Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
ប្រអប់	prɑʔɑp	(small) box, case	86/22

Link to overview page
Link to dictionary

Asking “Do you have X?” — Dialogue 2

ហាងលក់កាហ្វេ
អ្នកលក់៖ បង ត្រូវការអីដែរ?
ភ្ញៀវ៖ រកទិញកាហ្វេមណ្ឌលគិរី។ រកប៉ុន្មានតូបហើយ អត់មាន។ កន្លែងអូនឯងមានអេ៎?
អ្នកលក់៖ កន្លែងខ្ញុំមានតាសបង។
ភ្ញៀវ៖ នៅណា? សុំមើលតិចមើល។ វាមានច្រើនប្រភេទ។ បងចង់បានអាប្រអប់វាពណ៌ខ្មៅអា៎ មានអេ៎?

Post Office (Sakanan) — 13

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ បន្ទាប់ពីគាត់ផ្គុំឡាំងក្រដាសនោះចេញជារូបរាងប្រអប់មួយហើយ អញ្ចឹងគាត់ក៏បានដាក់សៀវភៅរបស់គាត់ទាំងអស់ចូលទៅក្នុងឡាំងក្រដាសនោះតែម្ដង ដោយយើងឃើញគាត់លើកសៀវភៅរបស់គាត់ដោយដៃទាំងពីរ អញ្ចឹងគាត់លើកសៀវភៅរបស់គាត់ដោយដៃទាំងពីរ ហើយលើកសៀវភៅនោះមកដាក់ចូលនៅក្នុងប្រអប់ឡាំងក្រដាសនោះ ដោយគាត់ទើបតែធ្វើអម្បាញ់មិញ អញ្ចឹងគាត់ដាក់ចូលដើម្បីខ្ចប់វាផ្ញើទៅមិត្តភក្តិរបស់គាត់ ដែលនៅខាងក្រៅ ឬក៏ដើម្បីផ្ញើទៅគ្រួសាររបស់គាត់ ដោយគាត់រៀបចំឲ្យបានស្អាតបាត មុននឹងគាត់ផ្ញើចេញ ដើម្បីឲ្យប្រាកដថាសៀវភៅនោះគឺមិននឹងខូចខាតនៅពេលដែលគេផ្ញើ។

Cutting One’s Finger (Sakanan) — 10

នៅក្នុងរូបភាពទី ១០ នៅក្នុងរូបភាពទី ១០ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់ចាក់បង់បិទដំបៅចេញពីក្នុងប្រអប់មក គឺបង់បិទដំបៅនោះនៅសល់តែមួយតែប៉ុណ្ណោះ ដោយគាត់បានលើកប្រអប់ឡើង ដើម្បីបើកភ្នែកមើលទៅក្នុងប្រអប់នោះ យើងឃើញក្នុងរូបភាពនេះ ដៃឆ្វេងរបស់គាត់កាន់ប្រអប់បង់បិទដំបៅឡើងកម្ពស់នឹងភ្នែក ហើយគាត់បិទភ្នែកម្ខាង បើកភ្នែកម្ខាង អញ្ចឹងបានគាត់បិទភ្នែកម្ខាង បើកភ្នែកម្ខាង ហើយភ្នែកដែលបើកនោះ គឺសម្លឹងចូលទៅមើលក្នុងប្រអប់ គឺធ្វើបែបនេះដើម្បីគាត់ពិនិត្យមើលថា តើបង់បិទដំបៅអស់ហើយឬនៅ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញថា បង់បិទដំបៅនៅសល់តែមួយ ដោយគាត់ នៅសល់តែមួយ ដោយគាត់កាន់នៅនឹងដៃស្ដាំ ហើយនៅក្នុងប្រអប់គឺពុំមានបង់បិទដំបៅសល់ទៀតនោះទេ។

Post Office (Sakanan) — 15

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៥ បន្ទាប់ពីគាត់សៀតណែនហើយ អីវ៉ាន់របស់គាត់សៀតណែនចូលទៅក្នុងប្រអប់នោះហើយ អញ្ចឹងគាត់ក៏បានប្រើប្រាស់ស្កុត ដើម្បីរុំឡាំងក្រដាសរបស់គាត់ឲ្យជាប់តែម្ដង អញ្ចឹងគាត់បានបិទមាត់ឡាំងក្រដាសរបស់គាត់ គាត់បានបិទ បន្ទាប់មកគាត់យកស្កុតមករុំ គាត់យកស្កុតដែលមាននៅលើតុ ដែលជារបស់ការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ដែលទុកឲ្យប្រើនោះ អញ្ចឹងគាត់យកមកបិទនៅលើមុខតំណរបស់ឡាំងក្រដាសនោះ បានន័យថានៅពេលដែលយើងបិទគម្របឡាំងក្រដាស ឬក៏ប្រអប់តែងតែមានមុខតំណមួយ អញ្ចឹងគាត់យកស្កុតមកបិទលើមុខតំណនោះ ដើម្បីឲ្យប្រាកដថាកុំឲ្យមុខតំណនោះហើប ព្រោះនៅពេលដែលផ្ញើ នៅពេលដែលហើប អាចអីវ៉ាន់ខ្ចាយចេញពីប្រអប់ ដូច្នេះគាត់ត្រូវបិទឲ្យជិត និងឲ្យបានជាប់ល្អបំផុត ដើម្បីការពារកុំឲ្យអីវ៉ាន់របស់គាត់មានការខូចខាត ឬក៏ខ្ចាយចេញពីប្រអប់។

Cutting One’s Finger (Sakanan) — 15

នៅក្នុងរូបភាពទី ១៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៥ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីបុរសនោះបានធ្វើម្ហូបរួចរាល់ហើយ បាទ បុរសម្នាក់នោះ គាត់ធ្វើម្ហូបរួចរាល់ហើយ គាត់ក៏បាននឹកឃើញទៅដល់បង់បិទដំបៅដែលអស់ បាទ អញ្ចឹងហើយគាត់ក៏បានយកប្រអប់បង់បិទដំបៅមកចាក់មើលម្ដងទៀតថាតើវាអស់ហើយឬនៅ បាទ នៅក្នុងរូបភាពនេះ គាត់យកដៃឆ្វេងរបស់គាត់កាន់បង់បិទដំបៅ កាន់ប្រអប់បង់បិទដំបៅ លើកឡើងលើ ហើយចាក់ចុះក្រោម អញ្ចឹងមាត់បង់បិទដំបៅគឺចាក់ចុះក្រោម ដើម្បីឲ្យបង់បិទដំបៅធ្លាក់ ក៏ប៉ុន្តែពុំមានបង់បិទដំបៅធ្លាក់នោះទេ ដូច្នេះហើយគាត់ក៏បានគិតទៅដល់បង់បិទដំបៅថាតើវាអស់ហើយឬនៅ អញ្ចឹងគាត់បានសួរខ្លួនឯងថា បង់បិទដំបៅនេះអស់ហើយឬនៅ យើងឃើញបង់បិទដំបៅដែលគាត់កំពុងតែគិត ហើយមានសញ្ញាសួរនៅក្បែរនោះ អញ្ចឹងបានន័យថា នៅពេលដែលគាត់ចាក់បង់បិទដំបៅចេញពីប្រអប់[...] មិនមានចេញនោះទេ បានន័យថាបង់បិទដំបៅរបស់គាត់អស់ហើយ។

Getting Up (Sakanan) — 16

នៅក្នុងរូបភាពទី ១៦ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៦ ដោយសារតែគាត់ពុំមានពេលច្រើនក្នុងការញ៉ាំបាយ នៅកន្លែងហាងគេនោះទេ ដូច្នេះគាត់ក៏បានយួរប្រអប់បាយនោះមកកន្លែងធ្វើការរបស់គាត់ ដោយគាត់បានយួរប្រអប់បាយនៅក្នុងថង់មួយ បាទ ដៃម្ខាងរបស់គាត់គឺស្ពាយកាបូប ដៃម្ខាងទៀតរបស់គាត់គឺយួរថង់បាយ។ អញ្ចឹងគាត់យួរថង់បាយ ឬក៏អាហារពេលព្រឹករបស់គាត់ ដើរតាមផ្លូវទៅកន្លែងធ្វើការ ដោយបន្តដំណើរទៅមុខទៀត បាទ។ នារីម្នាក់នោះ ថ្ងៃនេះ គាត់មិនសូវជាប្រញាប់ដើម្បីទៅធ្វើការនោះទេ ដោយសារតែគាត់សល់ម៉ោងច្រើនដែរ អញ្ចឹងគាត់ដើរជាធម្មតា ដើរមិនប្រញាប់ប្រញាល់ ឬក៏មិនរត់នោះទេ បាទ ព្រោះថាប្រសិនបើយើងរត់ វាអាចនឹងបែកញើស បែកញើសប្រឡាក់ខោអាវ អញ្ចឹងវាធ្វើឲ្យយើងមានធុំក្លិនខ្លួន នៅពេលដែលចូលក្នុងកន្លែងធ្វើការ ដូច្នេះ យើងគួរតែដើរតាមសម្រួល ប្រសិនបើយើងដើរទៅធ្វើការ យើងគួរតែដើរតាមសម្រួល ដើម្បីកុំឲ្យវាបែកញើសនិងមានធុំក្លិនទៅលើអ្នកដទៃ។

Cold Season (Sakanan) — 09

ចូលដល់រូបភាពទី ៩ នៅក្នុងរូបភាពទី ៩ យើងឃើញថា ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់បានចតម៉ូតូរួចរាល់ហើយ។ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីគាត់ចតម៉ូតូរួចរាល់ហើយ គាត់បានបើកកែបម៉ូតូរបស់គាត់។ បាទ ម៉ូតូ ជាទូទៅ យើងអាចបើកកែបបាន ហើយនៅក្រោមកែបម៉ូតូគឺមានឃ្លុបមួយសម្រាប់ដាក់អីវ៉ាន់។ អញ្ចឹង នៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺគាត់កំពុងតែបើកកែបម៉ូតូ ដោយម៉ូតូរបស់គាត់ គឺបើកកែបទាំងអស់តែម្ដង។ អញ្ចឹងការបើកកែបម៉ូតូគឺយើងត្រូវចាក់សោជាមុនសិន។ ទីមួយយើងត្រូវចាក់សោ បន្ទាប់មកយើងបើកកែបម៉ូតូ។ បាទ នៅក្រោមកែបម៉ូតូ មានម៉ូតូខ្លះ គឺមានធុងសាំងនៅក្រោមកែបម៉ូតូ។ រីឯម៉ូតូខ្លះ ធុងសាំង គឺនៅខាងមុខម៉ូតូតែម្ដង។ អញ្ចឹងសម្រាប់ម៉ូតូធុនតូច បាទ ការជិះម៉ូតូធុនតូច ធុងសាំងគឺគេដាក់នៅខាងក្រោមកែប។ អញ្ចឹងនៅពេលនេះគាត់បើកកែប គឺគាត់អាចជាមានហេតុផលពីរ គឺទីមួយគាត់អាចបើកមើលធុងសាំងរបស់គាត់ និងទីពីរគឺគាត់បើកដើម្បីដាក់អីវ៉ាន់ចូលទៅក្នុងឃ្លុប ឬក៏ប្រអប់ដែលនៅក្រោមកែបម៉ូតូ បាទ។

Post Office (Sakanan) — 17

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៧ រូបភាពទី ១៧ គឺមិនខុសពីសំបុត្រនោះទេ មិនខុសពីការផ្ញើសំបុត្រនោះទេ គឺបុរសម្នាក់នោះ គាត់ត្រូវសរសេរអាសយដ្ឋានរបស់អ្នកទទួល អញ្ចឹងគាត់ត្រូវសរសេរឈ្មោះ អាសយដ្ឋាន ក៏ដូចជាលេខទូរស័ព្ទរបស់អ្នកទទួល ដើម្បីឲ្យអ្នករត់សំបុត្រងាយស្រួលនៅក្នុងការយកទៅឲ្យអ្នកទទួលឲ្យចំគោលដៅ អញ្ចឹងបុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានកំពុងតែកាន់ប៊ិច គាត់កាន់ប៊ិចសរសេរអាសយដ្ឋាន ក៏ដូចជាឈ្មោះរបស់អ្នកទទួល នៅលើប្រអប់បញ្ញើរបស់គាត់ ដើម្បីមុននឹងគាត់ផ្ញើ ព្រោះគាត់សរសេរបែបនេះ គឺងាយស្រួល ធ្វើឲ្យការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ឬក៏បុគ្គលិកការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ យកអីវ៉ាន់នោះ ឬក៏យកសម្ភារៈ ឬក៏សៀវភៅរបស់គាត់នោះ ទៅឲ្យមិត្តភក្តិរបស់គាត់ចំគោលដៅតែម្ដង អញ្ចឹងគាត់ត្រូវសរសេរឲ្យបានច្បាស់ គាត់ត្រូវសរសេរឲ្យបានច្បាស់ ដើម្បីកុំឲ្យមានការភាន់ច្រឡំ ដូច្នេះគាត់ យើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺគាត់កំពុងតែសរសេរដោយយកចិត្តទុកដាក់ជាទីបំផុត ដោយគាត់កាន់ប៊ិចនៅក្នុងដៃស្ដាំ ហើយសរសេរ ដៃឆ្វេងរបស់គាត់គឺដាក់នៅលើប្រអប់ ដើម្បីទប់កុំឲ្យប្រអប់របស់គាត់រង្គើ នៅពេលដែលប្រអប់រង្គើគឺវាពិបាកសរសេរ ដូច្នេះគាត់ទប់ឲ្យនឹង ឲ្យប្រអប់របស់គាត់មានលំនឹង ដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការសរសេរ។

Post Office (Sakanan) — 18

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៨ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៨ យើងឃើញបន្ទាប់ពីគាត់វេចខ្ចប់អីវ៉ាន់របស់គាត់ហើយ វេចខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់ចូលទៅក្នុងប្រអប់ហើយ បន្ទាប់មកគាត់ក៏យកប្រអប់នោះមកឲ្យបុគ្គលិកនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ម្ដងទៀត អញ្ចឹងបុគ្គលិកនោះ បន្ទាប់ពីទទួលបានប្រអប់ គាត់ក៏យកប្រអប់នោះទៅថ្លឹង ដោយសារតែការផ្ញើអីវ៉ាន់គឺគេគិតតម្លៃទៅតាមគីឡូ ទៅតាមគីឡូ ឬក៏ទៅតាមទម្ងន់របស់សម្ភារៈ ឬក៏អីវ៉ាន់ដែលយើងចង់ផ្ញើ ដូច្នេះប្រសិនបើយើង សម្ភារៈ ឬក៏អីវ៉ាន់ដែលយើងផ្ញើនោះគឺធ្ងន់ អញ្ចឹងគេគិតតម្លៃថ្លៃ ប៉ុន្តែប្រសិនបើស្រាលគឺគេគិតតម្លៃថោក អញ្ចឹងគេគិតតម្លៃទៅតាមទម្ងន់របស់សម្ភារៈដែលយើងចង់ផ្ញើ ដូច្នេះនៅពេលដែលគាត់វេចខ្ចប់ហើយ បុគ្គលិកនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍នោះ គាត់ក៏យកអីវ៉ាន់របស់គាត់ យកអីវ៉ាន់របស់ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះមកថ្លឹងនៅលើជញ្ជីងអេឡិចត្រូនិចមួយ ដោយសារតែអីវ៉ាន់ខ្លះគឺស្រាលខ្លាំងពេក ដូច្នេះយើងអត់អាចថ្លឹងនៅលើជញ្ជីង ដែលមានទ្រនិចនាឡិកាបានទេ ដូច្នេះគេត្រូវប្រើជញ្ជីងអេឡិចត្រូនិច ព្រោះជញ្ជីងអេឡិចត្រូនិចគឺវាអាចថ្លឹងទម្ងន់សម្ភារៈដែលស្រាលបំផុតបាន អញ្ចឹងគាត់ក៏បានដាក់កេសក្រដាស ឬក៏ដាក់ប្រអប់សៀវភៅនោះនៅលើជញ្ជីងអេឡិចត្រូនិចមួយ ដើម្បីថ្លឹងទម្ងន់របស់វា។

Post Office (Sakanan) — 16

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៦ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៦ យើងឃើញបន្ទាប់ពីគាត់បិទស្កុតរួចរាល់ហើយ គាត់បានបិទស្កុតលើប្រអប់របស់គាត់រួចរាល់ហើយ គាត់ក៏បានយកខ្សែមកចងបន្ថែមទៀត អញ្ចឹងដោយសារតែស្កុត ពេលខ្លះគាត់ខ្លាចស្កុតរបស់គាត់របូត ឬក៏ស្កុតបិទអត់ជាប់ អញ្ចឹងវាអាចធ្វើឲ្យប្រអប់របស់គាត់ខូចខាត ឬក៏អាចធ្វើឲ្យសៀវភៅរបស់គាត់ខ្ចាយចេញពីប្រអប់ ដូច្នេះបន្ទាប់ពីគាត់បិទស្កុតរួចរាល់ហើយ គាត់ក៏បានយកខ្សែមកចងបន្ថែមពីលើមួយដងទៀត ឬក៏បន្ថែមពីលើមួយជាន់ទៀត ដើម្បីឲ្យប្រាកដថាប្រអប់របស់គាត់គឺមានសុវត្ថិភាពនិងរឹងមាំល្អ គឺអត់នឹង អត់ងាយខូចខាត ឬក៏អត់ងាយខ្ចាយ ឬក៏អត់ងាយរហែកនោះទេ នៅពេលដែលគេដាក់អីវ៉ាន់គរលើគ្នាច្រើន ដោយសារតែនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ គឺមានអីវ៉ាន់ច្រើនដែលត្រូវផ្ញើចេញម្ដងៗ ដូច្នេះអីវ៉ាន់ទាំងអស់នឹងត្រូវដាក់គរលើគ្នា សង្កត់លើគ្នា អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងធ្វើឲ្យប្រអប់យើងអត់មាំទេ គឺវាអាចនឹងខូចខាត ដូច្នេះបុរសម្នាក់នេះ បន្ទាប់ពីគាត់បិទស្កុតទៅលើប្រអប់របស់គាត់យ៉ាងជាប់ហើយ គាត់ក៏បានយកខ្សែមករុំពីលើមួយជាន់ទៀត ដើម្បីឲ្យប្រាកដថាប្រអប់របស់គាត់គឺរឹងមាំល្អ។

Cold Season (Sakanan) — 10

ចូលដល់រូបភាពទី ១០ នៅក្នុងរូបភាពទី ១០ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់បើកកែបម៉ូតូរួចរាល់ហើយ គាត់បានដោះមួកសុវត្ថិភាពនិងដោះអាវរងា ដើម្បីដាក់ចូលទៅក្នុងឃ្លុបនៅក្រោមកែបម៉ូតូ។ អញ្ចឹងជាទូទៅ ម៉ូតូនីមួយៗតែងតែមានឃ្លុប ឬក៏ប្រអប់មួយដែលនៅក្រោមកែបសម្រាប់ដាក់អីវ៉ាន់។ ហើយប្រអប់នោះ ម៉ូតូខ្លះមានប្រអប់តូច ម៉ូតូខ្លះមានប្រអប់ធំ។ អញ្ចឹងនៅពេលដែលម៉ូតូដែលមានប្រអប់ធំ គឺយើងអាចដាក់អីវ៉ាន់បានច្រើន បាទ ដូចជាអាវ ដូចជាកាតាប អីអញ្ចឹងគឺ យើងអាចដាក់នៅក្នុងប្រអប់នៅក្រោមកែបម៉ូតូនោះតែម្ដង។ ហើយនៅក្រោមកែបម៉ូតូគឺមានធុងសាំង។ អញ្ចឹងនៅពេលណាដែលយើងជិះអស់សាំង ក៏យើងត្រូវបើកកែបម៉ូតូដែរ។ បាទ យើងបើកកែបម៉ូតូដើម្បីចាក់សាំងទៅក្នុងធុងសាំងនោះ។ បាទ ក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ គាត់ដាក់អាវរងារបស់គាត់ចូលទៅក្នុងកែបម៉ូតូ ព្រោះថានៅក្នុងសាលា គឺគេត្រូវពាក់ឯកសណ្ឋានសាលា។ អញ្ចឹងគាត់មិនអាចពាក់អាវរងាចូលទៅក្នុងសាលាបាននោះទេ ព្រោះខុសនឹងវិន័យសាលា។ ដូច្នេះអាវរងា គាត់ត្រូវដោះទុក បន្ទាប់មកគាត់ពាក់តែឯកសណ្ឋានសាលាចូលទៅក្នុងសាលារៀន ដើម្បីរៀននៅក្នុងថ្នាក់តែប៉ុណ្ណោះ។

Getting Up (Sakanan) — 06

ចូលដល់រូបភាពទី ៦ នៅក្នុងរូបភាពទី ៦ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីនារីម្នាក់នោះ គាត់ដើរចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកគាត់រួចរាល់ហើយ គាត់បានបើកទូកញ្ចក់ឬក៏កូនទូរបស់គាត់ ដើម្បីយកថ្នាំដុសធ្មេញនិងច្រាសដុសធ្មេញចេញមក។ អញ្ចឹងនៅពេលដែលភ្ញាក់ពីគេងហើយ យើងត្រូវការដុសធ្មេញ ដុសសម្អាតធ្មេញរបស់យើង ដើម្បីយកកម្ទេចកម្ទីចេញពីធ្មេញរបស់យើង ព្រោះថាពេលល្ងាច គឺយើងញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចជាច្រើន អញ្ចឹងកម្ទេចកម្ទីនឹងនៅជាប់ធ្មេញរបស់យើងជាក់ជាពុំខាន។ ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពនេះ នារីម្នាក់នោះ គាត់បានច្របាច់ថ្នាំដុសធ្មេញដាក់នៅលើច្រាសដុសធ្មេញរបស់គាត់ អញ្ចឹងថ្នាំដុសធ្មេញ ប្រអប់ថ្នាំដុសធ្មេញរបស់គាត់គឺមានពណ៌ស ចំណែកឯថ្នាំដុសធ្មេញគឺមានពណ៌បៃតងនិងលាយស ហើយច្រាសដុសធ្មេញរបស់គាត់គឺមានពណ៌ក្រហម។ អញ្ចឹងគាត់បានច្របាច់ថ្នាំដុសធ្មេញមួយចំនួន ដាក់ទៅលើច្រាសដុសធ្មេញរបស់គាត់ បាទ គាត់ច្របាច់[ច្រាសដុសធ្មេញ]ថ្នាំដុសធ្មេញ ទៅលើច្រាសដុសធ្មេញ ដើម្បី សម្រាប់ធ្វើការដុសធ្មេញគាត់ អញ្ចឹងគាត់ដុសធ្មេញជារៀងរាល់ព្រឹកតែម្ដង ព្រោះថាការដុសធ្មេញ គឺធ្វើឲ្យយើងបំបាត់ក្លិនមាត់។ អញ្ចឹងពេលដែលយើងក្រោកពីគេង គឺកម្ទេចកម្ទីកាកសំណល់ ដែលយើងញ៉ាំអាហារពីពេលល្ងាចនោះនៅតោងស្អិតជាប់ធ្មេញរបស់យើង ដូច្នេះវានឹងធ្វើឲ្យមានដង្កូវស៊ីធ្មេញ ឬក៏មានក្លិនមាត់ ប្រសិនបើយើងមិនបានដុសធ្មេញនោះទេ។

Post Office (Sakanan) — 12

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១២ រូបភាពទី ១២ គាត់ក៏បានបត់ក្រដាសឡាំងរបស់គាត់ឲ្យទៅជារាងប្រអប់មួយ អញ្ចឹងដោយសារតែឡាំងក្រដាសអម្បាញ់មិញគឺអត់ទាន់មានបត់ចេញជារូបរាងប្រអប់ទេ ដូច្នេះគាត់ត្រូវតែយកឡាំងក្រដាសនោះមកបត់ចេញជារាងប្រអប់មួយដើម្បីដាក់សៀវភៅ អញ្ចឹងដោយសារតែនៅលើតុ នៅលើតុគឺមានស្កុត ក៏ដូចជាមានកាវសម្រាប់បិទហើយ ដូច្នេះគាត់គ្រាន់តែយកឡាំងក្រដាសរបស់គាត់មកបត់ជ្រុងៗឲ្យចេញជារាងប្រអប់ ហើយលើកជ្រុងៗរបស់ឡាំងក្រដាសនោះឡើងផ្គុំចូលគ្នា បន្ទាប់មកគាត់យកស្កុតមកបិទជាការស្រេច អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ១២ នេះ គាត់កំពុងតែផ្គុំឡាំងក្រដាសនោះឲ្យចេញជារាងប្រអប់មួយ ដើម្បីដាក់សៀវភៅចូលទៅខាងក្នុង ដោយគាត់ប្រើប្រាស់ស្កុតដើម្បីបិទ ឬក៏ប្រើប្រាស់កាវដើម្បីបិទឲ្យវាជាប់គ្នា អញ្ចឹងដោយសារតែនៅការិយាល័យប្រៃសណីយ៍គេអត់ដឹងទំហំសម្ភារៈ ឬក៏ទំហំរបស់របរដែលយើងចង់ផ្ញើ ដូច្នេះគឺគេអត់លក់ជាប្រអប់នោះទេ គឺគេលក់ជាក្រដាសឡាំងតែម្ដង ដើម្បីឲ្យយើងបត់ខ្លួនឯង ព្រោះដើម្បីឲ្យយើងប៉ាន់ស្មានថាតើទំហំប៉ុណ្ណា ត្រឹមត្រូវជាមួយនឹងទំហំរបស់សម្ភារៈរបស់យើង អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានកំពុងតែបត់ឡាំងក្រដាសនោះឲ្យចេញជាប្រអប់មួយ ដើម្បីដាក់សៀវភៅចូលទៅខាងក្នុង ដោយគាត់ប្រើប្រាស់ស្កុត ឬក៏កាវ ដើម្បី ដើម្បីបិទឡាំងក្រដាសនោះឲ្យជាប់គ្នា។

Noodle Soup (Sakanan) — 13

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់ហែកស្រោមចង្កឹះហើយ យើងឃើញពួកគេទាំងពីរនាក់ក៏បានបើកប្រអប់មួយ អញ្ចឹងនៅលើតុរបស់ពួកគេក៏មានប្រអប់មួយដែរ សម្រាប់ដាក់ស្លាបព្រា អញ្ចឹងប្រអប់នោះគឺជាប្រអប់សម្រាប់ដាក់ស្លាបព្រា ដើម្បីរក្សាអនាម័យកុំឲ្យស្លាបព្រានោះប្រឡាក់ដី ដូច្នេះហើយ អ្នកលក់ក៏បានយកស្លាបព្រាទៅដាក់ក្នុងប្រអប់បិទជិតមួយ។ អញ្ចឹងប្រសិនបើគាត់ដាក់ក្នុងប្រអប់បិទជិត គឺដីអត់ហុយចូលទេ។ ដោយដីទាំងអស់នោះគឺអត់ហុយចូលប្រអប់ទេ អញ្ចឹងប្រអប់របស់គាត់អត់ប្រឡាក់នោះទេ។ អញ្ចឹងពួកគេទាំងពីរនាក់ ក៏បានបើកប្រអប់មួយដើម្បីយកស្លាបព្រាចេញពីប្រអប់នោះ។ ហើយបន្ទាប់មកយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ ដដែល បន្ទាប់ពីពួកគេយកស្លាបព្រាចេញពីប្រអប់នោះហើយ ពួកគេក៏បានយកស្លាបព្រានោះមកជូតនឹងក្រដាសអនាម័យ។ អញ្ចឹងជាទូទៅនៅលើតុគុយទាវតែងតែមានក្រដាសអនាម័យមួយប្រអប់ផងដែរ ដើម្បីឲ្យអតិថិជនជូតចង្កឹះ និងជូតស្លាបព្រារបស់ពួកគេ។ អញ្ចឹងជាទូទៅយើងញ៉ាំមី ឬក៏ញ៉ាំគុយទាវដោយប្រើចង្កឹះ ក៏ប៉ុន្តែស្លាបព្រាគឺយើងយកដើម្បីហុតទឹកស៊ុប។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ ក្មេងប្រុសទី ១ គាត់ក៏បានយកស្លាបព្រា ដើម្បីជូតសម្អាត ដើម្បីធ្វើការហុតទឹកស៊ុបរបស់គាត់ ដោយសារតែគាត់កុម្ម៉ង់មីមានទឹកស៊ុប។ អញ្ចឹងដើម្បីឲ្យប្រាកដថាស្លាបព្រានោះស្អាត គឺត្រូវជូតបន្ថែមទៀតដោយប្រើក្រដាសអនាម័យ។

Cutting One’s Finger (Sakanan) — 05

មកដល់រូបភាពទី ៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ៥ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីបុរសនោះបានមុតដៃ ហើយគាត់បានសម្លឹងមើលមុខរបួសគាត់អស់ពេលយ៉ាងយូររួច ហើយនោះ រំពេចនោះ គាត់ក៏បានរត់ចេញពីផ្ទះបាយ អញ្ចឹងអម្បាញ់មិញគាត់ធ្វើម្ហូបនៅក្នុងផ្ទះបាយ បន្ទាប់ពីគាត់មុតដៃ គាត់បានចេញពីក្នុងផ្ទះបាយ ហើយគាត់ចូលមកបន្ទប់ទឹក អញ្ចឹងគាត់រត់ចូលបន្ទប់ទឹកតាមទ្វារបន្ទប់ទឹក បាទ បន្ទប់ទឹករបស់គាត់គឺមានទ្វារមួយ ហើយនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកនោះគឺមានបង្អួចមួយ បាទ បង្អួចកញ្ចក់ អញ្ចឹងយើងឃើញថាកញ្ចក់កំពុងតែបើក ដើម្បីឲ្យមានខ្យល់ចេញចូលនិងពន្លឺចេញចូល ហើយនៅក្បែរកញ្ចក់នោះយើងឃើញថាមានទូមួយ ដែលកូនទូមួយនោះ គឺជាទូសម្រាប់ដាក់សម្ភារៈ ដូចជាថ្នាំដុសធ្មេញ ថ្នាំដុសធ្មេញ សាប៊ូកក់សក់ សាប៊ូដុសខ្លួន ថ្នាំ និងបង់បិទដំបៅផ្សេងៗ សម្រាប់ធ្វើការសង្គ្រោះបឋម អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងមានរបួសបន្តិចបន្តួច យើងត្រូវធ្វើការសង្គ្រោះបឋមមុននឹងទៅមន្ទីរពេទ្យ ឬក៏មុននឹងទៅកន្លែងព្យាបាល ព្រោះការសង្គ្រោះបឋមអាចធ្វើឲ្យយើងផុតគ្រោះថ្នាក់បាន ដូច្នេះបុរសម្នាក់នោះ គាត់បានរត់ចូលមកក្នុងបន្ទប់ទឹក ហើយនៅក្នុងបន្ទប់ទឹក នៅក្រោមប្រអប់សង្គ្រោះបឋមនោះ គឺមានឡាបូសម្រាប់លាងដៃមួយ ហើយនៅលើឡាបូនោះគឺមានក្បាលរ៉ូប៊ីនេសម្រាប់បង្ហូរទឹកផងដែរ អញ្ចឹងយើងឃើញថា គាត់រត់បណ្ដើរ ដៃឆ្វេងរបស់គាត់ចាប់កាន់ដៃស្ដាំបណ្ដើរ អញ្ចឹងគាត់ចាប់កាន់ដៃស្ដាំដែលមុតបណ្ដើរ ហើយរត់ចូលក្នុងបន្ទប់ទឹក យើងឃើញថាឈាមកំពុងតែស្រក់ចេញពីម្រាមដៃរបស់គាត់ ឈាមកំពុងតែស្រក់ចេញពីម្រាមដៃរបស់គាត់ផងដែរ។

Cutting One’s Finger (Sakanan) — 09

នៅក្នុងរូបភាពទី ៩ នៅក្នុងរូបភាពទី ៩ យើងឃើញថា បុរសម្នាក់នោះ បន្ទាប់ពីគាត់ឃាត់ឈាមហើយ បាទ គាត់ឃាត់ឈាមរួចហើយ គាត់ក៏បានបើកទូ ដែលនៅលើឡាបូលាងដៃនោះ បាទ កូនទូនោះគឺមានដូចជាច្រាសដុសធ្មេញ ថ្នាំដុសធ្មេញ សាប៊ូលាងដៃ សាប៊ូកក់សក់ សាប៊ូដុសខ្លួនជាដើម ហើយនៅក្នុងនោះយើងឃើញថា គាត់បានទាញយកនូវប្រអប់មួយ បាទ ទាញប្រអប់មួយចេញពីទូនោះ ដោយប្រអប់នោះ គឺជាប្រអប់នៃបង់បិទដំបៅ បាទ គាត់យកប្រអប់នៃបង់បិទដំបៅចេញមក អញ្ចឹងគាត់បានយកបង់បិទដំបៅនោះមកចាក់លើបាតដៃ យើងឃើញថាបង់បិទដំបៅចេញពីប្រអប់នោះមានចំនួនមួយ អញ្ចឹងបានន័យថា[ប្រអប់] បង់បិទដំបៅរបស់គាត់នៅសល់តែមួយនោះទេ បាទ បង់បិទដំបៅគឺយើងយកមក ដើម្បីរុំលើមុខរបួស ដើម្បីកុំឲ្យមានមេរោគចូល ព្រោះថា ទោះបីជាយើងជូតមុខរបួសស្អាតហើយក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងមិនរុំវាឲ្យបានជិតល្អនោះទេ មេរោគនឹងជ្រាបចូលជាក់ជាមិនខាន ព្រោះថាមេរោគនៅក្នុងបរិយាកាស ដូច្នេះប្រសិនបើយើងមិនបានរុំរបួស មេរោគនឹងចូលក្នុងខ្លួនយើងតាមរយៈរបួសនោះមិនខាន អញ្ចឹងក្នុងការរុំរបួស យើងត្រូវតែប្រើប្រាស់នៅរបស់ស្អាត ដូចជាបង់បិទដំបៅ ឬក៏ក្រណាត់ស្អាត ព្រោះថារបស់ទាំងពីរនេះ គឺអាចការពារមេរោគបាន ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងយករបស់មិនស្អាត មកធ្វើការរុំរបួស នោះមេរោគនឹងចូលមកខ្លួនយើងតាមរយៈមុខរបួសនោះ នៅក្នុងរូបភាពនេះ បុរសនោះ គាត់បានយកបង់បិទដំបៅ ដើម្បីយកមករុំរបួសគាត់ អញ្ចឹងយើងឃើញគាត់ចាក់បង់បិទដំបៅចេញពីក្នុងប្រអប់។

Post Office (Sakanan) — 14

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៤ យើងឃើញ ដោយសារតែឡាំងក្រដាសនោះ វាមានទំហំធំជាងសៀវភៅបន្តិច ដូច្នេះក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានយកក្រដាសកាសែតមកសៀតនៅសងខាង នៅខាងៗ ដើម្បីឲ្យសៀវភៅនោះណែនល្អទៅនឹងប្រអប់ឡាំងក្រដាសនោះ អញ្ចឹងដោយសារតែឡាំងក្រដាស ដោយសារតែសៀវភៅវាតូចជាងឡាំងក្រដាសនោះបន្តិច វាតូចជាងប្រអប់នោះបន្តិច អញ្ចឹងវាធ្វើឲ្យរលុង បានន័យថាសៀវភៅនោះនឹងរលុងនៅពេលដែលគេខ្ចប់ អញ្ចឹងវាអាចក្រឡុកចុះឡើងៗ ទៅឆ្វេងទៅស្ដាំបាន វានឹងរង្គើ នៅពេលដែលគេដឹកជញ្ជូន ឬក៏វាអាចធ្វើឲ្យខូចឡាំងក្រដាសនោះបាន នៅពេលដែលគេដាក់អីវ៉ាន់ច្រើនសង្កត់លើគ្នា ដូច្នេះដើម្បីឲ្យប្រាកដថាសៀវភៅនោះគឺមានលំនឹង ដើម្បីរក្សាលំនឹងសៀវភៅនៅក្នុងកេសក្រដាសនោះ ឬក៏ឡាំងក្រដាសនោះ គឺក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានយកក្រដាសកាសែតមកហែក បន្ទាប់មកគាត់ឆ្មូល បានន័យថាគាត់ បានន័យថាគាត់យកក្រដាសនោះមកធ្វើជាដុំតូចៗ តូចៗ ដើម្បីសៀតចូលទៅក្នុងចន្លោះ ដែលមានពីសៀវភៅទៅនឹងក្រដាស ដើម្បីឲ្យវាណែនល្អ អញ្ចឹងគាត់ធ្វើបែបនេះ ដើម្បីឲ្យសៀវភៅណែនល្អទៅនឹងឡាំងក្រដាសនោះ ដើម្បីកុំឲ្យសៀវភៅក្រឡុកនៅក្នុងឡាំងក្រដាស ឬក៏ដើម្បីកុំឲ្យរលុង អញ្ចឹងនៅពេលដែលគេដឹកជញ្ជូន គឺវានឹងមានលំនឹងនៅក្នុងឡាំងក្រដាស អញ្ចឹងវាអត់ធ្វើឲ្យខូចសៀវភៅ ឬក៏អត់ឲ្យធ្វើ ធ្វើអត់ឲ្យធ្វើឲ្យខូចប្រអប់នោះទេ ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងចង់ផ្ញើសម្ភារៈ ឬក៏ចង់ផ្ញើអីវ៉ាន់ នៅពេលដែលអីវ៉ាន់របស់យើងតូចជាងប្រអប់ យើងត្រូវយកអ្វីផ្សេងៗ ដូចជាក្រណាត់ ឬក៏ក្រដាសមកសៀតវាឲ្យណែន ដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការផ្ញើអីវ៉ាន់។

Post Office (Sakanan) — 05

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៥ រូបភាពទី ៥ គឺនៅក្នុងកន្លែងមួយចំនួនដែលទំនើប បានន័យថាការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ខ្លះ ដោយសារតែមានភ្ញៀវចូលច្រើនពេក អញ្ចឹងមានភ្ញៀវចូលច្រើន ដូច្នេះគឺមានប្រអប់ដើម្បីចុចចាប់លេខ អញ្ចឹងដោយសារតែភ្ញៀវច្រើន ហើយត្រូវឲ្យប្រាកដថាអ្នកមកមុនទទួលបានសេវាមុន បានន័យថាអ្នកមកមុន គាត់អាចផ្ញើរបស់របរបានមុន អញ្ចឹងគេត្រូវចាប់លេខ ដោយគេអត់ចាំបាច់តម្រង់ជួរគ្នាទេ ដោយសារតែមានមនុស្សច្រើន ដូច្នេះយើងអាចអង្គុយនៅលើកៅអីបាន ដោយ[គេ/យើង]គ្រាន់តែទៅចុចយកលេខ ហើយយើងអាចចូលទៅកន្លែងដែលយើងផ្ញើ នៅពេលដែលគេហៅលេខរបស់យើង។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញមានម៉ាស៊ីនចុចលេខមួយ ម៉ាស៊ីនចុចលេខ ដែលយើងឃើញមានប្រដាប់ចុច ឬក៏ប៊ូតុងពណ៌បៃតង ដែលនៅលើម៉ាស៊ីននោះ អញ្ចឹងយើងគ្រាន់តែយកម្រាមដៃរបស់យើងចុចទៅលើប៊ូតុងពណ៌បៃតងនោះ នោះលេខនឹងចេញមកឲ្យយើងមិនខាន។ ដោយសារតែមានមនុស្សច្រើននៅក្នុងថ្ងៃនេះ ដូច្នេះនៅពេលដែលបុរសម្នាក់នោះ គាត់ចុចទៅលើប៊ូតុងចាប់លេខ គឺយើងឃើញលេខរៀងរបស់គាត់គឺលេខរៀងទី ៦២ អញ្ចឹងគាត់បានចាប់យកលេខរៀងទី ៦២ ដោយសារតែគាត់មកដល់ការិយាល័យប្រៃសណីយ៍នេះ គឺជាមនុស្សទី ៦២ ដែលបានមកដល់នៅក្នុងថ្ងៃនេះ។ ដូច្នេះការិយាល័យប្រៃសណីយ៍គឺរវល់ខ្លាំង ដោយមានមនុស្សមកច្រើន អញ្ចឹងពេលខ្លះ ទៅកន្លែងខ្លះ គឺយើងអត់ចាប់លេខទេ គឺយើងឈរតម្រង់ជួរ ក៏ប៉ុន្តែកន្លែងខ្លះទៀត គឺយើងអត់តម្រង់ជួរទេ បានន័យថាយើងគ្រាន់តែចាប់លេខ ហើយយើងអាចមកអង្គុយនៅលើកៅអីផ្សេងៗបាន ដោយយើងអត់ចាំបាច់ឈរតម្រង់ជួរទេ ព្រោះយើងមានលេខ ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងដល់លេខរៀង គេនឹងហៅយើងឲ្យចូលទៅកន្លែងផ្ញើតែម្ដង។

Getting Up (Sakanan) — 15

នៅក្នុងរូបភាពទី ១៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៥ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់ដើរបានបន្តិច គាត់បានមកដល់កន្លែងលក់បាយមួយ អញ្ចឹងគាត់បានជួបនឹងនារី អ្នកលក់បាយម្នាក់ បាទ ម្ចាស់តូបលក់បាយ ប៉ុន្តែហាងបាយនោះគឺជាកន្លែងលក់បាយដែលនៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវនោះទេ ព្រោះថាគាត់នៅតាមផ្លូវទៅធ្វើការរបស់គាត់ គាត់បានចូលមកកន្លែងលក់បាយនេះ ដោយគាត់បានទិញបាយ បានន័យថាគឺជាអាហារពេលព្រឹករបស់គាត់ អញ្ចឹងយើងមានអាហារពេលព្រឹក នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាគឺមានច្រើនប្រភេទផងដែរ មានដូចជាបាយស្រូប មានដូចជាបបរ មានដូចជានំបញ្ចុក និងមានដូចជាគុយទាវជាដើម ដូច្នេះជាទូទៅពួកយើងញ៉ាំបាយស្រូប បាទ មុននឹងទៅធ្វើការ ឬក៏យើងទៅដល់កន្លែងធ្វើការហើយទើបយើងញ៉ាំ។ នៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺនារីម្នាក់នោះបានទិញបាយស្រូបមួយប្រអប់។ អញ្ចឹងបានន័យថាគាត់ខ្ចប់ គាត់ឲ្យអ្នកលក់ខ្ចប់បាយស្រូបរបស់គាត់មួយប្រអប់ ដើម្បីជាអាហារពេលព្រឹករបស់គាត់។ គាត់ពុំបានញ៉ាំនៅនឹងកន្លែងនោះទេ ដោយសារតែគាត់ត្រូវទៅធ្វើការឲ្យទាន់ម៉ោង ឲ្យទាន់ពេលវេលា។ អញ្ចឹងអ្នកលក់បានយកបាយមួយប្រអប់ ដែលគាត់ខ្ចប់រួច មកឲ្យនារីម្នាក់នោះ តាមការកុម្ម៉ង់របស់នារីម្នាក់នោះ ហើយនារីម្នាក់នោះ គាត់បានហុចលុយទៅឲ្យអ្នកលក់ផងដែរ ទៅលើថ្លៃបាយ ដែលគាត់បានទិញ។ អញ្ចឹងជាទូទៅការលក់បាយនៅតាមផ្លូវនេះ គឺយើងមានជម្រើសពីរ គឺយើងអាចអង្គុយញ៉ាំនៅកន្លែងហាងនោះតែម្ដងក៏បាន យើងឲ្យគេខ្ចប់ក៏បាន ព្រោះថានៅពេលដែលគេខ្ចប់ គេនឹងមានប្រអប់ស្នោមួយ ដើម្បីខ្ចប់បាយឲ្យយើង យ៉ាងមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ទៀតផង ហើយគេមានស្លាបព្រាដាក់នៅក្នុងនោះផងដែរ ដើម្បីឲ្យយើងងាយស្រួលញ៉ាំ ដូចនារីម្នាក់នេះ គាត់បានខ្ចប់បាយ ដើម្បីសម្រាប់អាហារពេលព្រឹករបស់គាត់អញ្ចឹង។

Phone (Sakanan) — 12

ចូលមកដល់រូបភាពទី ១២ នៅក្នុងរូបភាពទី ១២ គឺ ក្រៅពីមុខងារលេងហ្គេមនោះ យើងឃើញគេអាចប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទរបស់គេ ដើម្បីស្វែងរកទីតាំងផងដែរ អញ្ចឹងទូរស័ព្ទទំនើបបច្ចុប្បន្នគឺមានប្រព័ន្ធ GPS ដែលយើងហៅថាប្រព័ន្ធ GPS គឺជាប្រព័ន្ធមួយដែលអាចឲ្យយើងស្វែងរកទីតាំងដែលយើងចង់ទៅបាន ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១២ នេះ គឺគាត់កំពុងតែស្វែងរកហាងកាហ្វេ ដែលយើងឃើញគាត់មានអក្សរហាងកាហ្វេនៅលើអេក្រង់ទូរស័ព្ទរបស់គាត់ នៅកន្លែងស្វែងរក អញ្ចឹងគាត់អាចវ៉ៃអក្សរ ឬក៏វាយអក្សរផ្សេងៗ ឬក៏ឈ្មោះទីកន្លែងដែលគាត់ចង់ទៅ អញ្ចឹងគ្រាន់តែវាយនៅក្នុងកន្លែងស្វែងរក កន្លែងដែលគាត់ចង់ទៅ នោះផែនទីនៅក្នុងទូរស័ព្ទនឹងបង្ហាញប្រាប់យើងថាតើយើងត្រូវទៅតាមផ្លូវណាខ្លះ ដើម្បីទៅដល់ទីកន្លែងដែលយើងចង់ទៅ អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១២ នេះ គឺគាត់ប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទរបស់គាត់ ដើម្បីស្វែងរកហាងកាហ្វេ អញ្ចឹងគាត់វាយពាក្យ ហាងកាហ្វេ ចូលទៅក្នុងកន្លែងស្វែងរក ឬក៏ប្រអប់ស្វែងរក បន្ទាប់មកគាត់ចុចលើពាក្យស្វែងរក ដូច្នេះផែនទីនោះនឹងបង្ហាញទីតាំងហាងកាហ្វេដែលគាត់ចង់ទៅ ហើយនិងទីតាំងដែលគាត់កំពុងតែនៅ ដូច្នេះគាត់អាចដឹងថាតើដើម្បីពីទីតាំងដែលគាត់កំពុងតែនៅ ទៅដល់ហាងកាហ្វេដែលគាត់ចង់ទៅ គឺត្រូវប្រើប្រាស់ចំណាយពេលប៉ុន្មាន ហើយនិងត្រូវទៅតាមផ្លូវណាខ្លះ ដូច្នេះយើងមានភាពងាយស្រួល ដោយយើងអត់ចាំបាច់កាន់ផែនទីធំៗនៅក្នុងដៃយើងនោះទេ គឺយើងគ្រាន់តែប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទចល័តរបស់យើង ដើម្បីស្វែងរកផ្លូវដែលយើងចង់ទៅ គឺងាយស្រួលជាងការកាន់ផែនទីធំៗនៅក្នុងខ្លួន ដែលវាពិបាកនៅក្នុងការទុកដាក់នៅក្នុងខ្លួនរបស់យើង ដូច្នេះយើងអាចប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទ ដើម្បីជាកម្មវិធីសម្រាប់នាំផ្លូវរបស់យើងទៅកាន់ទីកន្លែងដែលយើងចង់ទៅបាន ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១២ នេះ គឺគេប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទ ដើម្បីស្វែងរកហាងកាហ្វេ ដើម្បីទៅញ៉ាំកាហ្វេ ឬក៏ដើម្បីទៅជួបមិត្តភក្តិរបស់គេនៅទីនោះ។