ខុសគ្នា

Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
ខុសគ្នា	kʰoh knie	1. to be different from one another 2. incorrect	11/10

Link to overview page
Link to dictionary

Forbidding someone to do something — Cultural note

នៅ ខ្មែរ ការ មក ធ្វើការ យឺត ឬ មក យឺត ម៉ោង ណាត់ កើតឡើង ញឹកញាប់។ វា ជា ទម្លាប់អាក្រក់របស់ជនជាតិ ខ្មែរ។ នាឡិកា ទាំងអស់នៅ ប្រទេស ខ្មែរ មិន ចង្អុល ម៉ោង ដូចគ្នា បេះបិទ នោះ ទេ គឺ ខុសគ្នា ប្រហែល ១០ ទៅ ១៥ នាទី រីឯ នៅ ប្រទេស ជប៉ុន គ្រប់នាឡិកា គឺ ចង្អុល ម៉ោង និង នាទី ដូចគ្នា បេះបិទ។

Identifying items or people 1 — Cultural note

នៅ ប្រទេស កម្ពុជា មាន ទំនិញ នាំចូល ជាច្រើន ដូច្នេះ នៅ ពេល ទិញ ទំនិញ នៅ ផ្សារ ភាគច្រើន អ្នកទិញ សួរ អ្នកលក់ថា ទំនិញ នោះ ផលិត នៅ ប្រទេស ណា។ ប៉ុន្តែ ពេលខ្លះ អ្នកទិញ អាច សម្គាល់ឃើញ ពី ភាព ខុសគ្នា និង ដឹង ពី ប្រភព ទំនិញ ដោយ ខ្លួនឯង។ ឧទាហរណ៍ សម្រាប់សម្លៀកបំពាក់ គេ សម្គាល់ទៅ លើ សាច់ក្រណាត់ រីឯ ស្បែកជើង គេ សម្គាល់ទៅ លើ ម៉ូត និង សាច់ស្បែកជើង ប៉ុន្តែ ពេលខ្លះ ក៏ប៉ះចំ ទំនិញ ក្លែងក្លាយ ផងដែរ។

Asking for help 2 — Cultural note

ខ្មែរ ជា ជនជាតិ ដែល ឲ្យ តម្លៃ និង ចូលចិត្ត ជួយ គ្នា នៅ ពេល មាន អាសន្នអន្ធក្រ។ ឧទាហរណ៍ដូចជា ជួយ ប្រាប់ផ្លូវ នៅ ពេល វង្វេងផ្លូវ ជួយ រុញ ឡាន នៅ ពេល ជាប់ផុង ក្នុង ភក់ ជួយ ឲ្យ កន្លែង គេង សម្រាប់អ្នក ធ្វើដំណើរ ឆ្ងាយ ជាដើម។ ប៉ុន្តែ ទីក្រុង និង ជនបទ អាច ខុសគ្នា បន្តិច។ នៅ ទីក្រុង មនុស្ស មិនសូវ ជួយ គ្នា ច្រើន ប៉ុន្មាន ទេ ព្រោះ ខ្លាច នាំ ទុក្ខ ដល់ខ្លួន ដោយសារ មាន មនុស្ស មិន ល្អ ច្រើន។

Identifying items or people 1 — Dialogue 1

នៅ ក្នុង បណ្ណាគារ
និមល៖ នីតា ជួយ មើល សៀវភៅ ពីរ ក្បាល នេះ មើល មួយ ណា ល្អ ជាង?
នីតា៖ ខ្ញុំ ឃើញ អត់មាន ខុសគ្នា អី ផង មួយ ណា ក៏បាន ដែរ។
និមល៖ ក្រប ខាងក្រៅ អា៎ មួយ ណា ស្អាត ជាង? មួយ រូប ផ្កា មួយ រូប សត្វ ឆ្កែ។
នីតា៖ អូ ខុស តែ ក្រប ខាងក្រៅ ហ្នឹង។ យក អា មួយ រូប ផ្កា នេះ ទៅ អីចឹង ពណ៌ស្រស់ មើល ទៅ ស្អាត។

Saying “A moment, please!” — Cultural note

របៀប នៃ ការ ធ្វើ ការងារ ឬ ធ្វើ អ្វីមួយ មាន ភាព ខុសគ្នា ពី ជនជាតិ មួយ ទៅ ជនជាតិ មួយ។ ជនជាតិ ជប៉ុន ដែល មាន ទម្លាប់ធ្វើ អ្វី លឿនៗ គឺ មិន ចូលចិត្ត ឲ្យ គេ ចាំ ឬ ចាំ គេ នោះ ទេ។ ប៉ុន្តែ សម្រាប់ជនជាតិ ខ្មែរ នៅ ពេល ដែល គេ និយាយ ថា “សូម ចាំ មួយ ភ្លែត” ពេលខ្លះ ត្រូវ ចាំ យូរ ដោយសារ សកម្មភាព របស់ជនជាតិ ខ្មែរ មាន ភាព យឺតយ៉ាវ។ នៅ ខ្មែរ អ្នក ប្រហែល ជា នឹង ឧស្សាហ៍ឮ ពាក្យ ថា ចាំ មួយ ភ្លែត កុំអាល ឈប់សិន។

Going To The ATM (Sakanan) — 13

ចូល ដល់រូបភាព ទី ១៣ នៅ ក្នុង រូបភាព ទី ១៣ យើង ឃើញ ថា បន្ទាប់ពី ម៉ាស៊ីន អេធីអឹម បញ្ចេញ កាត រួចរាល់ហើយ ម៉ាស៊ីន អេធីអឹម ក៏គាត់បាន បញ្ចេញ ទឹកប្រាក់ទៅតាម តម្រូវការ របស់នារី ម្នាក់នោះ ផងដែរ។ អញ្ចឹង បានន័យថា នៅ ក្នុង គណនី ធនាគារ របស់នារី ម្នាក់នោះ មាន ទឹកប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់ការ ដក ចំនួន ១៥០០ ដុល្លារ។ ដូច្នេះ ហើយ ម៉ាស៊ីន អេធីអឹម ក៏បាន បញ្ចេញ សាច់ប្រាក់ចំនួន ១៥០០ ដុល្លារ ចេញ ពី ក្នុង ម៉ាស៊ីន មក ផងដែរ។ អញ្ចឹង ការ បញ្ចេញ សាច់ប្រាក់ និង បញ្ចេញ កាត គឺ មាន កន្លែង ខុសគ្នា គឺ កន្លែង បញ្ចេញ កាត គឺ មាន តូច បានន័យថា រន្ធ មួយ តូច ដើម្បី បញ្ចេញ កាត អេធីអឹម ក៏ប៉ុន្តែ កន្លែង បញ្ចេញ សាច់ប្រាក់ គឺ មាន រន្ធ ធំ អញ្ចឹង ទៅតាម ទំហំ សាច់ប្រាក់។ ដូច្នេះ ទឹកប្រាក់ចំនួន ១៥០០ ដុល្លារ គឺ កំពុងតែ ត្រូវ បាន បញ្ចេញ ពី ក្នុង ម៉ាស៊ីន អេធីអឹម។ ជាទូទៅ ការ បញ្ចេញ សាច់ប្រាក់ គឺ គេ មិន បញ្ចេញ ប្រាក់ទាំងមូល មក នោះ ទេ គឺ គេ បញ្ចេញ តែ ពាក់កណ្ដាល តែប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះ យើង ត្រូវ ចាប់ទាញ សាច់ប្រាក់នោះ ចេញ ពី ម៉ាស៊ីន ផងដែរ។

Grilled Fish (Sakanan) — 03

បន្ទាប់មក ទៀត រូបភាព ទី ៣ នៅ ក្នុង រូបភាព ទី ៣ យើង ឃើញ ថា បន្ទាប់ពី គាត់ឃើញ កន្លែង លក់ត្រី អាំង បុរស ដែល ពាក់អាវ លឿង ដៃខ្លី នោះ គាត់ក៏បាន ចូល ទៅដល់កន្លែង លក់ត្រី អាំង បានន័យថា គាត់ចូល ទៅ ជិត នឹង ចង្ក្រាន លក់ត្រី អាំង ហើយ សួរ តម្លៃ ទៅ អ្នកលក់អំពី តម្លៃ នៃ ត្រី អាំង នោះ អញ្ចឹង ដោយសារតែ ត្រី អាំង គឺ យើង អាំង មាន ច្រើន ប្រភេទ យើង មាន ត្រី ច្រើន ប្រភេទ ខុសៗគ្នា អញ្ចឹង តម្លៃ នៃ ត្រី អាំង គឺ វា ខុសគ្នា ទៅតាម ប្រភេទ ត្រី ផងដែរ ដោយ ត្រី ខ្លះ ដូចជា ត្រីដៀប និង ត្រីរ៉ស់ជាដើម ជា ត្រី ធំៗ ដូច្នេះ គឺ វា មាន តម្លៃ ថ្លៃ ចំណែកឯ ត្រី ផ្សេងទៀត ដូចជា ត្រីអណ្ដែង ឬក៏ត្រី ក្រហម អញ្ចឹង គឺ វា មាន តម្លៃ ថោក ជាង ត្រីដៀប ត្រីរ៉ស់បន្តិច អញ្ចឹង ពេលខ្លះ គឺ គាត់អាច ចង់បាន ត្រី ដែល ថោក ពេលខ្លះ គាត់ចង់បាន ត្រី ដែល ថ្លៃ ព្រោះ ត្រី ដែល ថ្លៃ គឺ មាន រសជាតិ ឆ្ងាញ់ ដូច្នេះ ដើម្បី ឲ្យ ដឹង ថា តម្លៃ ប៉ុន្មាន បុរស ម្នាក់នោះ គាត់ក៏បាន ចូល មក សួរ អ្នកលក់ ដោយ គាត់ចង្អុល ទៅ លើ ត្រី មួយ អញ្ចឹង យើង ឃើញ រូបភាព ទី ៣ នេះ គឺ បុរស ម្នាក់នោះ គាត់បាន លើក ដៃ ចង្អុល ចង្អុល ទៅ រូប ត្រី មួយ ទៅ លើ ត្រី មួយ ហើយ សួរ ទៅ អ្នកលក់ថា តម្លៃ ប៉ុន្មាន អញ្ចឹង អ្នកលក់ គាត់ក៏បាន ឆ្លើយ ប្រាប់តម្លៃ ទៅដល់បុរស ម្នាក់នោះ យ៉ាង យកចិត្តទុកដាក់ ដោយ គាត់មើល ពិនិត្យមើល ត្រី មើល ទំហំ ត្រី ហើយ គាត់បាន ឆ្លើយ ប្រាប់តម្លៃ ទៅដល់បុរស ម្នាក់នោះ ភ្លាម។

Fried Rice (Sakanan) — 13

បន្ទាប់មក ទៀត រូបភាព ទី ១៣ រូបភាព ទី ១៣ យើង ឃើញ ថា បន្ទាប់ពី គាត់ទទួល បាន បាយ ឆា ហើយ នារី ម្នាក់នោះ គាត់ក៏បាន យក សម និង ស្លាបព្រា មក ញ៉ាំ បាយ បានន័យថា នៅ ពេល ដែល យើង ញ៉ាំ បាយ គឺ យើង ប្រើប្រាស់សម និង ស្លាបព្រា វែង ដោយ នៅ ពេល ដែល យើង ញ៉ាំ បាយ ឆា នោះ ពេលខ្លះ គឺ អាច នឹង អត់ត្រូវនឹង រសជាតិ របស់យើង ដែល ពេញចិត្ត នោះ ទេ ដូច្នេះ នៅ ពេល ដែល យើង អត់ពេញចិត្ត នឹង រសជាតិ យើង អាច ថែម គ្រឿង បាន ដោយ យើង ឃើញ នៅ ក្នុង រូបភាព ទី ១៣ នេះ គឺ យើង ឃើញ នារី ម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែ កាន់សម និង ស្លាបព្រា ដើម្បី ដួស បាយ ញ៉ាំ ហើយ យើង ឃើញ នៅ លើ តុ គឺ មាន គ្រឿងទេស ជាច្រើន ដែល គ្រឿងទេស នេះ គឺ ជា គ្រឿង សម្រាប់ផ្សំ ជាមួយនឹង បាយ នៅ ពេល ណា ដែល យើង អត់ចូលចិត្ត រសជាតិ បានន័យថា ពេលខ្លះ អ្នកលក់គាត់ឆា មក សាប អញ្ចឹង យើង អត់ចូលចិត្ត រសជាតិ សាប យើង អាច ថែម អំបិល ឬក៏ថែម ទឹកត្រី ឬក៏ថែម ស្ករស ថែម ទៀត ដើម្បី ឲ្យ សម ទៅតាម រសជាតិ ដែល យើង ចូលចិត្ត អញ្ចឹង នៅ ពេល ដែល យើង ផ្សំ គ្រឿង ដើម្បី ទៅដល់រសជាតិ ដែល យើង ចូលចិត្ត ហើយ យើង អាច ញ៉ាំ បាយ ឆា នោះ បាន ដោយ យើង ឃើញ នារី ម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែ កាន់សម ដៃ ឆ្វេង របស់គាត់កាន់សម ហើយ ដៃ ស្ដាំ របស់គាត់កាន់ស្លាបព្រា អញ្ចឹង គាត់កំពុងតែ ដួស បាយ ឆា ញ៉ាំ ដោយ គាត់ញ៉ាំ បាយ ឆា នោះ យ៉ាង ឆ្ងាញ់ ទោះបីជា បាយ ឆា នោះ ជា ហាង លក់បាយ ឆា ដែល នៅ តាម ចិញ្ចើមផ្លូវ ក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកលក់គាត់ធ្វើ ឆ្ងាញ់ ដូច្នេះ អតិថិជន របស់គាត់ចូលចិត្ត មក ញ៉ាំ នៅ ទីនេះ ព្រោះ វា មាន រសជាតិ ឆ្ងាញ់ ហើយ មាន តម្លៃ ថោក អញ្ចឹង ជាទូទៅ ប្រជាជន កម្ពុជា គឺ ចូលចិត្ត ញ៉ាំ បាយ ឆា ឬក៏មី ឆា ដែល នៅ តាម ចិញ្ចើមផ្លូវ ព្រោះ មី ឆា និង បាយ ឆា ដែល នៅ តាម ចិញ្ចើមផ្លូវ គឺ ពេលខ្លះ គឺ ឆ្ងាញ់ ហើយ រសជាតិ ឆ្ងាញ់និង ថោក ជាង បាយ ឆា ឬ មី ឆា ដែល នៅ តាម ហាង ធំៗនានា ក៏ប៉ុន្តែ រសជាតិ ឆ្ងាញ់ដូចគ្នា ក៏ប៉ុន្តែ គឺ តម្លៃ ខុសគ្នា ដោយ តម្លៃ នៅ ហាង ធំៗគឺ ថ្លៃ ក៏ប៉ុន្តែ តម្លៃ នៅ ហាង ដែល នៅ តាម ចិញ្ចើមផ្លូវ គឺ ថោក ជាង តម្លៃ ដែល នៅ តាម ហាង ដូច្នេះ យើង ចូលចិត្ត ញ៉ាំ បាយ ឆា ឬក៏មី ឆា នៅ តាម ចិញ្ចើមផ្លូវ។

Doing The Dishes (Sakanan) — 13

Getting Up (Sakanan) — 03

នៅ ក្នុង រូបភាព ទី ៣ នៅ ក្នុង រូបភាព ទី ៣ យើង ឃើញ ថា បន្ទាប់ពី នារី នោះ ពត់ខ្លួន ហើយ បាទ គាត់អង្គុយ នៅ លើ គ្រែ ដដែល ក៏ប៉ុន្តែ គាត់បាន បញ្ចប់ការ ពត់ខ្លួន របស់គាត់ហើយ ហើយ គាត់ឱន មក បិទ នាឡិការោទ៍របស់គាត់ អញ្ចឹង ជាធម្មតា នាឡិការោទ៍ ប្រសិនបើ យើង មិន បិទ ទេ គឺ វា នឹង រោទ៍រហូត បាទ វា នឹង ធ្វើឲ្យ មាន សំឡេង រំខាន នៅ ក្នុង ផ្ទះ ព្រោះ ថា នាឡិការោទ៍គឺ មាន សំឡេង ខ្លាំង ដែល អាច ដាស់យើង ឲ្យ ភ្ញាក់ពី ដំណេក បាន អញ្ចឹង នៅ ពេល ដែល យើង ភ្ញាក់ហើយ យើង ត្រូវ បិទ នាឡិការោទ៍វិញ ព្រោះ ថា បើ យើង មិន បិទ វា នឹង[សំឡេង ប្រើ] វា នឹង ឮ សំឡេង រំខាន នៅ ក្នុង ផ្ទះ យើង តែម្ដង អញ្ចឹង វា ពិតជា រំខាន ខ្លាំង ណាស់។ នៅ ក្នុង ប្រទេស កម្ពុជា ជាទូទៅ យើង ឃើញ ថា មាន ភាព ខុសគ្នា មួយ ចំនួន រវាង អ្នក រស់នៅ ទីក្រុង ជាមួយនឹង អ្នក រស់នៅ ជនបទ បាទ ចំពោះ ការ ក្រោក ពី គេង ព្រោះ ថា ប្រសិនបើ យើង និយាយ អំពី អ្នក រស់នៅ ជនបទ គឺ គាត់តែងតែ ក្រោក ពី គេង ពី ព្រលឹម ឬក៏ពី ព្រឹក ជាង អ្នក នៅ ទីក្រុង ព្រោះ ថា អ្នក នៅ ជនបទ គាត់ងើប ពី គេង ឬក៏ក្រោក ពី គេង នៅ ម៉ោង ៥ ព្រឹក បាទ គាត់ក្រោក ពី គេង នៅ ម៉ោង ៥ ព្រឹក ហើយ ឬក៏ម៉ោង ៦ ព្រឹក បាទ ព្រោះ ថា គាត់ជា កសិករ ដូច្នេះ គាត់ត្រូវ ទៅ ក្រោក ទៅ ស្រែ ឬក៏ទៅ ចំការ របស់គាត់ពី ព្រលឹម បន្តិច ដើម្បី ឲ្យ មេឃ ត្រជាក់ ទាន់មេឃ ត្រជាក់ បាទ ប៉ុន្តែ ចំណែកឯ អ្នក រស់នៅ ទីក្រុង វិញ គឺ គាត់ធ្វើ ការងារ ប្រកប ការងារ នៅ ក្នុង ក្រុមហ៊ុន ឬក៏ប្រកប ការងារ នៅ ក្នុង សាលា ឬក៏ស្ថាប័ន ផ្សេងៗ អញ្ចឹង ម៉ោង ការងារ របស់គាត់ គឺ អាច ចូល ម៉ោង ៧ ឬ ម៉ោង ៨ ដូច្នេះ ហើយ អ្នក ដែល រស់នៅ ទីក្រុង គាត់គេង យូរ ជាង អ្នក នៅ តាម ជនបទ គឺ គាត់អាច គេង ដល់ម៉ោង ៧ ឬ ម៉ោង ៨ បាន។ ចំពោះ ការ ភ្ញាក់ពី គេង ទៀតសោត ក៏ខុសគ្នា ដែរ គឺ អ្នក រស់នៅ ជនបទ គាត់គេង គាត់ភ្ញាក់ពី គេង ដោយសារតែ ការ ស្ដាប់សំឡេង សត្វ អញ្ចឹង អ្នក នៅ ជនបទ គាត់មិនសូវ ប្រើប្រាស់នាឡិការោទ៍ប៉ុន្មាន នោះ ទេ គឺ គាត់ នៅ ពេល ណា ដែល គាត់ឮសូរ សំឡេង សត្វ មាន់រងាវ គឺ គាត់នឹង ភ្ញាក់ ព្រោះ ថា មាន់រងាវ ជាទូទៅ នៅ ពេល ព្រលឹម ម៉ោង ៥ គឺ មាន់រងាវ។ អញ្ចឹង គាត់នឹង ភ្ញាក់តាម សំឡេង មាន់រងាវ នោះ ឯង។ ប៉ុន្តែ អ្នក រស់នៅ ទីក្រុង គឺ មិន មាន ចិញ្ចឹម សត្វ ច្រើន នោះ ទេ ដូច្នេះ គាត់ត្រូវការ ដាក់នាឡិការោទ៍ ដើម្បី ឲ្យ គាត់ដឹង ថា ម៉ោង ប៉ុន្មាន ឬក៏ដើម្បី ឲ្យ គាត់ភ្ញាក់ពី ដំណេក។ អញ្ចឹង នៅ ក្នុង រូបភាព នេះ គឺ នារី ម្នាក់នេះ គឺ គាត់រស់នៅ ទីក្រុង បាទ គាត់រស់នៅ ទីក្រុង ដោយសារតែ គាត់ប្រើប្រាស់នាឡិការោទ៍ ដើម្បី ដាស់ឲ្យ គាត់ភ្ញាក់ពី ដំណេក។