KhmerPronunciationEnglish/Notes#occ
បោះ bɑh 1. to throw (away), cast, fling
2. to cast (a vote) {ខ្ញុំបោះហើយ = I've voted already}
3. to scatter
4. to broadcast
5. to sow (seed)
6. to thrust (down) into, force in, insert, drive/fix (a stake in the ground)
7. to implant, set up
8. to locate, station, pitch a camp
9. to crush, grind, gin (cotton)
10. to imprint/impress (a seal), stamp, affix
11. to publish
12. to sell in large quantities with limited profit
13. to take a step		 29/13

Link to overview page
Link to dictionary

Boats (Sakanan) — 12 Canoe or rowing boat


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១២ រូបភាពទី ១២ យើងឃើញថា មានប្រភេទទូកជាច្រើន ដែលធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទឹក អញ្ចឹងនៅក្នុងការធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទឹក គឺយើងមានមធ្យោបាយជាច្រើន ដូចជានៅក្នុងរូបភាពទី ១២ នេះ បុរសម្នាក់ គាត់កំពុងតែអុំទូក អញ្ចឹង[មាន]ទូកមានប្រភេទជាច្រើន ដូចជាទូកអុំ ទូកចែវជាដើម ដែលទូកអុំនេះគឺយើងប្រើ[ច្រវា] យើងឃើញបុរសម្នាក់នេះ គាត់កំពុងតែអង្គុយ ហើយដៃរបស់គាត់ទាំងពីរកំពុងតែកាន់[ច្រវា] ដើម្បីចែវទូក អញ្ចឹងគាត់ចែវចុះឡើងៗ ដោយកាយទឹក ដើម្បីឲ្យទូកទៅមុខ ដែលយើងឃើញរូបភាពនេះ គឺដៃបុរសម្នាក់នេះ គាត់កំពុងតែបោះត្រង់ទៅមុខ ហើយកាន់[ច្រវា] ដែល[ច្រវា] កន្ទុយ[ច្រវា]នៅក្នុងទឹក គល់[ច្រវា]ដែលគាត់កំពុងតែកាន់ ហើយកន្ទុយ[ច្រវា]កំពុងតែបក់ទឹក ឬក៏កាយទឹក ដើម្បីឲ្យទូកលូនទៅមុខ ដែលទូកនេះគេហៅថាទូកអុំ។

Khmer New Year (Sakanan) — 04


នៅក្នុងរូបភាពទី ៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ៤ យើងឃើញមានក្អម ក្អមឬក៏ឆ្នាំងដី ដែលគេដាក់ខ្សាច់ និងមានដោតធូបនៅទីនោះ។ អញ្ចឹងនៅក្នុងពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ បន្ទាប់ពីយើងប្រគេនចង្ហាន់ទៅដល់ព្រះសង្ឃ ប្រគេនស្លាដក់ទៅដល់ព្រះសង្ឃរួចហើយ យើងត្រូវចេញមកខាងក្រៅព្រះវិហារ ដើម្បីពូនភ្នំខ្សាច់។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងនិយាយអំពីការពូនភ្នំខ្សាច់ អញ្ចឹងពូនភ្នំខ្សាច់គឺយើងយកខ្សាច់ឬក៏កើបខ្សាច់មក ហើយយកច្បាមខ្សាច់នោះ ដាក់នៅក្នុងបាតដៃរបស់យើង រួចហើយបោះទៅលើភ្នំខ្សាច់មួយ ដែលគេមានរៀបចំជាពំនូកខ្សាច់ យើងបោះខ្សាច់នោះ ឬក៏យើងចាប់ច្បាមខ្សាច់នោះដាក់នៅក្នុងដៃ បន្ទាប់មកដាក់ទៅលើពំនូកខ្សាច់នោះ ហើយយើងអុជធូប បន្ទាប់មកយើងបួងសួង យើងបួងសួងពូនភ្នំខ្សាច់នេះ គឺដើម្បីសុំសេចក្តីសុខ ជាមួយនឹង កុំឲ្យមានគ្រោះអាក្រក់កើតឡើង គឺយើងសុំសេចក្តីសុខនៅក្នុងថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្មី គឺដើម្បីតំណាងថាផ្ដាច់កម្មពៀរពីឆ្នាំចាស់។ អញ្ចឹងដើម្បីឲ្យមានសេចក្តីសុខ ប្រជាជនកម្ពុជាតែងតែធ្វើការពូនភ្នំខ្សាច់ នៅពេលដែលចូល នៅពេលដែល ក្នុងថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្មី។

Boats (Sakanan) — 11


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១១ រូបភាពទី ១១ គឺទូកបានមកដល់កំពង់ផែមួយទៀតហើយ អញ្ចឹងនៅពេលដែលមកដល់កំពង់ផែ អ្នកដែលត្រូវធ្វើដំណើរមកកំពង់ផែមួយនេះ គឺត្រូវចុះពីលើទូកទាំងអស់ អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងបុរសម្នាក់នេះ គាត់ចង់ចុះនៅក្នុងកំពង់ផែមួយនេះ ដូច្នេះនៅពេលដែលទូកឈប់ គាត់ក៏បានចេញពីទូក អញ្ចឹងយើងឃើញ យើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងឃើញថា នៅពេលដែលទូកចត គឺអត់មានលំនឹងទេ អញ្ចឹងទូកអាចអណ្ដែតទៅកន្លែងផ្សេងទៀតបាន ដូច្នេះដើម្បីទប់ឲ្យវាលំនឹង ដើម្បីឲ្យទប់ឲ្យវានឹងមានមួយកន្លែង គឺយើងត្រូវប្រើខ្សែពួរ ដើម្បីថ្ពក់ជាប់ទៅនឹងកំពង់ផែ ដែលយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ កន្ទុយទូក គឺមានខ្សែមួយចងនឹងទូក ដែលខ្សែពួរធំ ជាទូទៅយើងប្រើខ្សែពួរ ដើម្បីចងនឹងទូក ហើយកន្ទុយខ្សែម្ខាងទៀត គឺថ្ពក់ជាប់ទៅនឹងបង្គោលដែកនៅកំពង់ផែ ការធ្វើដូច្នេះគឺធ្វើឲ្យទូកមិនរលក ឬក៏មិនអណ្ដែតទៅកន្លែងណាផ្សេងក្រៅពីកំពង់ផែ ក៏ប៉ុន្តែទូកដែលចតនៅកំពង់ផែ ជាទូទៅតែងតែមានចន្លោះធំ បានន័យថាគម្លាតពីកំពង់ផែទៅទូកគឺធំ ដែលយើងមើលឃើញថា គម្លាតទាំងនោះគឺធំ ដូច្នេះអ្នកដំណើរទាំងអស់ ដែលត្រូវឡើងលើទូក ឬក៏ត្រូវចុះពីទូក ត្រូវបោះជំហានឲ្យបានវែងៗ ដើម្បីឈានពីទូកមកដល់កំពង់ផែ ប្រសិនបើយើងឈានជំហានខ្លីពេក គឺអាចធ្វើឲ្យយើងធ្លាក់ចូលក្នុងទឹក និងមានគ្រោះថ្នាក់បាន ឬក៏ដួល ឬក៏ទាក់ជើងដួល អាចធ្វើឲ្យយើងមានគ្រោះថ្នាក់គ្រលុកដៃគ្រលុកជើង ឬក៏បែកក្បាលជាដើម អញ្ចឹងយើងត្រូវបោះជំហានឲ្យវែងៗដើម្បីចេញពីទូក ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺបុរសម្នាក់នេះ គឺគាត់បានបោះជំហានយ៉ាងវែង បោះចេញពីទូក ឡើងមកលើកំពង់ផែ។

Post Office (Sakanan) — 11


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១១ យើងឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានដើរមករកកន្លែងខ្ចប់អីវ៉ាន់ បានន័យថានៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ គឺគេតែងតែមានតុមួយសម្រាប់ឲ្យយើងខ្ចប់អីវ៉ាន់ ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងទិញឡាំងក្រដាសហើយ នៅពេលដែលក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ទិញឡាំងក្រដាសហើយ គាត់ក៏បានកាន់ឡាំងក្រដាសជាមួយនឹងសៀវភៅរបស់គាត់នោះមករកតុមួយ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះយើងឃើញមានតុមួយ ដែលនៅលើតុនោះគឺយើងឃើញមានក្រដាសកាសែត យើងឃើញមានដូចជាកាវ កាវស្អិត ហើយនិងស្កុតផងដែរ។ អញ្ចឹងគឺការិយាល័យប្រៃសណីយ៍គឺគេតែងតែដាក់ឧបករណ៍ផ្សេងៗសម្រាប់ខ្ចប់អីវ៉ាន់នៅលើតុ ដើម្បីឲ្យអតិថិជនប្រើប្រាស់ អញ្ចឹងយើងអត់ចាំបាច់យកស្កុត អត់ចាំបាច់យកកាវទៅផ្ទាល់ខ្លួនទៅក៏បានដែរ ដោយនៅទីនោះគឺគេមានដាក់ឲ្យយើងស្រាប់តែម្ដង អញ្ចឹងគឺគេដាក់នៅលើតុដើម្បីឲ្យអតិថិជនទាំងអស់ប្រើប្រាស់ ដោយនៅពេលដែលយើងប្រើប្រាស់ហើយ យើងគ្រាន់តែដាក់នៅលើតុនោះវិញ ដើម្បីឲ្យអ្នកផ្សេងទៀតមកប្រើដោយយើងអត់ត្រូវយកនោះទេ ដោយសារតែរបស់នេះគឺគេដាក់ប្រើរួម ជារបស់រួម ដូច្នេះអ្នកណាក៏មានសិទ្ធិប្រើផងដែរ អញ្ចឹងក្មេងប្រុសម្នាក់ហ្នឹង គាត់ក៏បានកាន់ឡាំងក្រដាសជាមួយនឹងសៀវភៅមករកតុខ្ចប់អីវ៉ាន់ ដែលយើងឃើញនៅក្រោមតុគឺមានធុងសំរាមមួយ អញ្ចឹងដោយសារតែនៅពេលដែលយើងខ្ចប់អីវ៉ាន់ គឺតែងតែមានសំរាម ដូចជាស្កុតដែលនៅសល់ ឬក៏ក្រដាសកាសែតដែលនៅសល់ ដូច្នេះគឺយើងអត់បោះចោលពាសវាលពាសកាលទេ អញ្ចឹងដើម្បីរក្សាអនាម័យ និងដើម្បីរក្សាសណ្ដាប់ធ្នាប់ គឺយើងត្រូវបោះសំរាមចូលទៅក្នុងធុងសំរាម អញ្ចឹងក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ គាត់ក៏បានកាន់ឡាំងក្រដាសរបស់គាត់ ដើម្បីមកខ្ចប់អីវ៉ាន់នៅលើតុមួយ។

Rainy Season (Sakanan) — 09


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៩ នៅក្នុងរូបភាពទី ៩ យើងឃើញថាមេឃភ្លៀង យើងឃើញមានក្មេងប្រុសចំនួនពីរនាក់ កំពុងតែរត់លេងកាត់ភ្លៀង។ អញ្ចឹងជាទូទៅ ក្មេងៗគឺគាត់ចូលចិត្តលេងទឹកភ្លៀង។ គាត់រត់ ចូលចិត្តលេងងូតទឹកភ្លៀង ដោយគាត់ប្រលែងគ្នានៅក្រោមទឹកភ្លៀង។ អញ្ចឹងយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ ជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺមានក្មេងប្រុសពីរនាក់ កំពុងតែដេញចាប់គ្នានៅក្រោមទឹកភ្លៀង ដោយពួកគេទាំងពីរអ្នកគឺប្រលែងគ្នាលេង បានន័យថារត់ប្រលែងគ្នានៅក្រោមទឹកភ្លៀង ដោយពួកគេអត់មានពាក់អាវនោះទេ។ អញ្ចឹងក្មេងប្រុសដែលនៅខាងមុខ គឺគាត់ស្លៀកខោជើងខ្លីពណ៌ស អត់មានពាក់អាវនោះទេ ហើយគាត់រត់បណ្ដើរ គាត់ងាកក្រោយបណ្ដើរ ដោយយើងឃើញគាត់កំពុងតែរត់ ហើយដៃទាំងពីររបស់គាត់គឺបោះទៅមុខ ប៉ុន្តែមុខរបស់គាត់គឺងាកមកក្រោយ ដោយសម្លឹងមើលក្មេងប្រុសម្នាក់ទៀត ដែលស្លៀកខោជើងខ្លីពណ៌ទឹកក្រូច ក៏ប៉ុន្តែគាត់ក៏អត់មានពាក់អាវដែរ។ អញ្ចឹងក្មេងប្រុសដែលស្លៀកខោជើងខ្លីពណ៌ទឹកក្រូច កំពុងតែរត់ដេញចាប់ក្មេងប្រុសដែលស្លៀកខោពណ៌ស គឺពួកគេកំពុងតែរត់ប្រលែងគ្នាលេងនៅតាម នៅក្រោមទឹកភ្លៀង។ អញ្ចឹងជាទូទៅក្មេងៗគឺគាត់ ឲ្យតែមានមេឃភ្លៀង អញ្ចឹងពួកគាត់ឲ្យតែមានមេឃភ្លៀង គឺពួកគាត់ចូលចិត្តងូតទឹកភ្លៀងខ្លាំងណាស់ ដោយសារតែវាសប្បាយ គាត់គិតថាសប្បាយ អញ្ចឹងគាត់តែងតែរត់លេងនៅក្រោមទឹកភ្លៀង រត់ប្រលែងគ្នា ក៏ប៉ុន្តែមេឃភ្លៀង គឺអត់សូវល្អនោះទេ ប្រសិនបើយើងត្រូវទឹកភ្លៀងយូរ វាអាចធ្វើឲ្យយើងឈឺបាន អញ្ចឹងវាអាចធ្វើឲ្យយើងផ្ដាសាយ វាអាចធ្វើឲ្យយើងក្ដៅខ្លួន ឬក៏អាចធ្វើឲ្យយើងហៀរសំបោរបាន ប្រសិនបើយើងត្រូវទឹកភ្លៀងយូរ។ ដូច្នេះយើងអត់ត្រូវងូតទឹកភ្លៀងនោះទេ នៅពេលដែលមានមេឃភ្លៀង។

Fruits (Sakanan) — 10 Banana


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១០ នៅក្នុងរូបភាពទី ១០ យើងឃើញមានរូបភាពផ្លែឈើជាច្រើនផ្សេងៗទៀតផងដែរ ដែលរូបភាពទី ១០ នៅខាងដើមគេ គឺយើងឃើញមានចេក អញ្ចឹងផ្លែចេកគឺជាផ្លែឈើមួយប្រភេទដែលយើងនិយមទូទៅនិយមញ៉ាំ ដោយផ្លែចេកគឺមាន[រសជាតិ]ថោក ហើយម្យ៉ាងទៀតផ្លែចេក នៅពេលដែលមានពិធីបុណ្យទានផ្សេងៗ គេយើងយកផ្លែចេកមកសែន ដោយផ្លែចេកនៅខ្ចីពណ៌បៃតង ហើយផ្លែចេកទុំគឺពណ៌លឿង ហើយផ្លែចេកគឺមានជាច្រើន បានន័យថាក្នុង ១ ស្និត គឺយើងរាប់ស្និត អញ្ចឹងក្នុង ១ ស្និត ជាទូទៅគឺមាន ១២ ផ្លែ អញ្ចឹងផ្លែចេក ១ ស្និតគឺមាន ១២ ផ្លែ ដែលយើងអាចញ៉ាំបានទាំង ១២ ផ្លែតែម្ដង ក៏ប៉ុន្តែផ្លែចេកគឺអត់មានគ្រាប់ទេ អញ្ចឹងផ្លែចេកគឺអត់មានគ្រាប់ទេ គឺមានតែសំបកហើយនិងសាច់ អញ្ចឹងដើម្បីញ៉ាំផ្លែចេកបានគឺយើងត្រូវតែបកសំបកវាចេញសិន គឺយើងអត់អាចញ៉ាំទាំងសំបកផ្លែចេកបានទេ ក៏ប៉ុន្តែសំបករបស់វាគឺមានលក្ខណៈរអិល ដូច្នេះប្រសិនបើយើងបកសំបកវា ហើយបោះទៅលើផ្លូវ នៅពេលដែលមាននរណាម្នាក់ដើរជាន់សំបកចេក គឺអាចធ្វើឲ្យគេរអិលដួលនិងមានគ្រោះថ្នាក់បាន ដូច្នេះគឺនៅពេលដែលយើងញ៉ាំចេក យើងត្រូវបោះសំបកចូលទៅក្នុងធុងសំរាម ហើយផ្លែចេកនៅពេលដែលយើងចង់ដាំ គឺយើងអត់មានគ្រាប់ទេ ប៉ុន្តែវាដុះដោយសារឫសចេកផ្សេងទៀត អញ្ចឹងបានន័យថានៅពេលដែលមានដើមចេកដុះមួយ នៅក្បែរនោះប្រាកដជាមានដើមចេកផ្សេងទៀតដុះដែរ។ អញ្ចឹងនៅពេលដែលនោះវា ឫសរបស់ចេកនោះគឺវានឹងដុះបានដើមចេកផ្សេងមួយទៀត អញ្ចឹងដើមចេកគឺយើងដាំដោយសារដើម គឺយើងអត់ដាំគ្រាប់នោះទេ។

Khmer New Year (Sakanan) — 12


នៅក្នុងរូបភាពទី ១២ នៅក្នុងរូបភាពទី ១២ យើងឃើញថា មានមនុស្សចំនួនពីរក្រុម ដែលក្នុងនោះមានប្រុសមួយក្រុម និងស្រីមួយក្រុម គាត់កំពុងតែលេងចោលឈូង អញ្ចឹងចោលឈូងគឺជាល្បែងប្រជាប្រិយរបស់ខ្មែរ ដែលគេតែងតែលេងនៅក្នុងពិធីចូលឆ្នាំថ្មី ដែលល្បែងនេះ គឺយើងលេងដោយចែកចេញជាពីរក្រុម គឺស្រីមួយក្រុមនិងប្រុសមួយក្រុម ដែល ហើយឈូង គឺគេធ្វើអំពីបាល់។ ឈូងគឺជាបាល់ក្រណាត់ បាទ ជាបាល់មួយដែលធ្វើអំពីក្រណាត់ ដែលក្រណាត់នោះ គឺយើងចងចេញជាបាល់ ហើយមានកន្ទុយមួយ យើងទុកកន្ទុយមួយសម្រាប់ចោល។ អញ្ចឹងខាងប្រុស នៅពេលនោះ គឺយើងឲ្យម្ខាងចោលបាល់ឈូងនោះ ហើយម្ខាងទៀតជាអ្នកចាប់ឈូង អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងចោល អ្នកខាងចាប់ត្រូវតែចាប់ឲ្យបាន បន្ទាប់ពីចាប់ហើយ យើងត្រូវគប់មករកអ្នកដែលចោលវិញ។ ប៉ុន្តែឈូងនោះ គឺមិន គប់និងចោលមិនមានគ្រោះថ្នាក់នោះទេ ព្រោះថាបាល់ដែលធ្វើពីក្រណាត់ ទោះជាប៉ះទង្គិច ក៏មិនមានការឈឺចាប់ ឬក៏មិនមានគ្រោះថ្នាក់ដែរ គឺគេលេងដើម្បីសប្បាយរីករាយ អញ្ចឹងហើយទើបគេធ្វើបាល់នោះអំពីក្រណាត់ ដូច្នេះវាមិនបង្កឲ្យមានផលប៉ះពាល់ ឬក៏មិនបង្កឲ្យមានរបួសនោះទេ។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញថា មានមនុស្សប្រុសមួយក្រុម បាទ គាត់កំពុងតែបោះឈូងទៅឲ្យខាងស្រី ចំណែកឯខាងស្រីមួយក្រុមនោះ គាត់កំពុងតែយកដៃ ដើម្បីចាប់ឈូង ដែលខាងប្រុសនោះគាត់បោះទៅ។ អញ្ចឹងការចោលឈូង គឺយើងមានលក្ខខណ្ឌគ្នា បាទ គឺប្រសិនបើយើងចោលឈូងទៅម្ខាងទៀតចាប់មិនបានទេ គឺម្ខាងនោះត្រូវតែច្រៀង ឬក៏រាំទៅតាមការចង់បានរបស់អ្នកចោលឈូង ឬក៏របស់អ្នកដែលឈ្នះ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងចាប់ឈូងអត់បាន គឺយើងក្លាយដូចជាអ្នកចាញ់។

Post Office (Sakanan) — 09


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៩ រូបភាពទី ៩ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់បោះត្រាតែមសំបុត្រហើយ គាត់ក៏បានផ្ញើសំបុត្រនោះទៅដល់អ្នកលក់ ទៅឲ្យទៅបុគ្គលិកដែលបម្រើការងារនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ហើយបន្ទាប់មកទៀតសៀវភៅរបស់គាត់ មុននឹងគាត់អាចផ្ញើចេញ គាត់ត្រូវខ្ចប់វាជាមុនសិន ដូច្នេះគាត់ក៏បានដើរមករកបុគ្គលិកដែលនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍មួយទៀត ដើម្បីស្វែងរកកញ្ចប់ អញ្ចឹងយើងមានក្រដាសកេស ឬក៏ក្រដាសឡាំងមួយ ដែលយើងឃើញបុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានមកទិញក្រដាសឡាំងមួយ ដើម្បីខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់ ដោយយើងឃើញអ្នកលក់ គឺគាត់ពាក់អាវពណ៌ប្រផេះដៃខ្លី ហើយគាត់រាងចំណាស់បន្តិច សក់របស់គាត់គឺសិតរាប បានន័យថាគាត់សិតវែកភ្លីរាប ហើយគាត់មានវ័យប្រហែលជា ៣៥ ឆ្នាំ ដែលបុរសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែយកឡាំងក្រដាសមួយ ឬក៏សំបកឡាំង ឬក៏ក្រដាសការតុង ដើម្បីយកមកឲ្យក្មេងប្រុសម្នាក់នោះខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់ ក៏ប៉ុន្តែក្រដាសឡាំងនេះ គឺគេមិនមែនឲ្យដោយឥតគិតថ្លៃទេ អញ្ចឹងក្រដាសឡាំង គេអត់ឲ្យដោយគេឥតគិតថ្លៃទេ ដោយគេលក់ អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងអត់ចង់ចំណាយលុយច្រើន ដើម្បីទិញក្រដាសឡាំងនៅការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ទេ យើងអាចខ្ចប់សៀវភៅរបស់យើង ឬក៏អាចខ្ចប់អីវ៉ាន់របស់យើងមកពីផ្ទះឲ្យហើយ អញ្ចឹងយើង នៅពេលមកដល់ យើងគ្រាន់តែដាក់ផ្ញើជាការស្រេច។ ក៏ប៉ុន្តែដោយសារតែក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ គាត់អត់បានខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់មកពីផ្ទះទេ ដូច្នេះប្រសិនបើគាត់ចង់ផ្ញើគឺគេត្រូវខ្ចប់អីវ៉ាន់របស់គាត់ ឬក៏សៀវភៅរបស់គាត់ជាមុនសិន ទើបគាត់អាចផ្ញើទៅបាន ព្រោះប្រសិនបើគាត់អត់ខ្ចប់ទេ អីវ៉ាន់គាត់ច្រើន នៅពេលដែលអីវ៉ាន់គាត់ច្រើនបែបនេះ គឺវាអាចនឹងរញ៉េរញ៉ៃ ដូច្នេះគេត្រូវខ្ចប់ឲ្យមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ ព្រោះពេលខ្លះ ប្រសិនបើយើងអត់ខ្ចប់ អីវ៉ាន់របស់យើងអាចនឹងខ្ទេច ដូចជាអាចនឹងរហែក ឬក៏អាចនឹងខូច ដោយសារតែមានរបស់ច្រើនដែលគេត្រូវផ្ញើ ដូច្នេះគឺគេដាក់គរលើគ្នា អញ្ចឹងរបស់ អីវ៉ាន់របស់យើងអាចនឹងខូច ដូច្នេះក្មេងប្រុសម្នាក់នេះនៅក្នុងរូបភាពទី ៩ គាត់ក៏បានមកទិញឡាំងក្រដាសមួយ សំបកឡាំងក្រដាសមួយពីបុគ្គលិក ដែលនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ដើម្បីខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់។

Boats (Sakanan) — 07


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៧ រូបភាពទី ៧ គឺបន្ទាប់ពីបុរសអ្នកលក់សំបុត្រមកដល់ហើយ គាត់ក៏បានបើកប្រអប់សំបុត្រមួយ ប្រអប់សំបុត្រប្រភេទនេះគឺជាប្រអប់សំបុត្រដែលមានវិល មានកង់វិល ដែលអតិថិជនទាំងអស់ត្រូវចាប់ទាញសំបុត្រចេញពីប្រអប់នោះ ហើយផ្ដាច់យកត្រឹមតែសំបុត្រមួយតែប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់មកត្រូវដាក់លុយចូលទៅក្នុងបំពង់នោះ អញ្ចឹងបំពង់នេះគឺជាបំពង់លក់សំបុត្រផង មានសំបុត្រនៅក្នុងនោះផង និងមានកន្លែងដាក់ប្រាក់ផង ដែលនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺជារូបភាពដែលយើងចាយកាក់ អញ្ចឹងបានន័យថានៅពេលដែលគាត់ទាញសំបុត្រចេញ គឺគាត់ត្រូវបោះកាក់តម្លៃនៃសំបុត្រនោះ ចូលទៅក្នុងបំពង់នោះវិញ ដោយអ្នកលក់សំបុត្រ គឺគាត់បើកបំពង់នោះ ដើម្បីឲ្យអ្នកដំណើរចាប់ទាញសំបុត្រ អញ្ចឹងជាទូទៅនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺយើងអត់សូវមានការលក់សំបុត្របែបនេះទេ គឺនៅប្រទេសកម្ពុជា ដើម្បីជិះទូក គឺយើងត្រូវបង់លុយដើម្បីទិញសំបុត្រនៅលើកំពង់ផែ ដោយហើយជាទូទៅ គឺកំពង់ផែនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺអត់មានទូកដើម្បីជិះធ្វើដំណើរទៅកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយទេ គឺមានតែទូកដើម្បីជិះដំណើរកម្សាន្តនៅក្នុងទន្លេ ហើយត្រលប់មកវិញ ហើយយើងទិញសំបុត្រនៅលើកំពង់ផែ ប៉ុន្តែនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺជារូបភាពដែលលក់សំបុត្រតាមរយៈបំពង់ តាមរយៈអ្នកលក់សំបុត្រនៅលើទូក អញ្ចឹងបានន័យថានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាគឺអត់មានទេ ហើយនៅក្នុងរូបភាពនេះគឺគេចាយកាក់ ដែលជាភាគច្រើន ចាយកាក់គឺ កម្ពុជាអត់មានចាយកាក់ទេ គឺយើងចាយលុយរៀល បានន័យថាលុយក្រដាសប្រាក់ ប៉ុន្តែប្រទេសដែលចាយកាក់គឺមានដូចជាប្រទេសវៀតណាម ប្រទេសថៃជាដើម ដែលគាត់ចាយកាក់ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ អាចជាការជិះទូកនៅក្នុងប្រទេសថៃក៏ថាបានដែរ ព្រោះមានចាយកាក់ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ អ្នកដំណើរគាត់ត្រូវទាញសំបុត្រចេញពីបំពង់នោះ ហើយគាត់ត្រូវដាក់លុយ ឬក៏កាក់ចូលទៅក្នុងបំពង់នោះវិញ ដើម្បីឲ្យអ្នកលក់សំបុត្រយកទៅលក់សំបុត្រឲ្យអ្នកដទៃទៀត ដោយមនុស្សម្នាក់ទាញបានសំបុត្រតែមួយសន្លឹកតែប៉ុណ្ណោះ ហើយម្នាក់ទៀតត្រូវ ប្រសិនបើយើងមានគ្នាពីរនាក់ គឺយើងទាញពីរសំបុត្រ ហើយត្រូវដាក់លុយតម្លៃចំនួនពីរសំបុត្រ ចូលទៅក្នុងបំពង់នោះផងដែរ។

Boats (Sakanan) — 05


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៥ រូបភាពទី ៥ បន្ទាប់ពីអ្នកដំណើរគាត់ចេញអស់ពីទូកហើយ យើងឃើញបុរសដែលពាក់អាវស្វាយ គាត់ក៏បានដើរចូលទៅក្នុងទូកម្ដង អញ្ចឹងជាទូទៅគឺទូកនិងកំពង់ផែ គឺអត់នៅកៀកគ្នាទេ គឺមានចន្លោះធំ ព្រោះយើងឃើញថាគម្លាតនៃកង់ឡាន ទំហំកង់ឡានគឺក្រាស់ អញ្ចឹងនៅពេលដែលទូកប៉ះនឹងកង់ឡាន គឺធ្វើឲ្យវាអត់ដល់ផែទេ អត់ដល់កំពង់ផែទេ ដូច្នេះធ្វើឲ្យមានចន្លោះ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងឡើងលើទូក យើងត្រូវឈានជំហានឲ្យធំ ឬក៏បោះជំហានឲ្យវែង ជាក់ស្ដែងបុរសម្នាក់នេះ គាត់បោះជំហានយ៉ាងវែង ដើម្បីឡើងលើទូក ដោយជើងឆ្វេងរបស់គាត់នៅលើកំពង់ផែ រីឯជើងស្ដាំគាត់ឈានយ៉ាងវែងឡើងទៅលើទូក ដោយសារតែទូកនិងកំពង់ផែគឺមានចន្លោះរវាងគ្នានិងគ្នា គឺអត់ជិតគ្នាទេ អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងឈានជំហានតិចពេក យើងឈានជំហានយើងជំហានខ្លីពេក គឺអាចធ្វើឲ្យយើងមិនដល់ទូក ឈានអត់ដល់ទូក ដូច្នេះវាអាចធ្វើឲ្យយើងធ្លាក់នៅក្នុងទឹក ធ្វើឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់បាន ឬក៏ធ្វើឲ្យយើងដួលប៉ះទង្គិចទៅនឹងទូក ដែលអាចធ្វើឲ្យយើងមានគ្រោះថ្នាក់បានដូចគ្នា អញ្ចឹងដើម្បីឡើងលើទូក យើងត្រូវបោះជំហានឲ្យវែងៗ ឲ្យផុតចន្លោះ ដើម្បីកុំឲ្យធ្លាក់ទឹក ម្យ៉ាងវិញទៀតប្រសិនបើក្មេង ក្មេងគាត់អត់អាចឈានដល់ទេ គឺគាត់ឈានអត់ដល់ទេ អញ្ចឹងប្រសិនបើមានក្មេងចង់ជិះទូក យើងត្រូវលើក[ពោរ?]ក្មេងឡើង ឬក៏ជួយលើកក្មេង ដើម្បីដាក់ចូលទៅលើទូក ដោយអត់ឲ្យគាត់ឈានខ្លួនឯងទេ ព្រោះថាប្រសិនបើគាត់ឈានឡើងលើទូកខ្លួនឯង គាត់អាចនឹងមានគ្រោះថ្នាក់ ដោយសារតែគាត់ឈានអត់ដល់ ជាក់ស្ដែងបុរសម្នាក់នេះ គាត់បោះជំហានយ៉ាងវែង ដោយដៃរបស់គាត់ម្ខាងកាន់ផែនទី ហើយដៃម្ខាងរបស់ទៀតគាត់បោះថយក្រោយ គឺដើម្បីឈានជំហានឲ្យបានវែង ហើយយើងឃើញនារីដែលឈរខាងក្រោយនោះ គាត់កំពុងតែដើរឡើងលើទូកដែរ ដោយដៃម្ខាងគាត់យួរកាបូប ដៃម្ខាងគាត់តោងទូកនៅខាងលើ បានន័យថាគាត់តោងដំបូលទូក ហើយគាត់ក៏ឈានជើងឡើងលើទូកផងដែរ ដោយអ្នកទាំងពីរត្រូវឈានជំហានឲ្យវែងៗ ដើម្បីឡើងលើទូក កុំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ ឬកុំឲ្យរអិលដួល ឬក៏ធ្លាក់ចូលទៅក្នុងទឹក។

Boats (Sakanan) — 15 Container ship


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៥ រូបភាពទី ១៥ គឺជាប្រភេទកប៉ាល់ យើងហៅថាកប៉ាល់ អញ្ចឹងនៅពេលដែល ទូកនៅពេលដែលតូច យើងហៅថាទូក នៅពេលដែលវាលឿន យើងហៅថាកាណូត ប៉ុន្តែនៅពេលដែលទូកនោះធំ យើងហៅថាកប៉ាល់ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺមានកប៉ាល់ចំនួនមួយ ដែលជាកប៉ាល់ដឹកទំនិញ ដែលយើងឃើញនៅលើកប៉ាល់នោះ គឺមានយុថ្កាមួយសម្រាប់បោះឲ្យជាប់ទៅនឹងទឹក អញ្ចឹងកប៉ាល់គឺ នៅពេលដែលចតនៅកំពង់ផែ គឺយើងអត់ប្រើប្រាស់ខ្សែពួរ ដើម្បីទាក់ទៅនឹងកំពង់ផែនោះទេ ដោយសារតែកប៉ាល់គឺធំ ដូច្នេះប្រើខ្សែពួរអត់ជាប់ទេ វាអាចនឹងដាច់ខ្សែពួរ អញ្ចឹងដើម្បីចតកប៉ាល់ គេត្រូវប្រើយុថ្កា ដែលយុថ្កាគឺជាច្រវាក់ដែក ដែលចងភ្ជាប់នឹងដែកមួយដុំយ៉ាងធំនិងធ្ងន់ ដែលអាចទប់លំនឹងកប៉ាល់បាន អញ្ចឹងដែក ដុំដែកដែលធំនោះ គឺគេចងភ្ជាប់ទៅនឹងច្រវាក់ចេញពីទូក អញ្ចឹងនៅពេលដែលគេចង់ឈប់ គឺគេត្រូវទម្លាក់ដុំដែកនោះ ចូលទៅក្នុងរហូតដល់ទៅដល់បាតទឹក ឬក៏បាតទន្លេ ឬក៏បាតសមុទ្រ ដើម្បីឲ្យទូកនោះមានលំនឹង អញ្ចឹងជាទូទៅកប៉ាល់ គឺយើងប្រើប្រាស់តែនៅលើផ្ទៃសមុទ្រតែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះកប៉ាល់គឺធំ ដូច្នេះសមុទ្រគឺធំដែរ អញ្ចឹងកប៉ាល់ងាយស្រួលក្នុងការបើកបរ ប្រសិនបើយើងប្រើប្រាស់កប៉ាល់នៅលើផ្ទៃទន្លេគឺវារាក់ ហើយវាតូច អញ្ចឹងកប៉ាល់អាចនឹងកឿង អាចមិនទៅមុខ អញ្ចឹងកប៉ាល់អត់ទៅមុខទេ នៅពេលដែលបើកនៅទន្លេ ដូច្នេះគេត្រូវបើកនៅសមុទ្រ ដែលកប៉ាល់ជាទូទៅគឺដឹកកុងតឺន័រ បានន័យថាដឹកទូកុងតឺន័រ ដើម្បីដឹកជញ្ជូនទំនិញ ពីប្រទេសមួយទៅប្រទេសមួយ ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពនេះ អាចជាកប៉ាល់ចេញពីប្រទេសចិនទៅដល់ប្រទេសអាមេរិក ឬក៏ចេញពីប្រទេសកម្ពុជាទៅរកប្រទេសថៃជាដើម ដែលនៅលើនោះគឺមានទំនិញជាច្រើន ដែលនៅក្នុងកុងតឺន័រ អញ្ចឹងការដឹកជញ្ជូនអីវ៉ាន់ ឬក៏ដឹកជញ្ជូនទំនិញតាមផ្លូវទឹក វាអាចមានការយឺតយ៉ាវជាងការដឹកជញ្ជូនអីវ៉ាន់ ឬក៏ទំនិញតាមផ្លូវអាកាស និងតាមផ្លូវគោក ព្រោះផ្លូវទឹកគឺមាន គឺយើងបើកបរបានយឺតៗ ហើយផ្ទៃទឹកធំ គឺមានរលក ដូច្នេះគឺមានឧបសគ្គច្រើន ក្នុងការដឹកទំនិញតាមផ្ទៃទឹក ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងដឹកទំនិញតាមផ្លូវអាកាស គឺងាយស្រួល គឺវាលឿន អញ្ចឹងយើងអាចដឹកបានឆាប់រហ័ស ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺជាការដឹកជញ្ជូនទំនិញតាមផ្ទៃទឹក ប្រហែលជាការដឹកទំនិញពីប្រទេសចិនទៅប្រទេសវៀតណាមជាដើម ដែលទំនិញទាំងអស់នោះ គេដាក់នៅក្នុងកុងតឺន័រ ហើយគេដាក់នៅលើកប៉ាល់ដើម្បីដឹកជញ្ជូន។

Khmer New Year (Sakanan) — 14


ចូលដល់រូបភាពទី ១៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៤ គឺជាល្បែងប្រជាប្រិយខ្មែរមួយមុខទៀត គេហៅថាលេងចាប់កូនខ្លែង។ អញ្ចឹងលេងចាប់កូនខ្លែង គឺយើងត្រូវបែងចែកជាពីរក្រុម ដោយមួយក្រុមមានមនុស្សច្រើនអ្នក ឈរតម្រង់ជួរគ្នាដោយឱបចង្កេះគ្នាទៅវិញទៅមក។ អញ្ចឹងមួយក្រុមគឺឈរតម្រង់ជួរគ្នាដោយតោងចង្កេះគ្នាពីមុខទៅក្រោយ បាទ ហើយម្នាក់មួយក្រុមទៀតគឺមានសមាជិកតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដោយគាត់ដើរតួជាខ្លែង ចំណែកឯមនុស្សមួយក្រុមដែលឈរតម្រង់ជួរគ្នាដើរតួជាមាន់ ហើយនៅខាងមុខគេគឺជាដើរតួជាមេមាន់ អញ្ចឹងខ្លែងត្រូវទៅសុំចាប់កូនមាន់ពីមេមាន់ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលខ្លែងទៅ ខ្លែងត្រូវច្រៀងសុំចាប់កូនខ្លែងពីមេមាន់ ហើយមេមាន់មិនព្រមនោះទេ ដោយមេមាន់ព្យាយាមការពារកូនមាន់នោះឲ្យខានតែងបាន។ អញ្ចឹងល្បែងនេះគឺយើងយកតម្រាប់ទៅតាមសត្វខ្លែង ហើយនិងសត្វមាន់ដែលជាសត្វរស់នៅនៅក្នុងស្រុកភូមិ ហើយសត្វខ្លែងតែងតែមកឆាបកូនមាន់យកទៅស៊ី ហើយមេមាន់តែងតែការពារកូនមាន់របស់គេ ដូច្នេះខ្មែរយើងក៏បានមើលសកម្មភាពរបស់សត្វទាំងពីរ ហើយក៏បង្កើតជាល្បែងនេះឡើង។ អញ្ចឹងនៅពេលនោះ ខ្លែងត្រូវតែព្យាយាម ធ្វើយ៉ាងណា ចាប់មនុស្សដែលនៅខាងក្រោយឲ្យបាន ហើយមេមាន់ព្យាយាមរត់ទៅបាំងខ្លែងដើម្បីកុំឲ្យចាប់កូនមាន់បាន។ អញ្ចឹងកូនមាន់ដែលនៅខាងក្រោយ ឬក៏មនុស្សដែលនៅខាងក្រោយ ត្រូវតែព្យាយាមរត់តាមមេមាន់ ដើម្បីកុំឲ្យខ្លែងចាប់បាន នៅពេលដែលខ្លែងចាប់បាននោះ កូនមាន់នោះនឹងក្លាយទៅជាចំណីរបស់ខ្លែង ហើយគេនឹងក្លាយទៅជាអ្នកចាញ់ បន្ទាប់មកអ្នកចាញ់នឹងត្រូវច្រៀង ឬក៏រាំទៅតាមអ្វីដែលអ្នកឈ្នះចង់បាន។ អញ្ចឹងល្បែងប្រជាប្រិយខ្មែរដែលលេងនៅក្នុងពិធីចូលឆ្នាំខ្មែរគឺមានច្រើនប្រភេទ មានដូចជាចោលឈូង បោះអង្គញ់ ចាប់កូនខ្លែង លាក់កន្សែងជាដើម។ ហើយល្បែងទាំងអស់នោះ ពុំមែនជាល្បែងស៊ីសងនោះទេ វាគឺជាល្បែងប្រពៃណី ឬក៏ល្បែងប្រជាប្រិយ ដែលប្រជាជនខ្មែរតែងតែលេងដើម្បីភាពសប្បាយរីករាយនៅក្នុងឱកាសពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី។ ហើយពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីរបស់ប្រទេសកម្ពុជា តែងតែធ្វើឡើងនៅក្នុងខែមេសា បាទ ខែមេសាដែលជាខែប្រាំង ហើយយើងធ្វើឡើងនេះគឺនៅក្នុង ពេលដែលប្រមូលផលរួច អញ្ចឹងនៅពេលដែលប្រជាជនគាត់ប្រមូលផលស្រែចំការគាត់រួចរាល់ហើយ គាត់ក៏បានរៀបចំពិធីចូលឆ្នាំថ្មីនេះ ដើម្បីជួបជុំគ្នាសប្បាយរីករាយ និងដើម្បីអបអរនូវផលដំណាំ ដែលគាត់បានប្រមូលរួចរាល់ ដូច្នេះគឺយើងតែងតែប្រារព្ធពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីនៅក្នុងខែមេសា ដែលជាខែដែលប្រជាជនខ្មែរទាំងអស់ទូទាំងប្រទេស គាត់បានប្រមូលផលដំណាំគ្នារួចរាល់ បន្ទាប់មកប្រជាជនខ្មែរ គាត់ក៏បានជួបជុំគ្នា ដើម្បីលេងល្បែងប្រជាប្រិយ ក្នុងការកម្សាន្តនៅក្នុងភូមិរបស់គាត់ផងដែរ។

Post Office (Sakanan) — 08


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៨ រូបភាពទី ៨ គឺការផ្ញើរបស់របរនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ គឺយើងបែងចែកចេញជាពីរ គឺការផ្ញើរបស់របរជាសំបុត្រ ការផ្ញើសំបុត្រផ្សេង និងការផ្ញើរបស់របរជាអីវ៉ាន់ផ្សេង ដោយសារតែសំបុត្រគឺយើងត្រូវយកសំបុត្រនោះទៅបិទតែមសិន អញ្ចឹងយើងបិទតែមប្រៃសណីយ៍សិន ជាមុនសិន មុននឹងយើងអាចយកទៅផ្ញើបាន ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពទី ៨ គឺយើងឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់ហ្នឹង គាត់ក៏បានយកសំបុត្ររបស់នារីម្នាក់ ដែលផ្ញើតាមគាត់មកប្រៃសណីយ៍ហ្នឹង យកទៅបិទតែម អញ្ចឹងជាទូទៅតែមប្រៃសណីយ៍ គឺយើងមានតែមជាច្រើនប្រភេទទៅតាមតម្លៃ និងទៅតាមអ្វីដែលយើងចង់ផ្ញើ ដោយតែមខ្លះមានតម្លៃ ១០០ រៀល តែមខ្លះមានតម្លៃ ៥០០ រៀល តែមខ្លះមានតម្លៃ ១០០០ រៀល អញ្ចឹងទៅតាមប្រភេទតែមនិងទៅតាមគោលដៅដែលគេត្រូវផ្ញើ។ ដូច្នេះប្រសិនបើគេផ្ញើជិត គឺយើងអាចបិទតែម ១០០ រៀល ឬក៏ ៥០០ រៀល ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងត្រូវផ្ញើទៅឆ្ងាយ សំបុត្រនេះត្រូវផ្ញើទៅប្រទេសឆ្ងាយ ឬក៏ផ្ញើទៅកន្លែងឆ្ងាយ គឺគេអាចបិទតែម ១០០០ រៀល ឬក៏គេអាចបិទតែមទាំងអស់តែម្ដង គឺពេលខ្លះ គឺគេបិទតែមប្រៃសណីយ៍ទាំងអស់តែម្ដង គឺបិទទាំងតែម ១០០ រៀល បិទទាំងតែម ៥០០ រៀល ក៏ដូចជាបិទទាំងតែម ១០០០ រៀលជាមួយនឹងគ្នាតែម្ដង បានន័យថាគេបិទតែមចំនួនបី ក៏ប៉ុន្តែនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងឃើញគាត់បិទតែមចំនួនមួយតែប៉ុណ្ណោះ អញ្ចឹងគាត់យកតែមមកបិទទៅលើស្រោមសំបុត្ររបស់គាត់ ក៏ប៉ុន្តែគាត់អត់បិទឲ្យចំតួអក្សរនោះទេ ដោយសារតែលើសំបុត្រនេះយើងឃើញមានអក្សរ ដើម្បីសរសេរឈ្មោះអ្នកទទួលសំបុត្រនោះ ក៏ដូចជាអាសយដ្ឋានរបស់អ្នកទទួលសំបុត្រ អញ្ចឹងដើម្បីផ្ញើសំបុត្រ យើងត្រូវសរសេរឈ្មោះនិងអាសយដ្ឋានរបស់អ្នកទទួលឲ្យបានច្បាស់លាស់ ដើម្បីងាយស្រួលឲ្យគេយកសំបុត្រនោះទៅឲ្យអ្នកដែលត្រូវទទួល ព្រោះប្រសិនបើយើងអត់សរសេរឈ្មោះគាត់ទេ អញ្ចឹងយើងអត់ ប្រសិនបើយើងអត់បញ្ជាក់ពីអាសយដ្ឋាននិងឈ្មោះរបស់គាត់ទេ អ្នករត់សំបុត្រ យើងហៅថាអ្នករត់សំបុត្រ ពិបាកនៅក្នុងការរកអ្នកដែលទទួលសំបុត្រខ្លាំងណាស់ ដោយសារតែអត់មានឈ្មោះនិងអត់មានអាសយដ្ឋានត្រឹមត្រូវ ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពនេះ គាត់កំពុងតែបិទតែមមិនឲ្យចំតួអក្សរ ឬក៏មិនឲ្យចំឈ្មោះអ្នកទទួលនោះទេ ដើម្បីកុំឲ្យបាំង។ បន្ទាប់មកទៀតយើងឃើញគាត់បានវ៉ៃត្រា បោះត្រាទៅលើតែមនោះ អញ្ចឹងក្នុងការបោះត្រាក៏គេមានរបៀបបោះត្រារបស់គេដែរ ដោយយើងឃើញការបោះត្រា គឺយើងត្រូវបោះពាក់កណ្ដាលនៅលើតែម ហើយពាក់កណ្ដាលទៀតគឺត្រូវហៀរមកលើសំបុត្រ ដើម្បីបញ្ជាក់ថាតែមមួយនោះគឺប្រើប្រាស់រួចរាល់ហើយ អញ្ចឹងយើងអត់អាចយកតែមនោះទៅប្រើប្រាស់ម្ដងទៀតបានទេ អញ្ចឹងជាទូទៅតែមប្រៃសណីយ៍ គឺយើងប្រើប្រាស់តែម្ដងតែប៉ុណ្ណោះ ដោយយើងបិទហើយ យើងបោះត្រាពីលើ ដែលត្រាជាទូទៅ ត្រាដែលបោះលើតែមប្រៃសណីយ៍ គឺយើងបោះត្រាមោឃៈ អញ្ចឹងមោឃៈ បានន័យថា យើងប្រើប្រាស់លែងបានទៀតហើយ បានន័យថាតែមនោះ គឺលែង លែងមានប្រសិទ្ធិភាពប្រើទៀតហើយ នៅពេលដែលយើងប្រើបានម្ដង ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ ត្រាគឺរាងមូល ត្រារបស់គាត់ដែលកាន់គឺមានរាងមូល ដែលរាងមូលសំប៉ែតនៅខាងក្រោម អញ្ចឹងសំប៉ែតនៅខាងក្រោមគឺគេប្រើជាប្លាស្ទិក ដើម្បីជ្រលក់ពណ៌ ហើយបោះនៅលើក្រដាស ដែលសរសេរជាអក្សរផ្សេងៗ ដូចជាសរសេរជាអក្សរមោឃៈជាដើម ហើយយើងឃើញមានដងកាន់បន្តិច អញ្ចឹងត្រាគឺតែងតែមានដងកាន់ ដើម្បីឲ្យយើងងាយស្រួលកាន់ក្នុងការបោះត្រា ដោយយើងឃើញគាត់ប្រើប្រាស់ម្រាមដៃរបស់គាត់ចាប់កាន់ដងត្រា ហើយបោះត្រាទៅលើតែមជាមួយនឹងសំបុត្រ អញ្ចឹងគាត់បោះអត់ឲ្យចំលើតែមសុទ្ធ ឬក៏ចំលើសំបុត្រសុទ្ធទេ ដោយគាត់ យើងឃើញស្នាមតែមដែលគាត់បោះនោះ គឺមានបន្តិចជាប់នៅពាក់កណ្ដាល ជាប់នៅលើតែម ហើយពាក់កណ្ដាលទៀតគឺជាប់នៅលើសំបុត្រ អញ្ចឹងគឺតែមនោះគឺ យើងបោះត្រានោះគឺ ដើម្បីបញ្ជាក់ថា តែមនោះប្រើប្រាស់លែងបានទៀតហើយ។