Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
ផ្សារ	psaa	market, bazaar, fair	21/15

Link to overview page
Link to dictionary

Offering food or drinks and declining such an offer — Dialogue 2

បុប្ផា៖ បងធារ៉ា មកញ៉ាំចេកចៀនអេ៎បង? ធីតាទើបតែទិញមកពីផ្សារព្រឹកមិញ។
ធារ៉ា៖ អូ បុប្ផា។ ញ៉ាំចុះ អត់អីទេ។ បងត្រូវប្រញាប់ទៅក្រៅ។
បុប្ផា៖ ចា៎ស បង។

Comparing or contrasting things 1 — Cultural note

នៅភ្នំពេញ តូបលក់ខោអាវមួយចំនួននៅក្នុងផ្សារ មិនមានកន្លែងសម្រាប់លខោអាវនោះទេ ប៉ុន្តែ អ្នកលក់អនុញ្ញាតឲ្យអ្នកទិញយកទៅលនៅផ្ទះ ហើយយកមកដូរទំហំទៅជាធំជាងឬតូចជាងវិញបាន ប្រសិនបើស្លៀកទៅមិនត្រូវនឹងខ្លួន។

Offering food or drinks and accepting such an offer — Dialogue 1

បូរ៉ា៖ ធីតា ទៅណាហ្នឹង? ញ៉ាំនំសិនអី?
ធីតា៖ អូ បងបូរ៉ា! បានអីញ៉ាំហ្នឹងបង?
បូរ៉ា៖ បង្អែមទិញពីផ្សារព្រឹកមិញ។ ម៉ស់ ម៉ោញ៉ាំជាមួយគ្នាសិនម៉ោ។
ធីតា៖ ចា៎ស បង។ បង្អែមចំជំនាញខ្ញុំហើយ។ មានអីគេខ្លះបង?

Making suggestions in which the speaker is included — Dialogue 3

ជិះម៉ូតូតាមផ្លូវ
ផារី៖ វិចិត្រ ឆ្លៀតចូលផ្សារទិញអីវ៉ាន់តិចអី?
វិចិត្រ៖ ចង់ចូលឥឡូវហ្នឹង? យប់ហើយហ្នឹង។ ចាំលើកក្រោយទៅអី?
ផារី៖ ចូលតិចទៅអី។
វិចិត្រ៖ អីចឹង ផារីឯងចូលទៅ ខ្ញុំនៅចាំនៅក្រៅ។ ខ្ជិលផ្ញើម៉ូតូ។
ផារី៖ មិនបាច់អេ៎អីចឹង។ នាំពិបាកវិចិត្រឯង។

Refusing direction — Additional dialogue

ម្ដាយ៖ កូន កូនឯងទៅផ្សារទិញបាយ ១០០០ ម៉ោ។
កូន៖ ទិញធ្វើអីម៉ែ? បាយនៅសល់ក្នុងឆ្នាំងតាស!
ម្ដាយ៖ ថាឲ្យទៅទិញ ទៅទិញម៉ោ។
កូន៖ ខ្ញុំទៅម៉េចបានម៉ែ? ខ្ញុំមើលទូរទស្សន៍ចប់សិន។
ម្ដាយ៖ អាឡែងតែមើលទូរទស្សន៍នៅហ្នឹងហើយ។ ប្រើមិនបានម៉ង។

Identifying items or people 1 — Cultural note

នៅប្រទេសកម្ពុជាមានទំនិញនាំចូលជាច្រើន ដូច្នេះ នៅពេលទិញទំនិញនៅផ្សារ ភាគច្រើនអ្នកទិញសួរអ្នកលក់ថាទំនិញនោះផលិតនៅប្រទេសណា។ ប៉ុន្តែ ពេលខ្លះ អ្នកទិញអាចសម្គាល់ឃើញពីភាពខុសគ្នានិងដឹងពីប្រភពទំនិញដោយខ្លួនឯង។ ឧទាហរណ៍ សម្រាប់សម្លៀកបំពាក់ គេសម្គាល់ទៅលើសាច់ក្រណាត់ រីឯស្បែកជើង គេសម្គាល់ទៅលើម៉ូតនិងសាច់ស្បែកជើង ប៉ុន្តែពេលខ្លះក៏ប៉ះចំទំនិញក្លែងក្លាយផងដែរ។

Expressing anger — Cultural note

នៅខ្មែរ ពេលទៅផ្សារទិញទំនិញនៅពេលព្រឹក គេហាមមិនឲ្យតថ្លៃច្រើនឬសួរតម្លៃហើយមិនទិញ។ បើយើងធ្វើដូចនោះ អ្នកលក់នឹងខឹងហើយអាចស្ដីឲ្យ ព្រោះគេជឿថា ការលក់ដំបូងនៅពេលព្រឹក គឺសំខាន់ណាស់ បើពេលព្រឹកលក់មិនបាន នោះគឺលក់មិនដាច់មួយថ្ងៃពេញតែម្ដង។ គេប្រើពាក្យថា កៅឆាយ ជាពាក្យក្លាយពីចិន មានន័យថា ការទិញឬលក់នៅពេលចាប់ផ្ដើមដំបូង។

Expressing surprise — Dialogue 2

សួរតម្លៃ
មីងសំ៖ បង ល្មុតហ្នឹងបងទិញម៉ាគីឡូប៉ុន្មាន?
មីងនួន៖ ម៉ាគីឡូ ២ ម៉ឺន។
មីងសំ៖ អីក៏ថ្លៃម៉េះ? ទិញនៅណាហ្នឹង? ខ្ញុំទៅទិញនៅផ្សារម្សិលមិញ ម៉ាគីឡូតែ ១ ម៉ឺនហ្នឹង!
មីងនួន៖ អីគេ? ម៉ាគីឡូតែ ១ ម៉ឺនអេ៎? ថោកម៉េះ! មិនមែនអេ៎អី? ល្អៗអត់ហ្នឹង?
មីងសំ៖ អូ ល្អៗសឹងអី។ ធំហើយផ្អែមទៀត។

Requesting and granting permission 2 — Cultural note

ការទិញអីវ៉ាន់នៅខ្មែររៀងពិបាកបន្តិច ព្រោះអ្នកលក់មិនសូវចង់ឲ្យភ្ញៀវប៉ះពាល់ ឬល ឬសាកល្បងទំនិញរបស់គេច្រើនទេមុននឹងទិញ។ បើភ្ញៀវទិញទំនិញនោះក្រោយពេលប៉ះពាល់ នោះមិនអីទេ ប៉ុន្តែបើមិនទិញវិញ នោះអ្នកលក់អាចនឹងសម្ដែងទឹកមុខមិនពេញចិត្ត។ ទំនិញដូចជាខោអាវដែលលក់នៅតាមផ្សារ សឹងតែ ៥០ ភាគរយគឺមិនបានបិទផ្លាកតម្លៃនោះទេ ហើយបើគ្រាន់តែសួរតម្លៃទំនិញហើយដើរចេញ នោះកាន់តែធ្វើឲ្យអ្នកលក់មិនពេញចិត្ត។

Asking “What is this?” — Cultural note

អីគេហ្នឹង? គឺជាពាក្យប្រើញឹកញាប់ជាងគេក្នុងភាសានិយាយ ជំនួសឲ្យពាក្យ នេះជាអ្វី? / នោះជាអ្វី?
ការសួរពីនេះពីនោះនៅពេលជួបគ្នាក៏ជាទម្លាប់នៃការគួរសមផងដែរ ក្រៅពីសួរសុខទុក្ខ ដូចជាសួរថា
⎯ មកពីណាហ្នឹង?
⎯ ទៅណាហ្នឹង?
⎯ អីគេហ្នឹង? (ពេលឃើញមានរបស់នៅនឹងដៃ)
⎯ មកទិញអីវ៉ាន់?
⎯ ទិញអីបានខ្លះហើយ? (ពេលជួបគ្នានៅផ្សារ)

Asking for directions 1 — Additional dialogue

សោភា៖ ពូ ខ្ញុំសុំសួរតិច។ ទៅផ្សារអ៊ីអន តាមផ្លូវណាវិញទៅពូ?
អ្នកតាមផ្លូវ៖ ជិះតាមនេះក៏បាន ជិះតាមនោះក៏បាន។ ជិះតាមនេះទៅលឿនជាង។
សោភា៖ មួយណាស្រួលរកជាងពូ?
អ្នកតាមផ្លូវ៖ ជិះតាមនោះស្រួលរកជាង ប៉ុន្តែរៀងឆ្ងាយតិច។
សោភា៖ ចាស អត់អីអេ៎ពូ។ អីចឹង ខ្ញុំត្រូវជិះទៅត្រង់មែន ពូ?
អ្នកតាមផ្លូវ៖ បាទ ជិះទៅមុខត្រង់រហូតដល់ផ្លូវទាល់ហើយបត់ឆ្វេង ហើយជិះរហូតទៀតទៅ ឃើញហើយ។

Greetings and leave takings 2 — Cultural note

ការលើកដៃសំពះនិងនិយាយថា ជម្រាបសួរ/ជម្រាបលា លោកអ៊ំ/អ្នកមីង/បង គឺជាការបង្ហាញនូវការគោរពនៅពេលជួបឬលាមនុស្សចាស់ជាង ប៉ុន្តែមនុស្សចាស់ភាគច្រើនក៏នឹងលើកដៃសំពះមកវិញព្រមគ្នាដែរ នៅពេលទទួលការសំពះពីយើង។

ចំពោះពេលជួបមិត្តភក្តិឬមនុស្សក្មេងជាងបន្តិច ការញញឹមនិងពាក្យថា សួស្ដី គឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ យើងអាចហៅមនុស្សក្មេងជាងបន្តិចថា អូន (ទាំងប្រុសទាំងស្រី) ហើយហៅក្មេងតូចៗថា អាអូន។

នៅពេលទិញអីវ៉ាន់នៅផ្សារ មិនបាច់និយាយថា ជម្រាបសួរ ឬ សួស្ដីទេ។ អ្នកលក់ខ្លះក៏ជម្រាបសួរ ឬក៏សួស្ដីទៅអតិថិជន តែខ្លះក៏មិននិយាយដែរ។ ពេលចង់ទិញអ្វីមួយ យើងគ្រាន់តែហៅអ្នកលក់ថា បង មីង ឬក៏អូន ទៅតាមអាយុប្រហែលរបស់គាត់ ហើយសួរតម្លៃទៅអ្នកលក់តែម្ដង។ ពេលទិញនិងបង់ប្រាក់ហើយ ភាគច្រើនទាំងអ្នកលក់ទាំងអតិថិជននិយាយថា អរគុណ។

Laundry (Sakanan) — 12

បន្ទាប់មកទៀតនៅក្នុងរូបភាពទី ១២ ចូលមកដល់រូបភាពទី ១២ យើងឃើញថា គាត់បានយកខោអាវដែលគាត់បោករួចនោះ មកហាលនៅលើស្នួទាំងអស់ អញ្ចឹងយើងឃើញស្នួនោះ គឺជាស្នួដែក បាទ ជាស្នួដែក ហើយ[បាន] គាត់បានយកខោអាវរបស់គាត់មកព្យួរពីលើស្នួនោះ ម្ដងមួយៗរហូតដល់តែអស់ អញ្ចឹងពេលខ្លះគឺនៅទីក្រុង ឬក៏នៅកន្លែងដែលទីប្រជុំជននានា គឺយើងប្រើប្រាស់ស្នួដែកមួយដែលយើងទិញ ដែលស្នួនោះគឺបង្កលក្ខណៈងាយស្រួល ដើម្បីឲ្យយើងហាលខោអាវ ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងមិនមានស្នួដែកទេ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាជាទូទៅគឺយើងចងខ្សែ អញ្ចឹងយើងអាចចងខ្សែពីរបងផ្ទះមកដល់សសរផ្ទះ ឬក៏ចងខ្សែពីរបងម្ខាងទៅរបងម្ខាងទៀត បាទ ដើម្បីចងខ្សែហើយដើម្បីហាលខោអាវនៅលើខ្សែនោះ អញ្ចឹងទោះបីជាចងខ្សែ ក៏យើងហៅថាស្នួហាលខោអាវដែរ ដូចគ្នានឹងស្នួហាលខោអាវដែកដែលយើងទិញពីផ្សារផងដែរ អញ្ចឹងជាទូទៅនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺយើងប្រើប្រាស់ស្នួហាលខោអាវដែលជាខ្សែ ដែលយើងចងទៅលើរបង ច្រើនជាងការហាលខោអាវទៅលើស្នួដែក។

Breaking A Bowl (Sakanan) — 01

អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ១ ដែលនៅក្នុងរូបភាពទី ១ យើងឃើញមានបុរសម្នាក់ ដែលបុរសម្នាក់នោះ យើងឃើញគាត់មានវ័យប្រហែលជា ២៥ ឆ្នាំ អញ្ចឹងគាត់ពាក់អាវដៃខ្លីពណ៌លឿង គាត់ពាក់អាវដៃខ្លីពណ៌លឿង ហើយគាត់កំពុងតែឈរនៅក្នុងផ្ទះបាយរបស់គាត់ ដែលគាត់ឈរនៅខាងមុខតុមួយ អញ្ចឹងបុរសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែកាន់កាំបិត អញ្ចឹងដៃឆ្វេងរបស់គាត់កាន់កាំបិត ហើយដៃស្ដាំគឺកាន់បន្លែដែលជាការ៉ុត អញ្ចឹងយើងឃើញគាត់កំពុងតែចិតបន្លែនៅក្នុងផ្ទះបាយរបស់គាត់ ដែលយើងឃើញគាត់កំពុងតែហាន់ការ៉ុតជាចំណិតតូចៗដោយប្រើកាំបិតរបស់គាត់ អញ្ចឹងកាំបិតរបស់គាត់ប្រហែលជាមុត ដូច្នេះគាត់អាចចិតបន្លែជាចំណិតតូចៗ ដូចជាចិតដុំការ៉ុតជាចំណិតតូចៗបានយ៉ាងងាយស្រួល និងបានរហ័ស ហើយគាត់ប្រហែលជាកំពុងតែធ្វើសម្ល ឬក៏គាត់កំពុងតែធ្វើស៊ុបសម្រាប់អាហារនៅក្នុងថ្ងៃនេះ ដូច្នេះគាត់យកកាំបិតមកចិតបន្លែ ដោយយើងឃើញនៅក្បែរដៃរបស់គាត់ នៅក្បែរដៃឆ្វេងរបស់គាត់ គឺមានចានគោមមួយដែលមានពណ៌ផ្កាឈូក អញ្ចឹងគាត់ដាក់ចានគោមនៅក្បែរដៃរបស់គាត់ ដែលនៅកែងតុ ឬក៏នៅជ្រុងតុ ហើយគាត់កំពុងតែបន្តចិតបន្លែរបស់គាត់ ដោយយើងឃើញនៅឆ្វេងដៃរបស់គាត់ នៅខាងឆ្វេងដៃរបស់គាត់ យើងឃើញមានបន្លែជាច្រើនផ្សេងទៀត ដែលគាត់ដាក់នៅលើតុសម្រាប់ធ្វើការហាន់ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីគាត់ចិតការ៉ុតមួយនេះហើយ ឬក៏ហាន់ការ៉ុតជាដុំតូចៗហើយ គាត់នឹងចិតបន្តចិតបន្លែផ្សេងៗទៀតដែលនៅលើតុ ដែលយើងឃើញនៅលើតុ យើងឃើញមានប៉េងប៉ោះចំនួន ២ យើងឃើញមានខ្ទឹមបារាំង យើងឃើញមានមើមការ៉ុត ១ និងយើងឃើញមានម្ទេសប្លោកផងដែរ។ អញ្ចឹងគាត់ប្រហែលជាកំពុងតែធ្វើម្ហូបសម្រាប់អាហារថ្ងៃនេះ ឬក៏សម្រាប់អាហារពេលព្រឹក សម្រាប់អាហារពេលល្ងាច ឬក៏សម្រាប់អាហារពេលថ្ងៃត្រង់ អញ្ចឹងគាត់ធ្វើម្ហូបដោយខ្លួនឯង គឺគាត់អត់ទិញពីផ្សារមកទេ ហើយគាត់អត់ប្រើប្រាស់ ឬក៏គាត់អត់មាននរណាម្នាក់ដើម្បីជួយចម្អិនម្ហូបឲ្យគាត់ទេ អញ្ចឹងគាត់ធ្វើម្ហូបខ្លួនឯងដើម្បីញ៉ាំ។

Shopping For A T-Shirt (Sakanan) — 03

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ៣ យើងឃើញថា ពួកគេ បន្ទាប់ពីពិភាក្សាគ្នាហើយ អញ្ចឹងជួនជាថ្ងៃនោះជាថ្ងៃសម្រាកផង ឬក៏ជាពេលល្ងាច ឬក៏ពេលយប់ដែលពួកគេចេញពីធ្វើការ អញ្ចឹងពួកគេអត់ធ្វើការទៀតទេ ដូច្នេះពួកគេក៏បានដើរមកផ្សារដើម្បីទិញខោអាវ ដើម្បីរកមើលអាវយឺតថ្មីសម្រាប់បុរសម្នាក់នោះ។ អញ្ចឹងយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ ពួកគេក៏បានដើរមកដល់ផ្សាររាត្រីមួយ ដែលជាទូទៅផ្សាររាត្រីគឺជាផ្សារមួយ ដែលយើងបើកនៅពេលយប់តែប៉ុណ្ណោះ អញ្ចឹងពេលថ្ងៃគឺផ្សាររាត្រីអត់បើកទេ ដែលផ្សាររាត្រី គឺបើកតែពេលយប់ អញ្ចឹងអាចបើកចាប់ពីម៉ោង ៥ ល្ងាច រហូតដល់ម៉ោង ១១ យប់ ឬក៏ម៉ោង ១២ យប់។ អញ្ចឹងនៅក្នុងផ្សាររាត្រីគឺយើងលក់ដូចផ្សារពេលថ្ងៃដែរ។ អញ្ចឹងមានផ្សារខ្លះគេបើកពេលថ្ងៃ ផ្សារខ្លះគេបើកពេលយប់ អញ្ចឹងផ្សារពេលយប់យើងហៅថាផ្សាររាត្រី ដោយសារតែពេលយប់យើងអាចហៅម្យ៉ាងទៀតបានថារាត្រី ពេលរាត្រី។ អញ្ចឹងពេលរាត្រី គឺ ឬក៏ពេលយប់ហ្នឹងគឺអត់មានព្រះអាទិត្យទេ គឺមានតែព្រះចន្ទ។ ដែលជាក់ស្ដែងយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះគឺមានព្រះចន្ទមួយដែលកំពុងតែរះ ហើយពួកគេទាំងពីរនាក់ក៏បានដើរមកដល់ផ្សាររាត្រីនោះ ដោយយើងឃើញមានតូបជាច្រើនកំពុងតែលក់ដូរ ដែលយើងឃើញមាន តូបនោះគឺមានស្តង់ផងដែរ យើងហៅថាស្តង់ ដែលជារោងមួយសម្រាប់ដាក់អីវ៉ាន់លក់ដូរ។ ដែលយើងឃើញនៅខាងមុខពួកគេទាំងពីរនាក់ គឺមានបុរសម្នាក់ គាត់ឈរនៅក្រោមឆត្រមួយ នៅខាងមុខ នៅខាងក្រោយកន្លែងលក់ដូររបស់គាត់ ដែលតូបនោះអាចលក់ជាស្រោមជើង ឬក៏អាចលក់ជាឆ្នាំងដី ឬក៏ក្អមជាដើម ដែលយើងឃើញគាត់មានព្យួរខោផងដែរ។ អញ្ចឹងបានន័យថាគាត់ក៏មានលក់ខោអាវផង គាត់លក់ជាស្រោមជើងផង ឬក៏លក់ជាឆ្នាំងផងដែរ។ ដែលនៅក្នុងផ្សាររាត្រីគឺលក់ច្រើនប្រភេទ មានទំនិញច្រើនប្រភេទដើម្បីលក់ អញ្ចឹងពេលខ្លះ ពេលយើងត្រូវការទិញទំនិញ នៅពេលដែលយើងចេញពីធ្វើការពេលល្ងាច អញ្ចឹងផ្សារខ្លះគេបិទអស់ហើយ ដូច្នេះយើងអាចទៅរកទំនិញនៅផ្សាររាត្រីបាន យើងអាចទិញទំនិញនៅផ្សាររាត្រីបានតាមតម្រូវការ។ អញ្ចឹងក្បែរតូបរបស់បុរសម្នាក់នោះ ដែលបុរសដែលពាក់មួកនោះ គឺយើងឃើញមានកន្លែងមួយទៀតដែលគេលក់ខោអាវ។ ដែលយើងឃើញនៅទីនោះគឺមានគេព្យួរអាវលក់ជាច្រើន អញ្ចឹងគេមានព្យួរអាវលក់ ដោយអាវគេព្យួរទៅនឹងស្មាអាវ ឬក៏ទំពក់ព្យួរខោអាវ។ យើងហៅថាទំពក់ព្យួរខោអាវ ឬក៏ស្មាអាវក៏បានដែរ។ អញ្ចឹងគេប្រើដែកសម្រាប់ព្យួរអាវដាក់ទៅលើរបារដែកមួយ អញ្ចឹងរបារដែកនោះ យើងឃើញមានពីរជាន់ ដែលជាន់ទីមួយព្យួរអាវ ក៏ព្យួរអាវ ជាន់ទីពីរក៏ព្យួរអាវផងដែរ ហើយនៅជិតរបារដែកនោះគឺមានអ្នកលក់ម្នាក់ផងដែរ ដែលជាអ្នកលក់ស្រី។ អញ្ចឹងអ្នកលក់ហ្នឹងគឺគាត់ពាក់អាវស ខោសជើងវែង ហើយគាត់ឈរជិតខោអាវរបស់គាត់ដែលកំពុងតែលក់ អញ្ចឹងបានន័យថាគាត់ជាអ្នកលក់ ហើយគាត់កំពុងតែរង់ចាំស្វាគមន៍អតិថិជនរបស់គាត់ដើម្បីចូលទៅទិញ។ ដោយយើងឃើញបុរសម្នាក់ដែលមានវ័យ ២០ ឆ្នាំនោះជាមួយនឹងមិត្តស្រីរបស់គាត់ ក៏បានដើរមកដល់ផ្សាររាត្រីដើម្បីរកអាវផងដែរ។