Translations are evolving and should be taken as indicative only! For a guide to the tones and the spelling system used to write this variety of Isaan (Khon Kaen), see the "tone guide" on the overview page.

Tones: M = mid, HR = high-rising, H = high, HF = high-falling, LF = low-falling

Isaan	Pronunciation	Tones	Thai	English/Notes	#occ
จั่งซั้น	jaŋ-san	H-HF	แบบนั้น, อย่างนั้น	like that	8/5

Link to overview page
Link to dictionary

Vocabulary recordings — ปากเป็น 2

มีคนคนหนึ่ง เขามา แบบว่า มาว่าเฮาจั่งซั้นจั่งซี้ มาเว้า มาว่าเฮาในทางที่บ่ดี หลือว่าเขาคนนั้นเป็นเด็กน้อย แล้วไปเว้าว่าพุใหญ่จั่งซั้นจั่งซี้ เว้าจั่งซั้นจั่งซี้ หลือว่าเป็นเด็กน้อยที่เว้าคำที่บ่ดี เว้าคำที่บ่สุพาบ แล้วกะเว้าบ่ม่วน เฮากะเลยสิเว้าออกไปว่า คือปากเป็นแท้ คือเว้าบ่ดีแท้ คือปากสะมะแจะแท้

ความหมายในลูบแบบนี้ หลือว่าในปะโยกแบบนี้ที่เฮาเว้าออกไปว่า คือปากดีแท้ ความหมายในแบบนี้กะคือ เขาคนนั้นเว้าบ่ดี เว้าบ่ม่วน เว้าบ่สุพาบ เว้าบ่ดีปานใด เว้าบ่มีกาละเทสะ บ่มีความ เป็นเด็กน้อย บ่มีมาละย้าด ความหมายในทางที่บ่ดีเนาะ คำว่าปากเป็นหนะ ที่นี้หนะ ตอนนี้เนาะ แล้วกะคำว่าสะมะแจะกะค้ายๆ กับคำว่าปากเป็นนั้นหละ กะคือว่าเว้าบ่ดี เว้าไปทั่วไปทีบ เว้ามั่วซั่ว เว้าบ่มีสาละ เว้าบ่มีเหดผน เว้าไปทั่วไปทีบนั้นหละ ความหมายเนาะ

Basic vocabulary — Page 33 — Series B, pictures 09-10: Where is? What time is it?

9
เขากำลังเฮ็ดหญังกัน มีพุหญิงกับพุซาย เขากำลังคุยกัน หลือว่ากำลังเว้ากัน
ในลูบพาบนั้นพุซายกำลังถามพุหญิงว่า โลงบานอยู่ใสคับ แถวนี้มีโลงบานบ่คับ ฮู้จักโลงบานบ่คับ ว่าโลงบานอยู่ใสคับ
พุหญิงอาดสิตอบว่า ฮู้จักอยู่จ้า โลงบานไปทางพุ้นจ้า โลงบานไปทางพี้จ้า โลงบานอยู่บ่ไกจากนี้ดอกจ้า
โลงบานอยู่ข้างหน้าเด้อจ้า โลงบานญ่างไปทางพุ้นเด้อจ้า
แล้วแต่ว่าเขาสิตอบแบบใด หลือว่าแล้วแต่ว่าพุหญิงสิตอบแบบใด ขั้นฮู้ว่าไปทางซ้าย กะตอบว่าทางซ้าย ขั้นฮู้ว่าไปทางขวา กะตอบไปทางขวาเนาะ
ขั้นฮู้ว่าต้องไปทางพุ้น ทางพี้ ทางนั้น กะอะทิบายให้เพิ่น กะเว้าให้เพิ่นฟังว่า ต้องไปจั่งซั้นจั่งซี้เนาะ

10
มีคนสองคน เขากำลังเฮ็ดหญังกัน มีพุหญิงกับพุซาย เบิ่งซงแล้ว พุซายอาดสิอยากฮู้เวลาว่ามันจักโมงแล้ว
อาดสิถามพุหญิงว่า ตอนนี้จักโมงแล้วคับ ตอนนี้จักโมงแล้วน้อ ฮู้จักเวลาบ่คับว่าตอนนี้จักโมงแล้ว ตอนนี้เวลาเท่าใดแล้วคับ ฮู้จักบ่คับ
อันนี้กะเป็นคำเว้าของคนที่ถาม อาดสิใส่ค้าหลือว่าใส่คับกะได้
แล้วกะคนตอบ อาดสิตอบไปว่า ตอนนี้เวลาเท่านั้นเท่านี้ สิบโมงแล้วจ้า เที่ยงแล้วจ้า ทุ้มหนึ่งแล้วจ้า หกโมงเซ้า เจ็ดโมงเซ้า หลือว่าเท่าใด แล้วแต่เวลาว่าตอนนั้นเท่าใดกะตอบไปตามเวลาเท่านั้น
เที่ยงกะตอบเที่ยง บ่ายกะตอบบ่าย ห้าโมงกะตอบห้าโมงเนาะ ว่าตอนนั้นจักโมงแล้ว เฮากะตอบไปตามที่เขาถามมาเนาะ

Basic vocabulary — Page 33 — Series B, pictures 07-08: cabbage, to cut in half

7
นี้คืออี่หยัง อันนี้คือผัก
ผักอี่หยัง อันนี้เป็นผักกะหล้ำ หลือว่าผักกะหล้ำปีเนาะ ผักกะหล้ำปีสีเขียว ผักสีเขียวเนาะ
แล้วผักอันนี้มันคือเป็นหัววงกม เป็นหัวกมๆ จั่งซั้น หลือว่าเป็นอันวงกมจั่งซั้น มันกะเป็นผักกะหล้ำ มันกะเป็นลูบแบบนี้ เป็นลักสะนะแบบนี้ เป็นซงแบบนี้ มาแต่ใดเนาะ เขาเอิ้นว่าผักกะหล้ำเนาะ
แล้วผักกะหล้ำอันนี้มันกินได้บ่ กินได้หละเนาะ กะกินได้คือกันกับผักอันอื่น ผักแนวอื่น กินได้คือกัน
เอาไปเฮ็ดแนวกิน เอาไปเฮ็ดกินเหล้น กินเป็นผักเหล้นๆ สดๆ กะได้
หลือว่าเอาไปปุง ไปผัด ไปเฮ็ดเป็น[...] ไปลวก ไปต้ม กะได้เนาะ
แล้วผักอันนี้มันขมบ่ บ่ ผักอันนี้มันบ่ขม มันออกหวานๆ จักหน่อย แล้วแต่คนมักดอกวากัน บางคนกะว่าหวาน บางคนกะว่าซื่อๆ หลือว่าบ่หวานเนาะ แต่ว่ามันบ่ได้ขม
แล้วผักกะหล้ำหนิ มันเป็นหัว แล้วหัวมันหนิเป็นคือกับบักแตงโมบ่ ต้องผ่าออกบ่ บ่ มันกะสิมีใบ ใบหุ้มหลายๆ ใบ หุ้มกันๆๆ ซ้อนกันๆ แล้วมันกะสิเป็นวงกมแบบจั่งซี้เนาะ มันกะสิมีเป็นใบน้อยๆ เป็นหัวน้อยๆ อยู่ข้างใน แล้วกะมีใบหลายๆ ไปห่อเข้าๆๆ ห่อ ใส่ ห่อกันๆๆ ซ้อนกันๆ มันกะสิเป็นหัวใหญ่ๆ เป็นหัววงกมคือจั่งเฮาเห็นเนาะ

8
เขากำลังเฮ็ดหญัง เขากำลังใซ้มีดผ่าหลือว่าหั่นผักกะหล้ำเนาะ ผ่าเป็นสองซิ้น หลือว่าหั่นเป็นสองซิ้น สองส่วนเนาะ ให้มัน บ่ฮู้ว่าเขาสิเฮ็ดหญัง อาดสิเอาไปแกง ไปต้ม ไปผัด บ่ฮู้คือกันเนาะ แล้วแต่เขาสิเฮ็ดอี่หยัง

Basic vocabulary — Page 32 — Series B, pictures 06-07: to greet/pay respect

6
มีคนสองคนเขากำลังเฮ็ดหญัง สองคนนี้อาดสิเป็นคนที่ฮู้จักกัน หลือว่าหัวกะฮู้จักกันกะได้
เขากำลังไหว้กัน หลือว่าหวัดดีกัน หลือว่าเขาอาดสิหัว[ได้]พ้อกัน หลือว่าหัวแต่สิเห็นกัน หัวแต่สิมาเห็นกัน หลือว่านัดกัน หัวกะพ้อกันเนาะ กะไหว้กัน หลือว่าหวัดดีกัน ทักทายกันตามปะสาคนที่ฮู้จักกัน หลือว่าบ่ฮู้จักกันกะได้เนาะ
เขากำลังไหว้กัน อาดสิมีพุหนึ่งเลิ้มก่อนหลือว่าเลิ้มพ้อมกันกะได้ กานไหว้เนาะ แล้วกะทักทาย สะหวัดดีคับ สะหวัดดีคับ เป็นจั่งซั้นจั่งซี้ กะทักทายกันต่อไปเนาะ
แต่ว่าขั้นสองคนนี้ ขั้นมาพ้อกัน แล้วบางคนอาดว่าสิเป็นน้องหลือว่าอายุน้อยกว่า หลือว่าบางคนสิอายุหลายกว่า ขั้นพุใดที่มีอายุน้อยกว่า หลือว่ามีหน้าที่มีอายุที่น้อยกว่า กะให้เป็นคนหวัดดีก่อน หลือว่าไหว้ก่อนเนาะ เพื่อที่ว่าตามมาละย้าด แล้วกะพุอายุน้อยหลือว่าพุเป็นน้องหนะ กะไหว้ก่อน แล้วกะพุมีอายุหลายกว่า หลือว่าพุอาวุโสกว่า กะสิลับไหว้นั้นต่อไปกับไปเนาะ

7
สองคนนี้เขากำลังเฮ็ดหญัง เขากะกำลังทักทายกันเนาะ เขากะมีพุใหญ่กับเด็กน้อย เขากำลัง หัวอาด อาด แบบว่า อาดสิหัวแต่พ้อกัน หลือว่ามาพ้อกัน หัวกะพ้อกันเนาะ กะหวัดดีกัน หลือว่าทักทายกัน กะอย่างที่ว่าเนาะ เด็กน้อย พุใดที่มีอายุน้อยกว่า หลือว่าอายุน้อยกว่า ให้ไหว้พุที่อายุหลายกว่า
แล้วกะมีพุหนึ่งเป็นเด็กน้อย พุหนึ่งเป็นพุใหญ่เนาะ พุใส่เสี้ยสีซมพูกะเป็นเด็กน้อยกว่า กะเลยต้องไหว้ก่อน กะไหว้พุที่เป็นอาวุโสกว่าหลือว่าอายุหลายกว่า กะไหว้ แล้วกะทักทายไป แล้วกะคนที่อายุหลายกว่าอาดสิไหว้ตอบลับ หลือว่าหวัดดีคับ หลือว่าหวัดดีค้า ตอบแค่เป็นกาน เป็นคำเว้าซื่อๆ กะได้ คำว่า สะหวัดดีคับ สะหวัดดีค้า ซื่อๆ กะได้ บางคนอาดสิญกมือตอบลับไหว้พ้อมกะได้ หลือว่าบ่ใซ้มือไหว้กะได้เนาะ

BCF01 Greetings and leave takings (informal) — Description

ลูบพาบนี้กะสิเฮ็ดให้เฮาฮู้จักว่า อันนี้เป็นกานสนทะนากัน หลือกานเว้ากันของเด็กน้อยของคนอี่สานที่ฮู้จักกัน กะสิสมมุดว่า มีคนสองคนที่ฮู้จักกัน เขามาพ้อกัน อยู่หม้องใดหม้องหนึ่ง เขาได้เอิ้นใส่กัน เขาได้ทักทายกัน พุซายแนมเห็นพุหญิงพุนั้น กะเลยได้เอิ้นถามว่า

— เฮ้ย มึงมาแต่ใส
— มึงมาเฮ็ดหญัง
— มึงสิไปใส

พุซายกะสิได้ฮ้องถามปะมานนี้ พุหญิงได้ญินแล้ว กะสิได้ตอบกับไปว่า

— มาตะหลาด
— มาเฮ็ดทุละ
— มาหาแม่
— มาหาพ่อ
— สิไปบ้าน
— สิไปโลงบาน
— สิไปนั้น สิไปนี้ แล้วแต่

เฮาสามาดตอบกับไปได้ เขาถามอี่หยังเฮามา เฮากะตอบไปแบบนั้น

หลือคำเว้าที่เขาถามเฮามา เฮาสามาดถามเขากะได้อีกคือกัน เขาถามเฮาว่า เฮาสิไปใส เฮามาหญัง เฮามาเฮ็ดหญัง เฮากะสามาดถามเขาไปได้คือกันว่า มึงมาหญัง มึงมาเฮ็ดหญัง มึงสิไปใส มึงมาแต่ใส ขั้นเขาได้ญิน เขากะสิตอบเฮาว่าจั่งซั้นว่าจั่งซี้คือกัน

พอเด็กน้อยสองคนนี้ได้เว้ากันโดนเติบ ได้พ้อกันโดนเติบ เขากะสิได้จากกัน พุหญิงกะสิไปทางหนึ่ง พุซายกะสิไปอีกทางหนึ่ง พุหญิงกะเลยเว้าขึ้นว่า

— เออๆ กูฟ้าว กูสิฟ้าวไปหาแม่กู กูไปก่อนเด้อ

พอพุซายได้ญินแล้ว พุซายกะเลยเว้าขึ้นว่า

— เออๆ กูกะฟ้าวคือกัน กูกะสิฟ้าวไปเฮ็ดทุละคือกัน ส่ำนี้หละ ไบบ่าย

พอเว้ากันเส็ด สองคนนี้กะได้จากกัน กะได้ต่างคนต่างไป

กานเว้าของเด็กน้อยของคนอี่สาน เป็นคำเว้าที่บ่สุพาบ แต่มันกะเป็นวัดทะนะทัม หลือคำเว้าคำจาของเด็กน้อยของคนอี่สาน เป็นคำเว้า กูๆ มึงๆ เป็นคำเว้าที่บ่สุพาบ บ่ม่วน บ่ไพเลาะ แต่คำเว้านี้กะสามาดเว้ากับหมู่ เว้ากับพวก เว้ากับน้อง เว้ากับคนที่เฮาฮู้จักในวัยเดียวกัน เฮาบ่สามาดเว้ากับพุใหญ่หลือคนที่มีอายุกว่าเฮาได้