Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
អញ្ជើញ	ʔɑɲcəəɲ	1. to invite/summon (someone to do something) 2. please do, go ahead and ... 3. used before verbs of motion and certain other verbs as a sign of respect {អញ្ជើញចូល = please come in!} {អញ្ជើញទៅណាមកណាហ្នឹង? = [spoken politely to someone who's older] Where are you going?}	10/10

Link to overview page
Link to dictionary

Getting someone’s attention — Dialogue 3

នៅក្នុងហាងលក់សម្លៀកបំពាក់
បុគ្គលិក៖ អត់ទោស បងស្រី! មានអីឲ្យជួយអេបង?
ភ្ញៀវ៖ មានលក់រ៉ូបសម្រាប់ញ៉ាំការអេ?
បុគ្គលិក៖ មានតាសបង។ អញ្ជើញមកខាងនេះ។

Greetings and leave takings 2 — Dialogue 2

តារា៖ (ស្រែកហៅ) មីង! អញ្ជើញទៅណាមកណាហ្នឹងមីង?
មីង៖ អូ តារាទេ! មីងមានការទៅនោះមួយភ្លែត។

មីង៖ អញ្ចឹង មីងរកទៅសិនហើយណា ប្រញាប់ទៅទិញម្ហូប។
តារា៖ បាទ សុខសប្បាយមីង។

Asking “Do you have X?” — Dialogue 1

ហាងលក់ផ្លែឈើ
ភ្ញៀវ៖ មានល្ហុងលក់អេ៎?
អ្នកលក់៖ ល្ហុង ទាល់តែថ្ងៃតិចបានមាន បង។
ភ្ញៀវ៖ អីចឹង? ចុះស្វាយ?
អ្នកលក់៖ ស្វាយ មានតាសបង។ អញ្ជើញខាងនេះ។
ភ្ញៀវ៖ មានតែអាទុំអេ៎ហ្ន៎? អត់មានអាខ្ចីអេ៎?
អ្នកលក់៖ អាខ្ចី មានតាសបង។

Greetings and leave takings 2 — Dialogue 3

តារា៖ (កំពុងញ៉ាំបាយ) ពូសាន! ទៅណាហ្នឹងពូ? មកពិសាបាយសិនអីពូ?
សាន៖ អូ តារា! អត់អីទេ ហូបចុះ។ ពូមានការប្រញាប់បន្តិច។

ពូ៖ គិតរកទៅសិនហើយ ថ្ងៃនេះអត់បាននៅនិយាយលេងយូរទេ ត្រូវប្រញាប់ទៅផ្ទះបងប្អូនមានការបន្តិច។
តារា៖ បាទ អញ្ជើញចុះពូ សុខសប្បាយណាពូ។

Expressing surprise — Dialogue 1

ហៅញ៉ាំការ
នារី៖ កញ្ញា ខែ ១២ ថ្ងៃទី ២៤ ទំនេរអត់?
កញ្ញា៖ មានអី នារី ទំនេរតាស។ ម៉េចដែរ?
នារី៖ ខ្ញុំចង់អញ្ជើញកញ្ញាមកញ៉ាំការខ្ញុំហ្នឹងណា។
កញ្ញា៖ មែនក៏អី? នារីការខែ ១២ ហ្នឹងមែនអ៎?!
នារី៖ មែនតាស! នេះធៀបការ។ ជួយចូលរួមផងណា។
កញ្ញា៖ ភ្ញាក់ផ្អើលមែនទែននៀក! ស្ងាត់ៗស្រាប់តែហៅញ៉ាំការ! អបអរសាទរ នារី!

Requesting information — Dialogue 1

វុទ្ធី៖ បង សុំសួរតិច នៅហ្នឹងមានទូអេធីអឹមអេ៎បង?
អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ បាទមានតាស នៅជាន់ទី ៣ ជិតភោជនីយដ្ឋានជប៉ុនឈ្មោះស៊ូគីស៊ុប។
វុទ្ធី៖ អរគុណ! ចុះជណ្ដើរយន្តនៅខាងណាដែរ?
អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ បងអញ្ជើញដើរទៅត្រង់ ហើយបត់ស្ដាំបន្តិចទៅ ឃើញជណ្ដើរយន្តហើយ។
វុទ្ធី៖ អូ ខ្ញុំសុំសួរមួយទៀតចុងក្រោយ សុំទោសណា។ បន្ទប់ទឹកនៅខាងណាវិញ?
អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ បន្ទប់ទឹកនៅជិតជណ្ដើរយន្ត។ បងដើរសំដៅទៅជណ្ដើរយន្តទៅ ឃើញហើយ។
វុទ្ធី៖ អូ អរគុណហើយណា។

Saying “I want X” — Dialogue 2

នៅហាងខោអាវ
អ្នកលក់៖ ចូលមើលសិនអីបង? នៅខាងក្នុងមានម៉ូតច្រើនជាងហ្នឹងទៀត។
ភ្ញៀវ៖ ខ្ញុំរកអាវសាច់ក្រណាត់ពាក់ទៅធ្វើការធម្មតា។ មានអេ៎?
អ្នកលក់៖ មានតាសបង។ បងចង់បានពណ៌អីដែរ?
ភ្ញៀវ៖ ចង់បានពណ៌ផ្សេងៗ។ ជួយបង្ហាញតិចមើល មានពណ៌អីខ្លះ។
អ្នកលក់៖ ចា៎ស បង។ អញ្ជើញខាងក្នុងម៉ោបង។
ភ្ញៀវ៖ ហើយចង់បានរ៉ូបស្លៀកទៅញ៉ាំការមួយដែរ។ ប៉ុនកូនខ្ញុំ មានអេ៎?
អ្នកលក់៖ មានតាសបង។

Saying “I want X” — Dialogue 1

នៅតូបលក់ផ្លែឈើ
អ្នកលក់៖ បង ត្រូវការទិញអីដែរ?
ភ្ញៀវ៖ មានទុរេនអេ៎?
អ្នកលក់៖ បាទ មានតាសបង។ អញ្ជើញខាងនេះ បង។
ភ្ញៀវ៖ ទុរេនកំពតយើងមែន?
អ្នកលក់៖ បាទ ទុរេនកំពត បង។ ទើបមកដល់ម្សិលមិញ។
ភ្ញៀវ៖ ថ្លឹង ២ នេះម៉ោអីចឹង។ រកទិញចេកទុកសែនតិច។
អ្នកលក់៖ ចេកមានតាសបង។ នៅខាងនេះ បង។ បងយកចេកអីដែរ? ចេកណាំវ៉ា ឬក៏ចេកអំបូង? ចេកពងមាន់ក៏មាន។
ភ្ញៀវ៖ យកចេកណាំវ៉ា ២ ស្និតម៉ោ។ ហើយយកក្រូចពោធិ៍សាត់ម៉ាគីឡូផង។
អ្នកលក់៖ បាទ បង។ ចាំខ្ញុំរៀបចំជូន។

Requesting information — Dialogue 2

អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ ជម្រាបសួរបង មានអីឲ្យខ្ញុំជួយ?
វុទ្ធី៖ សួស្ដី ខ្ញុំចង់កក់សំបុត្រយន្តហោះទៅបាងកក។
អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ ចា៎សបង បងអញ្ជើញទៅថ្ងៃណាដែរ ហើយទៅប៉ុន្មាននាក់?
វុទ្ធី៖ ខ្ញុំចង់ទៅថ្ងៃសៅរ៍ហ្នឹង។ ជួយឆែកមើល មានសល់កន្លែងអត់?
អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ ចា៎សបង ទៅប៉ុន្មាននាក់ដែរបង?
វុទ្ធី៖ ទៅ ៤ នាក់។
អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ មានកន្លែងសល់តាសបង។ ជនជាតិខ្មែរទាំងអស់មែនបង? ហើយបងចង់ចេញម៉ោងប៉ុន្មានដែរ? មានម៉ោង ៨ ព្រឹក ១១ ព្រឹក ហើយនិងម៉ោង ១០ យប់។
វុទ្ធី៖ យកម៉ោង ៨ ព្រឹក។ ខ្មែរម្នាក់ ថៃ ៣ នាក់។
អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ ចា៎សបង។ អីចឹង ខ្ញុំសុំប៉ាស់ស្ព័រទាំង ៤ នាក់ម៉ងបង ដើម្បីខ្ញុំកក់សំបុត្រជូន។

Noodle Soup (Sakanan) — 18

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៩ រូបភាពទី ១៨ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៨ យើងឃើញ បន្ទាប់ពីពួកគេញ៉ាំហើយ ពួកគេក៏បានឲ្យលុយទៅអ្នកលក់ អញ្ចឹងជាទូទៅក្រោយពេលដែលយើង ក្រោយពេលដែលញ៉ាំ គឺយើងតែងតែឲ្យលុយទៅអ្នកលក់ គឺអត់សូវឲ្យលុយមុនពេលញ៉ាំនោះទេ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីញ៉ាំរួច យើងក៏ហៅអ្នកលក់មកដើម្បីគិតលុយ ដោយពួកគេក៏បានហៅអ្នកលក់ដើម្បីមកគិតលុយ បន្ទាប់មកអ្នកលក់ក៏បានមក ហើយប្រាប់គេអំពីតម្លៃមីទាំងពីរចាន ដោយតម្លៃមីគោកផ្សេង និងតម្លៃមីមានទឹកស៊ុបផ្សេងគ្នា ដូច្នេះក្រោយពីបានដឹងតម្លៃមីទាំងពីរចាននោះហើយ ពួកគេក៏បានហុចលុយឲ្យទៅអ្នកលក់ ដើម្បីបង់ថ្លៃមី ឬក៏ថ្លៃគុយទាវរបស់គេដែលបានញ៉ាំ។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញក្មេងប្រុសទី ១ គាត់បានហុចលុយទៅឲ្យអ្នកលក់មួយចំនួន ទៅតាមថ្លៃមីដែលពួកគេបានញ៉ាំ ហើយអ្នកលក់គាត់បានលើកដៃពីរទាំងញញឹម ហើយទទួលយកលុយនោះ។ អញ្ចឹងជាទូទៅអ្នកលក់ គឺតែងតែមានទឹកមុខញញឹមស្វាគមន៍អតិថិជនជានិច្ច។ ដោយប្រសិនបើគាត់អត់ញញឹមទេ អតិថិជនរបស់គាត់អាចនឹងមិនពេញចិត្ត ហើយលែងមកញ៉ាំនៅទីនេះទៀត ដូចនេះគាត់ត្រូវតែរាក់ទាក់ជាមួយអតិថិជនដោយស្នាមញញឹម និងគួរសមជាទីបំផុត។ ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១៨ គឺអ្នកលក់គាត់បានទទួលលុយពីអតិថិជនទាំងញញឹម ហើយនិយាយថាអរគុណ ថ្ងៃក្រោយអញ្ជើញមកទៀត។ ដូច្នេះអ្នក អ្នកទិញនឹងថ្ងៃក្រោយ នៅពេលដែលគាត់លក់ឆ្ងាញ់ នៅពេលដែលគុយទាវគាត់ឆ្ងាញ់ អញ្ចឹងអ្នកទិញនឹងអាចមកម្ដងទៀតនៅថ្ងៃក្រោយជាក់ជាពុំខាន ដូច្នេះអ្នកលក់ត្រូវតែរាក់ទាក់គេយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ និងគួរសមជាទីបំផុត។