៃសណីយ៍ គឺយើងបោះត្រាមោឃៈ អញ្ចឹងមោឃៈ បានន័យថា យើងប្រើប្រាស់លែងបានទៀតហើយ បានន័យថាតែមនោះ គឺលែង លែងមានប្រសិទ្ធិភាពប្រើទៀតហើយ នៅពេលដែលយើងប្រើបានម្ដង ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ ត្រាគឺរាងមូល ត្រារបស់គាត់ដែលកាន់គឺមានរាងមូល ដែលរាងមូលសំប៉ែតនៅខាងក្រោម អញ្ចឹងសំប៉ែតនៅខាងក្រោមគឺគេប្រើជាប្លាស្ទិក ដើម្បីជ្រលក់ពណ៌ ហើយបោះនៅលើក្រដាស ដែលសរសេរជាអក្សរផ្សេងៗ ដូចជាសរសេរជាអក្សរមោឃៈជាដើម ហើយយើងឃើញមានដងកាន់បន្តិច អញ្ចឹងត្រាគឺតែងតែមានដងកាន់ ដើម្បីឲ្យយើងងាយស្រួលកាន់ក្នុងការបោះត្រា ដោយយើងឃើញគាត់ប្រើប្រាស់ម្រាមដៃរបស់គាត់ចាប់កាន់ដងត្រា ហើយបោះត្រាទៅលើតែមជាមួយនឹងសំបុត្រ អញ្ចឹងគាត់បោះអត់ឲ្យចំលើតែមសុទ្ធ ឬក៏ចំលើសំបុត្រសុទ្ធទេ ដោយគាត់ យើងឃើញស្នាមតែមដែលគាត់បោះនោះ គឺមានបន្តិចជាប់នៅពាក់កណ្ដាល ជាប់នៅលើតែម ហើយពាក់កណ្ដាលទៀតគឺជាប់នៅលើសំបុត្រ អញ្ចឹងគឺតែមនោះគឺ យើងបោះត្រានោះគឺ ដើម្បីបញ្ជាក់ថា តែមនោះប្រើប្រាស់លែងបានទៀតហើយ។