KhmerPronunciationEnglish/Notes#occ
គ្រប់គ្រាន់ krup kroan sufficient, enough, adequate 20/16

Link to overview page
Link to dictionary

Saying “Have a good trip!” — Cultural note


ប្រទេសដែលប្រជាជនខ្មែរឧស្សាហ៍ទៅដើរលេង មានប្រទេសថៃ ចិន ។ល។ ប៉ុន្តែ មិនសូវមានអ្នកទៅលេងប្រទេសជប៉ុនទេ ពីព្រោះថ្លៃធ្វើដំណើរនិងការចាយវាយក្នុងប្រទេសជប៉ុនត្រូវការប្រាក់ច្រើន។ ម្យ៉ាងទៀត ក៏មានអ្នកដែលទៅប្រទេសថៃ ចិន វៀតណាម ជាដើម ដើម្បីព្យាបាលជំងឺ ពីព្រោះនៅប្រទេសកម្ពុជាមិនទាន់មានការរីកចំរើនគ្រប់គ្រាន់ផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ។

Requesting and granting permission 1 — Dialogue 3


មិត្តភក្តិ (មិនមានកៅអីគ្រប់គ្រាន់)
បូរ៉ា៖ ធីតា អង្គុយម្នាក់ឯងអេ៎អ៎? សុំអង្គុយដែរបានអត់?
ធីតា៖ អូ បងបូរ៉ា។ អង្គុយម៉ោបង។ តែអត់មានកៅអីផងបង …
បូរ៉ា៖ ទៅសុំកៅអីគេតិចសិន។ … សុំទោស ខ្ញុំសុំកៅអីនេះមួយបានអេ៎?
តារា៖ បាន យកចុះ។

Going To The ATM (Sakanan) — 10


អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ១០ នៅក្នុងរូបភាពទី ១០ បន្ទាប់ពីយើងបានចុចលើគ្រាប់ចុចយល់ព្រម នារីម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានរង់ចាំឲ្យម៉ាស៊ីនដំណើរការ។ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីយើងយល់ព្រមហើយ ម៉ាស៊ីនក៏ចាប់ផ្ដើមដំណើរការរបស់វា ដើម្បីបញ្ចេញប្រាក់ចំនួន ១៥០០ ដុល្លារ។ ម៉ាស៊ីនបានធ្វើការរាប់ប្រាក់ទៅក្នុងគណនីរបស់គាត់ ឬក៏ពិនិត្យទៅលើសាច់ប្រាក់នៅក្នុងគណនីរបស់គាត់ តើគណនីរបស់គាត់ មានសាច់ប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ចំនួន ១៥០០ ដុល្លារដែរឬទេ ដូច្នេះគឺយើងត្រូវរង់ចាំរយៈពេលមួយសន្ទុះ បាទ ឬក៏រយៈពេលបន្តិច ឬក៏ភាសាខ្មែរ ឬក៏ប្រជាជនខ្មែរនិយមហៅថា រយៈពេលមួយសន្ទុះ ដើម្បីឲ្យម៉ាស៊ីនត្រួតពិនិត្យសាច់ប្រាក់នៅក្នុងគណនី។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ នារីម្នាក់នោះ គាត់ក៏កំពុងតែឈររង់ចាំឲ្យម៉ាស៊ីនត្រួតពិនិត្យទៅលើគណនីរបស់គាត់ផងដែរ។

Going To The ATM (Sakanan) — 11


ចូលដល់រូបភាពទី ១១ រូបភាពទី ១១ បន្ទាប់ពីពិនិត្យគណនីរួចហើយ ម៉ាស៊ីនដកប្រាក់បានបញ្ចេញកាតអេធីអឹមរបស់គាត់ចេញមកក្រៅវិញ មុននឹងបញ្ចេញលុយ។ អញ្ចឹងជាទូទៅគឺគាត់បញ្ចេញកាតអេធីអឹមមកវិញ បាទ នៅពេលដែលគាត់ពិនិត្យហើយ ថាតើមានទឹកប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ដែរឬទេ បាទ ទោះជាគ្រប់គ្រាន់ ឬមិនគ្រប់គ្រាន់ក៏ដោយ ម៉ាស៊ីនតែងតែបញ្ចេញកាតអេធីអឹមមកវិញ ហើយយើងត្រូវចាប់កាន់[ម៉ាស៊ីន]កាតអេធីអឹមនោះ ដើម្បីយកមកទុក។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ កាតអេធីអឹមគឺចេញមកក្រៅតាមរយៈកន្លែងដោតកាត អញ្ចឹងកន្លែងដោតកាតនៅកន្លែងណា ម៉ាស៊ីនអេធីអឹមនឹងបញ្ចេញកាតនៅកន្លែងនោះមកវិញ។ យើងឃើញកាតអេធីអឹមពណ៌ទឹកក្រូចចេញពីរន្ធមួយ បាទ រន្ធមួយ រន្ធនោះគឺជារន្ធដែលបញ្ចេញ ឬក៏បញ្ចូលកាតអេធីអឹម។ អញ្ចឹងរូបភាពនេះ គឺកាតអេធីអឹម គឺចេញមកក្រៅ។

Greetings and leave takings 2 — Cultural note


ការលើកដៃសំពះនិងនិយាយថា ជម្រាបសួរ/ជម្រាបលា លោកអ៊ំ/អ្នកមីង/បង គឺជាការបង្ហាញនូវការគោរពនៅពេលជួបឬលាមនុស្សចាស់ជាង ប៉ុន្តែមនុស្សចាស់ភាគច្រើនក៏នឹងលើកដៃសំពះមកវិញព្រមគ្នាដែរ នៅពេលទទួលការសំពះពីយើង។

ចំពោះពេលជួបមិត្តភក្តិឬមនុស្សក្មេងជាងបន្តិច ការញញឹមនិងពាក្យថា សួស្ដី គឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ យើងអាចហៅមនុស្សក្មេងជាងបន្តិចថា អូន (ទាំងប្រុសទាំងស្រី) ហើយហៅក្មេងតូចៗថា អាអូន។

នៅពេលទិញអីវ៉ាន់នៅផ្សារ មិនបាច់និយាយថា ជម្រាបសួរ ឬ សួស្ដីទេ។ អ្នកលក់ខ្លះក៏ជម្រាបសួរ ឬក៏សួស្ដីទៅអតិថិជន តែខ្លះក៏មិននិយាយដែរ។ ពេលចង់ទិញអ្វីមួយ យើងគ្រាន់តែហៅអ្នកលក់ថា បង មីង ឬក៏អូន ទៅតាមអាយុប្រហែលរបស់គាត់ ហើយសួរតម្លៃទៅអ្នកលក់តែម្ដង។ ពេលទិញនិងបង់ប្រាក់ហើយ ភាគច្រើនទាំងអ្នកលក់ទាំងអតិថិជននិយាយថា អរគុណ។

Going To The ATM (Sakanan) — 13


ចូលដល់រូបភាពទី ១៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីម៉ាស៊ីនអេធីអឹមបញ្ចេញកាតរួចរាល់ហើយ ម៉ាស៊ីនអេធីអឹមក៏គាត់បានបញ្ចេញទឹកប្រាក់ទៅតាមតម្រូវការរបស់នារីម្នាក់នោះផងដែរ។ អញ្ចឹងបានន័យថា នៅក្នុងគណនីធនាគាររបស់នារីម្នាក់នោះ មានទឹកប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់ការដកចំនួន ១៥០០ ដុល្លារ។ ដូច្នេះហើយម៉ាស៊ីនអេធីអឹមក៏បានបញ្ចេញសាច់ប្រាក់ចំនួន ១៥០០ ដុល្លារ ចេញពីក្នុងម៉ាស៊ីនមកផងដែរ។ អញ្ចឹងការបញ្ចេញសាច់ប្រាក់ និងបញ្ចេញកាត គឺមានកន្លែងខុសគ្នា គឺកន្លែងបញ្ចេញកាតគឺមានតូច បានន័យថារន្ធមួយតូច ដើម្បីបញ្ចេញកាតអេធីអឹម ក៏ប៉ុន្តែកន្លែងបញ្ចេញសាច់ប្រាក់ គឺមានរន្ធធំ អញ្ចឹងទៅតាមទំហំសាច់ប្រាក់។ ដូច្នេះទឹកប្រាក់ចំនួន ១៥០០ ដុល្លារ គឺកំពុងតែត្រូវបានបញ្ចេញពីក្នុងម៉ាស៊ីនអេធីអឹម។ ជាទូទៅការបញ្ចេញសាច់ប្រាក់ គឺគេមិនបញ្ចេញប្រាក់ទាំងមូលមកនោះទេ គឺគេបញ្ចេញតែពាក់កណ្ដាលតែប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះយើងត្រូវចាប់ទាញសាច់ប្រាក់នោះចេញពីម៉ាស៊ីនផងដែរ។

Hospital (Sakanan) — 10


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១០ នៅក្នុងរូបភាពទី ១០ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីបុរសម្នាក់នោះមកដល់មន្ទីរពេទ្យហើយ ក្រុមគ្រូពេទ្យក៏បានសែងបុរសម្នាក់នោះចេញពីឡានពេទ្យ អញ្ចឹងដោយសារតែនៅក្នុងឡានពេទ្យអត់មានឧបករណ៍សង្គ្រោះគ្រប់គ្រាន់នោះទេ ដូច្នេះគេត្រូវសែងបុរសម្នាក់នោះចេញពីឡានពេទ្យ ដោយដាក់នៅលើគ្រែរុញមួយ អញ្ចឹងគេដាក់គាត់នៅលើគ្រែរុញ ហើយមានអ្នកគ្រូពេទ្យម្នាក់ គាត់រុញគ្រែ រុញគ្រែរបស់បុរសនោះចូលទៅក្នុងបន្ទប់ព្យាបាល អញ្ចឹងយើងឃើញអម្បាញ់មិញនៅពេលដែលទៅជួយសង្គ្រោះនៅកន្លែងកើតហេតុ គ្រូពេទ្យគឺជាមនុស្សប្រុស ក៏ប៉ុន្តែនៅពេលដែលមកដល់មន្ទីរពេទ្យ យើងឃើញថាមានអ្នកគ្រូពេទ្យស្រី អ្នកគ្រូពេទ្យស្រី ដើម្បីចាំជួយព្យាបាល អញ្ចឹងគាត់បានដាក់ឲ្យបុរសម្នាក់នោះគេងទៅលើគ្រែរុញមួយ សែងបុរសម្នាក់នោះ[គឺ]ឲ្យគេងទៅលើគ្រែរុញ ហើយអ្នកគ្រូពេទ្យស្រីនោះបានរុញបុរសម្នាក់នោះចូលទៅក្នុងបន្ទប់ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះ ឬក៏ដើម្បីព្យាបាល អញ្ចឹងដោយសារតែបុរសម្នាក់នោះគាត់ឈឺខ្លាំង ដូច្នេះគាត់អត់អាចដឹងខ្លួនបានទេ គាត់អត់អាចដើរខ្លួនឯងបានទេ ដែលគាត់កំពុងតែឈឺជើងយ៉ាងខ្លាំង និងឈឺខ្លួនគាត់យ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែគាត់ដួលម៉ូតូបោកទៅនឹងថ្នល់ ដោយសារតែគាត់ជិះម៉ូតូលឿនពេក។

Rice (Sakanan) — 07


បន្ទាប់មកទៀតចូលដល់រូបភាពទី ៧ នៅក្នុងរូបភាពទី ៧ យើងឃើញសន្ទូងកំពុងតែបែកគុម្ព អញ្ចឹងក្រោយពីពេលស្ទូងបានរយៈពេលប្រហែលជាមួយខែ អញ្ចឹងប្រហែលជាមួយខែក្រោយមក គឺសន្ទូងចាប់ផ្ដើមបែកគុម្ព ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពទី ៧ នេះ គឺដើមស្រូវខ្ចីៗនោះ គឺមានសភាពធំជាងមុន បានន័យថាកាលពេលស្ទូងគឺយើងស្ទូងតែមួយដើមៗ អញ្ចឹងវាតូច ក៏ប៉ុន្តែក្រោយពេលមួយខែក្រោយមក គឺដើមស្រូវចាប់ផ្ដើមរីកធំទៅៗ បានន័យថាវាកំពុងតែបែកគុម្ព បានន័យថាដើមស្រូវមួយដើមនោះវាដុះចេញច្រើនដើម អញ្ចឹងធ្វើឲ្យគុម្ពរបស់វាធំៗជាងមុន អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ៧ នេះ គឺដើមស្រូវ ឬក៏សន្ទូង កំពុងតែបែកគុម្ព ដោយយើងឃើញ គេដាំវានៅក្នុងទឹកដដែល អញ្ចឹងសន្ទូងគឺត្រូវការទឹកច្រើន ដូច្នេះយើងអត់ត្រូវឲ្យរីងទឹកពីក្នុងស្រែនោះទេ ប្រសិនបើរីងទឹក អញ្ចឹងសន្ទូងអាចនឹងងាប់ អញ្ចឹងគេអត់ឲ្យរីងទឹកទេ គឺគេត្រូវការឲ្យមានទឹកនៅក្នុងស្រែជារៀងរហូត គឺនៅពេលណាដែលរីងទឹក គឺកសិករនឹងបូមទឹកបញ្ចូលស្រែម្ដងទៀត ដើម្បីឲ្យទឹក ដើម្បីឲ្យប្រាកដថា មានទឹកនៅក្នុងស្រែរបស់គេគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីធ្វើឲ្យសន្ទូងរបស់គេលូតលាស់ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ៧ គឺយើងឃើញសន្ទូងកំពុងតែបែកគុម្ពនៅក្នុងស្រែ។

Laundry (Sakanan) — 11


អញ្ចឹងគាត់បានប្រមូលដាក់ទៅក្នុងកន្ត្រកមួយ បន្ទាប់មកទៀតនៅក្នុងរូបភាពទី ១១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១១ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីបុរសម្នាក់នោះ គាត់បានប្រមូលខោអាវ ស្រោមជើង ជាមួយនឹងខោអាវពណ៌ផ្សេងៗ ដូចជាអាវយឺត អាវនៅផ្ទះនិងអាវគេងយប់របស់គាត់នោះ ដាក់ចូលក្នុងកន្ត្រកហើយ បុរសម្នាក់នោះក៏បានលើកកន្ត្រកទាំងនោះ លើកកន្ត្រកខោអាវទាំងនោះ មកដាក់នៅខាងក្រៅដើម្បីហាល អញ្ចឹងយើង នៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញថាគាត់កំពុងតែលើកកន្ត្រក ហើយដើរមកកាន់ស្នួហាលខោអាវមួយ អញ្ចឹងប្រដាប់ ឬក៏ឧបករណ៍សម្រាប់ហាលខោអាវ យើងហៅថាស្នួ អញ្ចឹងស្នួហាលខោអាវ គឺធ្វើឡើងសម្រាប់ឲ្យយើងហាលខោអាវបន្ទាប់ពីយើងបោករួច ហើយយើងហាលខោអាវ គឺត្រូវហាលនៅក្រោមពន្លឺព្រះអាទិត្យ ដើម្បីឲ្យវាឆាប់ស្ងួត ជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពនេះ បុរសម្នាក់នោះគាត់បានយួរខោអាវរបស់គាត់ដើម្បីចេញក្រៅផ្ទះ អញ្ចឹងជាធម្មតាយើងហាលខោអាវ គឺយើងហាលនៅខាងក្រៅផ្ទះ នៅខាងមុខផ្ទះ ឬក៏នៅក្នុងដីដែលនៅខាងក្រៅផ្ទះរបស់យើង ព្រោះថានៅខាងក្រៅទើបមានពន្លឺព្រះអាទិត្យគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីធ្វើឲ្យខោអាវឆាប់ស្ងួត និងមានខ្យល់អាកាស ព្រោះថាខោអាវនឹងស្ងួតនៅពេលដែលវាត្រូវខ្យល់និងត្រូវពន្លឺព្រះអាទិត្យ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គាត់កំពុងតែយកខោអាវមកដើម្បីហាល ព្រោះថាខោអាវដែលបោកចេញពីម៉ាស៊ីនហើយ គឺវានៅសើមនៅឡើយ គឺមាន គឺនៅមានទទឹក គឺបានន័យថាខោអាវនៅទទឹក ឬក៏នៅសើម ដូច្នេះគាត់ត្រូវហាលខោអាវសិន មុននឹងគាត់អាចប្រើប្រាស់ខោអាវនោះបាន។

Laundry (Sakanan) — 03


ចូលមកដល់រូបភាពទី ៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ៣ បុរសម្នាក់នោះបានយកកន្ត្រកខោអាវដែលប្រឡាក់ ហើយដើរទៅដល់កន្លែងបោកខោអាវ អញ្ចឹងគាត់បានយួរកន្ត្រកនោះ ដោយយើងឃើញកន្ត្រកនោះមានកន្លែងចាប់សម្រាប់កាន់ពីរ បាទ មានកន្លែងសម្រាប់កាន់ពីរ គឺនៅខាងឆ្វេងមួយ និងនៅខាងស្ដាំមួយ ដោយកន្លែងសម្រាប់កាន់នោះគឺវាចោះជាប្រឡោះ ដើម្បីឲ្យយើងងាយស្រួលដាក់ម្រាមដៃដើម្បីកាន់លើកនូវកន្ត្រកខោអាវនោះឡើង អញ្ចឹងបុរសម្នាក់នោះ គាត់លើកកន្ត្រកខោអាវរបស់គាត់ដើរទៅរកកន្លែងបោកខោអាវ ដោយយើងឃើញនៅខាងមុខរបស់គាត់ គឺយើងឃើញមានម៉ាស៊ីនបោកខោអាវចំនួនមួយ បាទ ម៉ាស៊ីនបោកខោអាវ ហើយនៅលើធ្នើរ នៅលើម៉ាស៊ីនបោកខោអាវនោះយើងឃើញមានធ្នើរមួយ អញ្ចឹងធ្នើរនោះ យើងឃើញមានដូចជាដាក់សាប៊ូ កំប៉ុងសាប៊ូ ឬក៏កំប៉ុងទឹកក្រអូប ឬក៏កញ្ចប់សាប៊ូម្សៅជាដើម។ អញ្ចឹងយើងប្រើប្រាស់សាប៊ូដើម្បីបោកជាមួយនឹងខោអាវ ហើយជាទូទៅនៅប្រទេសកម្ពុជា គឺភាគច្រើនគឺយើងអត់សូវប្រើម៉ាស៊ីនបោកខោអាវនោះទេ ជាពិសេសនៅតាមទីជនបទ ព្រោះថានៅតាមទីជនបទ គឺយើងអត់ទាន់មានអគ្គិសនីប្រើប្រាស់គ្រប់គ្រាន់ អញ្ចឹងគាត់បោកខោអាវដោយប្រើដៃរបស់គាត់ អញ្ចឹងគាត់បោកខោអាវនឹងដៃ ដោយគាត់យកដៃរបស់គាត់ញីខោអាវដែលប្រឡាក់ ឬក៏ប្រើច្រាស ដើម្បីដុសសម្អាតនៃស្នាមប្រឡាក់នានា ដោយគាត់ពុំមានម៉ាស៊ីនបោកខោអាវដើម្បីប្រើប្រាស់នោះទេ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញថាបុរសម្នាក់នេះ ប្រហែលជាគាត់រស់នៅទីក្រុង ដូច្នេះហើយទើបគាត់មានម៉ាស៊ីនបោកខោអាវ ព្រោះម៉ាស៊ីនបោកខោអាវគឺត្រូវការទឹក ទឹកម៉ាស៊ីន ជាមួយនឹងភ្លើងអគ្គិសនី ទើបអាចធ្វើឲ្យវាដំណើរការបាន អញ្ចឹងនៅប្រទេសកម្ពុជា នៅទីជនបទគឺយើងអត់សូវមានទឹកម៉ាស៊ីនឬក៏អគ្គិសនីទេ ដូច្នេះយើងពុំសូវមានម៉ាស៊ីនបោកខោអាវសម្រាប់ប្រើប្រាស់នោះទេ។

Getting Up (Sakanan) — 17


ចូលដល់រូបភាពទី ១៧ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ១៧ បន្ទាប់ពីគាត់ដើរបានបន្តិចមក យើងឃើញថា គាត់ក៏បានចូលទៅដល់កន្លែងធ្វើការរបស់គាត់។ អញ្ចឹងគាត់បានដើរមកដល់មុខកន្លែងធ្វើការរបស់គាត់ហើយ ដោយកន្លែងធ្វើការរបស់គាត់ គឺមានប្រើប្រាស់ទ្វារកញ្ចក់។ បាទ ប៉ុន្តែទ្វារនោះមិនបើកនោះទេ មិនមែនបានន័យថា មិនទាន់ដល់ម៉ោងធ្វើការនោះទេ ក៏ប៉ុន្តែជាទូទៅទ្វារក្រុមហ៊ុនឬក៏ទ្វារកន្លែងធ្វើការ គឺគេតែងតែបិទជានិច្ច ប៉ុន្តែគេមិនចាក់សោនោះទេ ដោយសារតែគេត្រូវបើកចេញចូលជាប្រចាំ ដូច្នេះគេគ្រាន់តែបិទ ដើម្បីកុំឲ្យមានដីហុយចូល ឬក៏មានខ្យល់ចូលខ្លាំង អញ្ចឹងទ្វារកញ្ចក់ គឺអាចមើលឃើញនៅខាងក្នុង ដូច្នេះ ពេលដែលនារីនោះទៅដល់ គាត់ត្រូវបើកទ្វារកញ្ចក់ ដើម្បីចូលទៅក្នុងការិយាល័យឬក៏កន្លែងធ្វើការរបស់គាត់។ ជាមួយនឹងបាយ ដែលគាត់យួរមកអម្បាញ់មិញ យើងឃើញថាគាត់នឹងញ៉ាំបាយពេលព្រឹកនោះ នៅក្នុងកន្លែងធ្វើការរបស់គាត់ឬក៏នៅក្នុងការិយាល័យរបស់គាត់តែម្ដង បាទ ព្រោះថាគាត់ត្រូវមកឲ្យដល់កន្លែងធ្វើការឲ្យទាន់ម៉ោង បន្ទាប់មក គាត់ត្រូវស្រស់ស្រូបអាហារពេលព្រឹកមុននឹងគាត់ធ្វើការ ព្រោះប្រសិនបើយើងមិនបានស្រស់ស្រូបអាហារពេលព្រឹកនោះទេ យើងនឹងពុំមានកម្លាំងគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីធ្វើការនោះទេ ព្រោះថាព្រឹកឡើងគឺយើងនឹងហេវ ឬក៏យើងនឹងឃ្លាន ដូច្នេះយើងត្រូវញ៉ាំឲ្យបានឆ្អែតមុននឹងធ្វើការ ដូចនារីម្នាក់នេះ ទោះបីជាគាត់មិនមានពេលច្រើន សម្រាប់ញ៉ាំអាហារពេលព្រឹកនៅកន្លែងលក់អាហារពេលព្រឹកក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែគាត់ក៏បានខ្ចប់អាហារពេលព្រឹក ដើម្បីមកញ៉ាំនៅកន្លែងធ្វើការផងដែរ។ អញ្ចឹងបានន័យថា ឥឡូវនេះ គាត់មកដល់កន្លែងធ្វើការរបស់គាត់ហើយ ហើយគាត់ក៏កំពុងតែដើរសំដៅចូលទៅក្នុងការិយាល័យរបស់គាត់ផងដែរ ដើម្បីធ្វើការរបស់គាត់ ដូចសព្វមួយដង ឬក៏ជាដូចរាល់ថ្ងៃអញ្ចឹងដែរ បាទ។

Pickpocket (Sakanan) — 06


ចូលមកដល់រូបភាពទី ៦ នៅក្នុងរូបភាពទី ៦ យើងឃើញថានៅក្នុងរថភ្លើងគឺមានមនុស្សច្រើន ដូច្នេះកៅអីរថភ្លើងត្រូវបានគេអង្គុយអស់ហើយ អញ្ចឹងអ្នកដំណើរដែលចូលក្រោយ ដែលអត់មានកៅអីអង្គុយគឺត្រូវឈរ អញ្ចឹងយើងឃើញ រូបភាពនេះ គឺមានមនុស្សជាច្រើន កំពុងតែឈរនៅក្នុងរថភ្លើង ដោយពួកគេឈរជាជួរៗ ហើយដៃរបស់គេតោងទៅនឹងរបារមួយ អញ្ចឹងនៅក្នុងរថភ្លើងឬក៏នៅក្នុងឡានក្រុងតែងតែមានរបារដែកមួយសម្រាប់ឲ្យអ្នកដំណើរតោង ព្រោះថានៅពេលដែលពុំមានកៅអីគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ឲ្យអ្នកដំណើរអង្គុយ អ្នកដំណើរទាំងអស់ត្រូវឈរ អញ្ចឹងដើម្បីទប់លំនឹងអ្នកដំណើរឲ្យបាននឹង កុំឲ្យដួល ឬកុំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ប៉ះទង្គិចផ្សេងៗ នៅក្នុងរថភ្លើង គេតែងតែដាក់របារដែកមួយ ដើម្បីឲ្យអ្នកដំណើរឈរតោងវា ព្រោះថានៅពេលដែលចេញដំណើរ អ្នកដំណើរនឹងអាចនឹងដួល ប្រសិនបើគេមិនតោង ដោយឡែកយើងឃើញបុរសម្នាក់ដែលពាក់អាវពណ៌ផ្កាឈូកនោះ គាត់កំពុងតែឈរតោងទៅនឹងសសរនៅក្នុងរថភ្លើងមួយ ដែលគេដាក់សម្រាប់ឲ្យអ្នកដំណើរឈរ អញ្ចឹងគាត់ទោះបីជាចូលទៅដល់ក្នុងរថភ្លើងហើយក៏ដោយ យើងឃើញថា ដៃរបស់គាត់នៅតែចុចទូរស័ព្ទដដែល ព្រោះគាត់កំពុងតែជក់ចិត្តនឹងលេងជាមួយនឹងមិត្តភក្តិរបស់គាត់នៅក្នុងទូរស័ព្ទ ដូច្នេះហើយគាត់ពុំបានទុកទូរស័ព្ទគាត់នៅក្នុងហោប៉ៅវិញនោះទេ គឺគាត់ឈរកាន់ ដើម្បីចុចទូរស័ព្ទដដែល។ នៅខោរបស់បុរសនោះ យើងឃើញមានកាបូបលុយមួយ ដែលដាក់នៅហោប៉ៅក្រោយ ដែលកាបូបលុយនោះ គឺពុំបានដាក់ឲ្យស៊ប់ ឬក៏ដាក់ឲ្យចូលជ្រៅទៅក្នុងហោប៉ៅនោះទេ គឺគាត់ដាក់នៅលៀនចេញក្រៅ អញ្ចឹងកាបូបលុយរបស់គាត់ គឺលៀនចេញមកខាងក្រៅ ដែលយើងអាចមើលឃើញកាបូបលុយរបស់គាត់ច្បាស់បាន។

Getting Up (Sakanan) — 09


ចូលដល់រូបភាពទី ៩ នៅក្នុងរូបភាពទី ៩ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីដុសធ្មេញរួច នារីម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានងូតទឹក បាទ អញ្ចឹងការងូតទឹករបស់គាត់ គឺងូតដោយទឹកផ្កាឈូក បាទ ជាទូទៅ នៅក្នុងទីក្រុង គឺយើងប្រើប្រាស់ទឹកផ្កាឈូកនៅក្នុងបន្ទប់ទឹករបស់យើង ក៏ប៉ុន្តែបើសិនជានៅតាមទីជនបទវិញ ការងូតទឹក គឺគាត់មិនមានទឹកម៉ាស៊ីនប្រើប្រាស់គ្រប់គ្រាន់នោះទេ ដោយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ការប្រើប្រាស់ទឹកម៉ាស៊ីន ភាគច្រើនគឺសម្បូរតែនៅក្នុងទីក្រុងតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែសម្រាប់នៅទីជនបទ គឺយើងប្រើប្រាស់ទឹកពាងឬក៏ទឹកអាង ដោយបានទទួលមកពីទឹកភ្លៀង អញ្ចឹងអ្នកនៅជនបទ គាត់ប្រើប្រាស់ទឹកភ្លៀង នៅពេលដែលភ្លៀងមក គាត់ត្រងភ្លៀងទុកដាក់ក្នុងពាងឬក៏ក្នុងអាង បន្ទាប់មកគាត់យកទឹកភ្លៀងនោះឲ្យមកប្រើប្រាស់ ដោយគាត់មានផ្តិលមួយ គាត់យកផ្តិលចាក់លើខ្លួនរបស់គាត់ដើម្បីងូតទឹក ក៏ប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកនៅទីក្រុង គឺគេប្រើប្រាស់ទឹកម៉ាស៊ីន ដូច្នេះគេគ្រាន់តែបើកក្បាលរ៉ូប៊ីនេទឹក ទឹកនឹងចេញមកភ្លាមតែម្ដង ដូចនៅក្នុងរូបភាពនេះ នារីម្នាក់នោះ គាត់បានងូតទឹកដោយប្រើប្រាស់ក្បាលទឹកម៉ាស៊ីន គឺជាទឹកផ្កាឈូក។ គាត់ងូតទឹកបណ្ដើរ ដុសសាប៊ូបណ្ដើរ និងកក់សក់បណ្ដើរ។ អញ្ចឹងក្នុងការសម្អាតខ្លួន ការងូតទឹក យើងត្រូវប្រើប្រាស់សាប៊ូដើម្បីដុសខ្លួនផងដែរ ព្រោះថាពេញមួយថ្ងៃដែលយើងធ្វើការហើយ មេរោគនឹងតោងជាប់ខ្លួនយើង ដូច្នេះ នៅពេលដែលយើងគេង យើងងូតទឹកសម្អាតខ្លួនបានមួយសា ក៏ប៉ុន្តែនៅពេលដែលយើងក្រោកពីគេង គឺនឹងមានញើស បានន័យថាពេលដែលយើងគេង ក៏យើងបែកញើសដែរ អញ្ចឹងធ្វើឲ្យខ្លួនយើងប្រឡាក់ ឬក៏ស្អិតខ្លួន ឬក៏មានមេរោគតោងនៅជាប់ខ្លួនយើងជាក់ជាមិនខាន អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងងូតទឹក យើងត្រូវសម្អាតខ្លួនយើងឲ្យបានស្អាត ដោយដុសខ្លួនយើងជាមួយនឹងសាប៊ូ បាទ ហើយកក់សក់យើងផងដែរ ព្រោះថាសក់របស់យើងត្រូវសម្អាតយ៉ាងតិចមួយសប្តាហ៍ ឬក៏មួយអាទិត្យបីដង អញ្ចឹងមួយសប្តាហ៍មានរយៈពេល ៧ ថ្ងៃ ដូច្នេះយើងត្រូវអនុវត្តតាមក្បួនអនាម័យ គឺមួយសប្តាហ៍យើងត្រូវកក់សក់យ៉ាងតិចក៏បីដងដែរ ដើម្បីកម្ចាត់ធាតុកខ្វក់ចេញពីសក់ក្បាលរបស់យើង ដើម្បីឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថាស្រស់ថ្លា និងការពារការរមាស់ក្បាល។ អញ្ចឹងរូបភាពទី ៩ នេះ នារីម្នាក់នោះ គាត់បានកក់សក់របស់គាត់នឹងសាប៊ូ ហើយគាត់កំពុងដុសខ្លួនរបស់គាត់ផងដែរ នៅពេលដែលគាត់ងូតទឹក។

Personal Hygiene (Sakanan) — 01


ដែលនៅក្នុងរូបភាពទី ១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១ យើងឃើញមានក្មេងប្រុសម្នាក់ អាយុគាត់ប្រហែលជា ១៨ ឆ្នាំ អញ្ចឹងក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែនៅក្នុងបន្ទប់ទឹករបស់គាត់ ដែលយើងឃើញបន្ទប់ទឹករបស់គាត់គឺមានបង្អួចចំនួន ១ ដែលបង្អួចនោះគឺជាបង្អួចកញ្ចក់ ហើយគាត់បានបើកបង្អួចកញ្ចក់នោះ ប៉ុន្តែបង្អួចនោះគឺនៅខ្ពស់ អញ្ចឹងគេមើលយើងមកពីក្រៅអត់ឃើញទេ ដោយសារតែវានៅខ្ពស់ អញ្ចឹងគេអត់អាចមើលឃើញទេ ដែលបង្អួចនោះគឺប្រើដើម្បីឲ្យមានខ្យល់ចេញចូល និងមានពន្លឺចេញចូលគ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងបន្ទប់ទឹក កុំឲ្យហប់ អញ្ចឹងក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់បានដើរមកលាងដៃនៅឡាបូ ឡាបូលាងដៃមួយ អញ្ចឹងក្មេងប្រុសនោះ គាត់មានសក់ខ្លី បានន័យថាសក់ខ្លី អញ្ចឹងយើងត្រូវកាត់សក់ ដើម្បីឲ្យមានអនាម័យសក់ក្បាល គឺយើងត្រូវកាត់សក់ឲ្យខ្លី ជាមនុស្សប្រុស យើងត្រូវកាត់សក់ឲ្យខ្លី ព្រោះថាសក់វែងគឺអាចនឹងមានអង្គែច្រើន និងអាចមានក្អែលច្រើន ដែលនៅតោងជាប់នឹងសក់ អញ្ចឹងវាអត់ស្អាតនោះទេ ហើយក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ពាក់អាវដៃខ្លីពណ៌ស្វាយ ហើយគាត់កំពុងតែឈរលាងដៃរបស់គាត់នៅក្នុងឡាបូ ដែលគាត់កំពុងតែបើកទឹកចូលទៅក្នុងឡាបូ ដែលគាត់មានសាប៊ូលាងដៃផងដែរ ដែលគាត់កំពុងតែបើកទឹកហើយលាយសាប៊ូ ដែលយើងឃើញពពុះសាប៊ូនៅក្នុងឡាបូនោះផងដែរ អញ្ចឹងគាត់ប្រហែលជាអ្នកដែលរស់នៅទីក្រុង ដោយសារតែយើងឃើញថាគាត់មានទឹកម៉ាស៊ីនប្រើប្រាស់ ព្រោះថាភាគច្រើននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា នៅតាមជនបទ គឺអត់មានទឹកម៉ាស៊ីនប្រើប្រាស់នោះទេ អញ្ចឹងមានតែនៅទីក្រុង ឬក៏នៅទីរួមខេត្តតែប៉ុណ្ណោះ ដែលមានទឹកម៉ាស៊ីនប្រើប្រាស់ ដូច្នេះក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ គាត់អាចនឹងរស់នៅទីក្រុង ឬក៏អាចនៅទីរួមខេត្ត ព្រោះគាត់មានឧបករណ៍ទំនើបប្រើប្រាស់ ដូចជាឡាបូ និងម៉ាស៊ីនបើកទឹកជាដើម អញ្ចឹងយើងឃើញនៅលើឡាបូគឺមានក្បាលរ៉ូប៊ីនេទឹកមួយ ក្បាលរ៉ូប៊ីនេទឹកគឺជាក្បាលបំពង់ទុយោមួយ ដែលអាចបើក ឬក៏បិទដើម្បីឲ្យទឹកហូរចេញមកខាងក្រៅ ដើម្បីយើងប្រើប្រាស់បាន អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ គាត់ប្រើក្បាលរ៉ូប៊ីនេទឹកនោះ ដើម្បីបើកលាងដៃរបស់គាត់ជាមួយនឹងសាប៊ូនៅក្នុងឡាបូ ដែលយើងឃើញនៅលើឡាបូលាងដៃនោះ យើងឃើញមានទូមួយ ដែលកូនទូកញ្ចក់នោះ គឺជាកញ្ចក់សម្រាប់ឆ្លុះមុខ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងលុបមុខហើយ យើងអាចឆ្លុះមុខទៅលើកញ្ចក់នោះបាន ហើយទូកញ្ចក់នោះគឺមានអាចបើកទ្វារបាន នៅពេលដែលយើងបើកទ្វារ គឺយើងអាចយកបាននូវសម្ភារៈផ្សេងៗដែលយើងទុកនៅក្នុងនោះ ដូចជា យើងទុកដូចជាសាប៊ូកក់សក់ សាប៊ូដុសខ្លួន ថ្នាំដុសធ្មេញ ច្រាសដុសធ្មេញ និងឧបករណ៍ផ្សេងៗទៀត ដែលប្រើប្រាស់នៅក្នុងបន្ទប់ទឹក គឺយើងអាចមាននៅក្នុង យើងអាចដាក់នៅក្នុងកូនទូកញ្ចក់នោះបាន អញ្ចឹងរូបភាពទី ១ គឺនិយាយអំពីការលាងដៃ។

Rainy Season (Sakanan) — 13


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ យើងឃើញមានមូសមួយ អញ្ចឹងសត្វមូសគឺជាសត្វមួយ ដែលជាសត្វល្អិតមួយ ដែលមានគ្រោះថ្នាក់ ដោយវាអាចចម្លងជំងឺផ្សេងៗមកដល់មនុស្សបាន ដូចជាមូសយើងឃើញមានពីរប្រភេទ គឺជាមូសខ្លា និងមូសដែកគោល។ អញ្ចឹងមូស ភាគច្រើនដែលមកខាំមនុស្ស គឺជាមូសញី។ អញ្ចឹងមូសខ្លាញី ឬក៏មូសដែកគោលញី ដោយមូសឈ្មោលគឺវាអត់ខាំមនុស្សទេ មូសឈ្មោលគឺវាបឺតលំអងផ្កា ក៏ប៉ុន្តែមូសញី គឺវាខាំមនុស្សបឺតយកឈាម។ អញ្ចឹងជាទូទៅមូសគឺតែងតែបង្កឲ្យមានជំងឺផ្សេងៗ ដូចជាជំងឺគ្រុនឈាម និងជំងឺគ្រុនចាញ់ជាដើម ដោយមូសខ្លា គឺបង្កឲ្យមានជំងឺគ្រុនឈាម ដែលមូសដែកគោល គឺមាន បង្កឲ្យមានជំងឺគ្រុនចាញ់។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ យើងឃើញមានមូសមួយ ដែលមូសនោះគឺយើងឃើញមានជើងវាវែងៗ ជើងវែងៗចំនួនបួន ចំនួនប្រាំបី អញ្ចឹងជើងមូសគឺមានចំនួនប្រាំបី ហើយវែងៗ ហើយនៅលើខ្នងរបស់វាគឺមានស្លាបពីរ អញ្ចឹងវាមានស្លាបចំនួនពីរនៅលើខ្នងសម្រាប់ហោះហើរ ហើយមាត់របស់វាគឺមានចំពុះមួយ ចំពុះ ឬក៏ម្ជុលមួយសម្រាប់បឺតឈាមមនុស្ស នៅពេលដែលវាខាំ។ អញ្ចឹងមូសគឺមានខ្លួនបង្កង់ៗ ហើយមូសខ្លា គឺវាតែងតែខាំមនុស្សនៅពេលថ្ងៃ។ អញ្ចឹងពេលថ្ងៃ ប្រសិនបើយើងគេង នៅកន្លែងណាដែលអត់មានពន្លឺចេញចូលគ្រប់គ្រាន់ នោះមូសនឹងខាំយើងបាន ដោយនៅពេលដែលយើងគេងនៅកន្លែងអត់មានពន្លឺ ហើយយើងអត់បានពាក់អាវដៃវែង ខោជើងវែងនោះទេ អញ្ចឹងមូសខ្លាអាចខាំយើង ហើយអាចចម្លងជំងឺគ្រុនឈាមបាន។ អញ្ចឹងជំងឺគ្រុនឈាម នៅពេលដែលយើងព្យាបាលអត់ទាន់ វាអាចធ្វើឲ្យយើងមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត ដែលយើងអាចស្លាប់បាន ដោយសារតែយើងអត់បានព្យាបាលអត់ទាន់ពេលវេលា។ អញ្ចឹងនៅពេលថ្ងៃយើងត្រូវពាក់អាវដៃវែង ខោជើងវែង ហើយត្រូវនៅកន្លែងដែលមានបន្លឺចេញចូលគ្រប់គ្រាន់ ព្រោះប្រសិនបើអត់មានពន្លឺទេ មូសខ្លាអាចខាំយើងបាន។ ហើយមូសខ្លា គឺភាគច្រើនគឺខាំតែពេលថ្ងៃតែប៉ុណ្ណោះ ចំណែកឯពេលយប់ គឺមានមូសដែកគោល អញ្ចឹងមូសដែកគោលចូលចិត្តខាំមនុស្សនៅពេលយប់។ ហើយនៅពេលដែលមូសដែកគោលខាំ គឺយើងអាចឆ្លងជំងឺគ្រុនចាញ់បាន។ អញ្ចឹងគ្រុនចាញ់វាអាចធ្វើឲ្យយើងរងា និងក្ដៅខ្លួន ហើយអាចធ្វើឲ្យយើងស្លាប់បាន ប្រសិនបើយើងព្យាបាលអត់ទាន់ពេលវេលានោះទេ។ អញ្ចឹងជាទូទៅ ទាំងពេលថ្ងៃនិងពេលយប់ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ននៅក្នុងខែវស្សា ព្រោះខែវស្សា គឺជាខែដែលមានទឹកដក់ច្រើន អញ្ចឹងនៅពេលដែលមានទឹកដក់ មូសអាចពងនៅក្នុងទឹកដក់នោះ ដែលទៅជាដង្កូវទឹក អញ្ចឹងនៅពេលដែលដង្កូវទឹកនៅក្នុងទឹកបានមួយសប្តាហ៍ ឬក៏រយៈពេល ៧ ថ្ងៃ នោះដង្កូវទឹកនឹងញាស់ទៅជាមូស ដូច្នេះមូសអាចនឹងខាំយើងបានគ្រប់ពេល។ ដូច្នេះនៅក្នុងរដូវវស្សា យើងត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្ន យើងត្រូវពាក់អាវវែង អាវដៃវែង ខោជើងវែង ហើយនៅកន្លែងដែលមានពន្លឺគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីចៀសវាងកុំឲ្យមូសខាំ។

Doing The Dishes (Sakanan) — 01


អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះគឺយើងនឹងនិយាយអំពីការលាងចានដែលប្រើប្រាស់រួច ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១ យើងឃើញហាងលក់គុយទាវមួយកន្លែង ដែលហាងនោះគឺជាតូបមួយដែលនៅចិញ្ចើមផ្លូវ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញមានស្ត្រីម្នាក់ គាត់កំពុងតែឈរនៅក្នុងតូបគុយទាវរបស់គាត់ ដែលនៅក្នុងនោះយើងឃើញមានឆ្នាំងគុយទាវ មានចានគុយទាវ គឺមានចានគោមជាច្រើន ដែលដាក់នៅខាងស្ដាំដៃស្ត្រីម្នាក់នោះ ហើយមានគ្រឿងផ្សំរសជាតិជាច្រើនដែលនៅក្បែរចានគោមនោះ ដែលនៅចំកណ្ដាលគឺជាឆ្នាំងគុយទាវ អញ្ចឹងស្ត្រីម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែដៃម្ខាងកាន់វែក គាត់កាន់វែកដួសគុយទាវចេញពីទឹកឆ្នាំងស៊ុប ដែលឆ្នាំងស៊ុបនៅខាងក្រោមជាប់នឹងរទេះរបស់គាត់ គាត់កំពុងតែដួសសរសៃមី ឬក៏សរសៃគុយទាវដែលស្រុសរួចចេញពីទឹកស៊ុប ដើម្បីដាក់ចូលទៅក្នុងចាន អញ្ចឹងដៃខាងឆ្វេងរបស់គាត់គឺកំពុងតែកាន់ចានគោមមួយ គាត់កាន់ចានគោមមួយនៅក្នុងដៃខាងឆ្វេង ដើម្បីត្រងយកមីដែលដួសចេញពីទឹកស៊ុបនោះ។ នៅខាងក្រោម នៅលើតុរបស់គាត់ ឬក៏នៅលើរទេះរបស់គាត់ គឺមានចានគោមមួយផ្សេងទៀត អញ្ចឹងបានន័យថាហាងមីរបស់គាត់ប្រហែលជាឆ្ងាញ់ ដែលមានភ្ញៀវចូលញ៉ាំច្រើន អញ្ចឹងគាត់ធ្វើច្រើន គាត់ធ្វើមីច្រើន ឬក៏គាត់ធ្វើមីទឹកស៊ុបច្រើន ដើម្បីបម្រើដល់អតិថិជនរបស់គាត់ ដែលយើងឃើញស្ត្រីម្នាក់នោះគឺគាត់ពាក់អាវពណ៌ខៀវដៃខ្លី ដោយដៃរបស់គាត់ម្ខាងកាន់វែក និងដៃម្ខាងរបស់គាត់កាន់ចានដើម្បីដាក់គុយទាវ ដែលគុយទាវរបស់គាត់គឺជាគុយទាវដែលលក់នៅចិញ្ចើមផ្លូវ។ ហើយនៅក្បែរធុងគុយទាវរបស់គាត់ គឺយើងឃើញមានធុងមួយទៀត ឬក៏យើងហៅថាប៉ោត ឬក៏ធុង ដែលធុងនោះសម្រាប់ដាក់ចានដែលប្រឡាក់ អញ្ចឹងជាទូទៅការលក់គុយទាវគឺគេអត់លាងចានភ្លាមៗទេ គឺលុះត្រាតែគេលក់ចប់ ទើបគេលាងចាន ដោយសារតែភ្ញៀវច្រើននឹងចានច្រើន ដូច្នេះគេលាងអត់ទាន់នោះទេ អញ្ចឹងអ្នកលក់ត្រូវទិញចានមកឲ្យច្រើន ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ភ្ញៀវ ដើម្បីដាក់ឲ្យភ្ញៀវញ៉ាំឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ចំណែកឯចានដែលប្រឡាក់គេលាងតាមក្រោយ។ ជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញនៅលើរទេះមីរបស់គាត់ ឬក៏នៅលើរទេះដែលលក់គុយទាវរបស់គាត់ យើងឃើញមានចានគោមជាច្រើនកំពុងតែតម្រៀបគរលើគ្នា ចំណែកឯចានប្រឡាក់គឺនៅក្នុងធុងខាងក្រោម គឺក៏មានច្រើនដែរ អញ្ចឹងស្ត្រីម្នាក់នេះ គាត់គឺជាអ្នកលក់គុយទាវដែលឆ្ងាញ់ គុយទាវរបស់គាត់គឺឆ្ងាញ់ អញ្ចឹងមានភ្ញៀវញ៉ាំគុយទាវគាត់ច្រើន ដែលជាក់ស្ដែងយើងឃើញនៅលើតុដែលនៅក្បែរធុងគុយទាវ ឬក៏រទេះគុយទាវស្ត្រីម្នាក់នោះ គឺឃើញមាននារីម្នាក់ ដែលគាត់ពាក់អាវពណ៌ប្រផេះដៃខ្លី គាត់មានសក់វែង ប៉ុន្តែគាត់ទម្លាក់សក់គាត់ចុះ គាត់កំពុងតែអង្គុយញ៉ាំគុយទាវ អញ្ចឹងយើងឃើញដៃរបស់គាត់ម្ខាងកាន់ចានមីឡើង ដៃម្ខាងទៀតកាន់ចង្កឹះចាប់សរសៃមីដើម្បីញ៉ាំ អញ្ចឹងចានមីគាត់កំពុងតែញ៉ាំមី ឬក៏ញ៉ាំគុយទាវស៊ុប ដែលគាត់បានកុម្ម៉ង់ពីស្ត្រីម្នាក់នោះ ដោយយើងឃើញនៅលើតុរបស់គាត់ គឺមានចានគ្រឿងផ្សំរសជាតិជាច្រើន ដែលមានដូចជាម្ទេស មានដូចជាអំបិល មានដូចជាស្ករស មានដូចជាប៊ីចេងជាដើម អញ្ចឹងគេដាក់គ្រឿងផ្សំនៅលើតុ ដើម្បីឲ្យអតិថិជនរបស់គេផ្សំគ្រឿងទៅតាមចិត្តឬទៅតាមរសជាតិដែលគេចូលចិត្ត ដែលនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺស្ត្រីម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែញ៉ាំគុយទាវ ឬក៏មីទឹកស៊ុបដែលគាត់បានកុម្ម៉ង់ អញ្ចឹងយើងឃើញថាទោះបីជាតូបរបស់គាត់លក់នៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវ ក៏ប៉ុន្តែគុយទាវរបស់គាត់គឺមានរសជាតិឆ្ងាញ់ ដែលធ្វើឲ្យអតិថិជនជាច្រើនមកទិញនូវគុយទាវរបស់គាត់។