| Khmer | Pronunciation | English/Notes | #occ |
|---|---|---|---|
| ហ្ន៎ | nɑɑ | final particle to soften a statement or request, similar to ណា | 8/8 |
Link to overview page
Link to dictionary
Expressing joy — Dialogue 1
កញ្ញា៖ សប្បាយ!
នារី៖ ចង់ជិះទៀតអត់?
កញ្ញា៖ ចង់!
នារី៖ ឆ្លើយឡើងលឿនម៉ងហ្ន៎!
Asking “Do you have X?” — Dialogue 1
ភ្ញៀវ៖ មានល្ហុងលក់អេ៎?
អ្នកលក់៖ ល្ហុង ទាល់តែថ្ងៃតិចបានមាន បង។
ភ្ញៀវ៖ អីចឹង? ចុះស្វាយ?
អ្នកលក់៖ ស្វាយ មានតាសបង។ អញ្ជើញខាងនេះ។
ភ្ញៀវ៖ មានតែអាទុំអេ៎ហ្ន៎? អត់មានអាខ្ចីអេ៎?
អ្នកលក់៖ អាខ្ចី មានតាសបង។
Remembering — Cultural note
Remembering — Additional dialogue
លីដា៖ កញ្ញា ម៉េចហើយ? រួចរាល់នៅ? រៀងយឺតហើយណា។
កញ្ញា៖ ហើយៗ លីដា តស់។ ... អ៊ុះ ភ្លេចសំបុត្រ!
លីដា៖ វិះ កញ្ញាឯង។ ទៅយកម៉ោលឿន! ...
កញ្ញា៖ [និយាយម្នាក់ឯង] ចុម មិញខ្ញុំបិទម៉ាស៊ីនត្រជាក់ហើយនៅហ្ន៎?
លីដា៖ ឃើញលីដាឯងបិទហើយតាស។
កញ្ញា៖ អីចឹងអ៎? អត់អីអេ៎អីចឹង។ តស់ទៅ។ តែដូចភ្លេចអីគេម្យ៉ាង ...
លីដា៖ កាបូបកញ្ញាឯងទូចអីចឹង ដាក់ទូរស័ព្ទចូលដែរ?
កញ្ញា៖ អូ៎ នឹកឃើញហើយ ភ្លេចទូរស័ព្ទហ្នឹងអា៎!
Asking for directions 2 — Dialogue 2
សុខា៖ ចរិយា!
ចរិយា៖ អូ សុខា! ចៃដន្យម៉េះ។ ម៉ោប្រជុំមែន?
សុខា៖ ហ្នឹងហើយ ម៉ោប្រជុំ។ ចុះចរិយាម៉ោមានការអីអ៎?
ចរិយា៖ ខ្ញុំម៉ោចូលរួមសិក្ខាសាលា ប៉ុន្តែដើររកសាលហ្នឹងអត់ឃើញសោះ។ សាលទន្លេចតុមុខ ចរិយាដឹងថានៅណាអេ៎?
ចរិយា៖ ខ្ញុំអត់សូវច្បាស់ដែរ។ ទើបម៉ោសណ្ឋាគារហ្នឹងលើកទី ១ ដែរ។ ចុះគេដាក់ថានៅជាន់ទីម៉ាន?
សុខា៖ គេអត់មានសរសេរដាក់ថាជាន់ទីប៉ុន្មានហ្នឹងអា៎ បានពិបាករក។ អ្នកសរសេរហ្នឹងក៏យ៉ាប់ដែរ។ ទៅសួរបុគ្គលិកអូតែលម៉ងទៅ លឿនជាងហ្ន៎។
Expressing thirst — Dialogue 1
វីរៈ៖ ស្រេកទឹកអា៎។ ង៉ៃហ្នឹងក្ដៅម៉េះហ្ន៎? បែកញើសឡើងជោកហើយ។ ចូលទិញទឹកផឹកតិចសិន។ អ្នកលក់ មានទឹកសុទ្ធអេ៎?
អ្នកលក់៖ មាន តែអត់មានអាត្រជាក់ផង។ អាក្លាសេអស់ហើយ អត់ទាន់បានដាក់ក្លាសេទៀតផង។
វីរៈ៖ ចង់បានអាត្រជាក់។ ចុះមានអីខ្លះក្នុងធុងទឹកកកហ្នឹង?
អ្នកលក់៖ មានទឹកក្រូច ទឹកផ្លែឈើ ...
វីរៈ៖ យកកូកាមួយម៉ោអីចឹង។ ... យកពីរកំប៉ុងម៉ងទៅ ទុកផឹកតាមផ្លូវទៀត។ បើកផឹកម៉ាក្អឿកសិន ចាំទៅមុខទៀត។
អ្នកលក់៖ អង្គុយសម្រាកនៅនោះសិនទៅ។ ប្រយ័ត្នខ្យល់គរ។
Indicating disagreement — Dialogue 2
ផានិត៖ សិក្ខាសាលាង៉ៃហ្នឹងអត់សូវមានអ្នកម៉ោសោះ។ ម៉ោពីប្រធានបទហ្នឹង គេអត់សូវចាប់អារម្មណ៍មែនហ្ន៎?
សុគន្ធ៖ ខ្ញុំគិតថាមិនមែនម៉ោពីប្រធានបទអេ៎។ ម៉ោពីយើងដាក់ម៉ោងអត់សូវល្អ គេពិបាកម៉ោ។
ផានិត៖ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំឃើញសិក្ខាសាលាផ្សេងៗ គេដាក់ម៉ោងហ្នឹងដែរតាស។ ម៉ោពីម៉ោងយើងជាន់ជាមួយម៉ោងគេ ហើយគេទៅសិក្ខាសាលាផ្សេងអស់ទេដឹង។
សុគន្ធ៖ វាមិនដែល។ បើយើងគិតមើលទៅ អ្នកដែលពាក់ព័ន្ធនឹងប្រធានបទង៉ៃហ្នឹងក៏មិនសូវមានច្រើនដែរទេ ហើយអ្នកដែលអត់សូវពាក់ព័ន្ធ ប្រហែលគេគិតថា “អ៊ឹស អត់សូវពាក់ព័ន្ធផង ខ្ជិលទៅម៉ងទៅ”។
ផានិត៖ ហ្នឹងហើយ អាហ្នឹងមិនដូចខ្ញុំនិយាយដែរ? ថាប្រធានបទយើងអត់សូវមានអ្នកចាប់អារម្មណ៍។
Expressing frustration — Dialogue 1
និយាយម្នាក់ឯង
និមល៖ ខុសទៀតហើយ។ ម៉េចធ្វើអត់បានអីចឹងហ្ន៎? ត្រូវអានេះខុសអានោះ។ ហ៊ើយ! បានហើយ ឈប់លេងហើយ។ អត់ប្រយោជន៍ ខាតតែពេល។ ចង្រៃយោ!
និមល៖ ស្អីគេ? ម៉េចអីចឹង? ការងារហ្នឹងទៅជាឯងអ្នកធ្វើវិញ។ ឆ្កួតអេ៎ៗ? ធ្វើការឡប់ៗអីចឹង។
និមល៖ មនុស្សក្រឡេចក្រឡុច។ និយាយម្ដងអញ្ចេះម្ដងអញ្ចុះ យកតែឈ្នះ។